เสียงโทรศัพท์ที่ดังแทบทั้งวันไม่มีหยุด

แฟ้มเอกสารกองพะเนินที่ต่อให้จัดการเท่าไหร่มันก็ยิ่งกองสูงขึ้นเรื่อย ๆ

นัดหมายคู่ค้า เอกสารสัญญา ตารางงานของท่านรองประธาน ไหนจะพายุอารมณ์จากผู้บริหารท่านอื่น ๆ นั่นอีก

ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่คิมโดยองต้องพบเจออยู่ทุกวัน

งานก็ท่วมหัว คนก็เยอะสิ่ง ไหนจะเรื่องที่ต้องรับมือให้ได้อีกสารพัดสารเพ

สาบานเลยว่าหากเขาเกิดได้ยินใครพูดว่างานเลขาเป็นงานง่าย ๆ แล้วล่ะก็ เขาจะเอาแฟ้มที่อยู่บนโต๊ะนี่แพ่นให้กบาลแยก สาบานเลย!

"รองประธานจองครับ แฟ้มนี้คือเอกสารอนุมัติงบการตลาดครับ ส่วนแฟ้มนี้เป็นเอกสารสรุปผลประกอบการของไตรมาสที่แล้วที่คุณขอไว้"

ร่างผอมโปร่งวางแฟ้มเอกสารในมือของตนลงบนโต๊ะทำงานที่ทำจากไม้เนื้อดี อีกฝั่งฟากของโต๊ะนั้นคือผู้บริหารหนุ่มไฟแรงที่เพิ่งก้าวเข้ารับตำแหน่งรองประธานกรรมการบริษัทได้ไม่นานนัก

"ผมบอกกี่ทีแล้วว่าให้เรียกผมว่าแจฮยอน รองประธานอะไร ฟังแล้วดูห่างเหินชะมัด"

"เรียกรองประธานนี่แหละ ตอนนี้นายเป็นเจ้านายของพี่นะ จะให้เรียกชื่อเฉย ๆ เหมือนเมื่อก่อนได้ยังไงกัน"

จองแจฮยอน คนที่อยู่ตรงหน้าเขาในขณะนี้คืออดีตน้องชายข้างบ้านของเขา ใครจะรู้กันล่ะว่าเด็กที่เขาต้องคอยเคี่ยวเข็ญให้ทำการบ้านทุกเย็นเมื่อสิบกว่าปีก่อนนั้น วันนี้จะกลายมาเป็นผู้บริหารมาดเท่ไปเสียได้ แถมยังกลายมาเป็นเจ้านายของเขาอีกต่างหาก

"ก็ผมไม่ให้เรียก" อีกฝ่ายเอ่ยอย่างเอาแต่ใจ "นี่คุณกล้าขัดคำสั่งผมอย่างนั้นเหรอเลขาคิม"

"อยู่บริษัทก็ต้องรักษาภาพลักษณ์หน่อยไหม มีที่ไหนกันที่เลขาเรียกชื่อรองประธานห้วน ๆ น่ะ"

ร่างผอมโปร่งพรูลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย ปกติเขาคิดว่าตัวเองก็ค่อนข้างสู้งานและอดทนสูงอยู่พอสมควรนะ

"แล้วมีที่ไหนกันที่เรียกแฟนตัวเองเสียห่างเหินแบบนั้น เรียกแจฮยอน เร็ว ไม่งั้นผมไม่เซ็นต์เอกสารพวกนี้จริง ๆ ด้วย"

แต่การต้องมาทำงานกับอดีตน้องชายข้างบ้านที่สนิท แถมยังพ่วงตำแหน่งคนรักของเขาเพิ่มมาอีกแบบนี้น่ะ มันโคตรจะน่าปวดหัวเลยจริง ๆ ให้ตาย

"นายนี่นะ รีบ ๆ ทำงานเข้า ตอนบ่ายมีประชุมอีก ได้ยินไหมแจฮยอน"

"ก็แค่เนี้ย"

อีกฝ่ายยักไหล่ก่อนจะอมยิ้มน้อย ๆ อย่างสมใจ มือหนาคว้าแฟ้มเอกสารมาเปิดออกดู ใช้สายตากวาดอ่านข้อความในนั้นอยู่สองสามรอบ ก่อนจะจรดปลายปากกาลงไปบนช่องที่เว้นว่างเอาไว้เพื่อให้เขาลงลายมือชื่ออนุมัติเอกสาร

แต่ก็ยังไม่วายที่จะบ่นอุบอิบออกมาให้คนที่ยืนรออยู่ได้ยิน

"วัน ๆ เซ็นต์แต่เอกสาร โคตรจะน่าเบื่อเลยอะ"

"บ่นมากจริง เซ็นต์ ๆ ไปน่า แผนกมาร์เก็ตติ้งเขารออยู่"

"ถ้าเป็นทะเบียนสมรสของผมกับพี่นะจะไม่บ่นเลยสักคำ ไหนเอาทะเบียนสมรสที่มีชื่อจองแจฮยอนกับคิมโดยองมาให้ผมหน่อยสิครับเลขาคิม"

"เพ้อเจ้อน่า"

"เอ้า! นี่ผมกำลังขอพี่แต่งง่านอยู่นะ"

"แจฮยอน ทำงาน!"

[end.]