เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Pastel world [YoonMin]19!
Pastel shade - 2
  •      03.
         ผมเพิ่งบอกว่าจะมองเขาห่างๆใช่ไหมครับ

         ใช่ครับ ผมพูด

         แต่คุณก็รู้ สำหรับคนที่แอบชอบมาห้าปีเต็ม สังเกตความน่ารักของจีมินมาพักใหญ่ๆ (จนผมคิดว่าแทบจะเอาประวัติของปาร์คจีมินไปทำธีสิสจบได้เลย) การที่เขาน่ารักขึ้นมากในช่วงมหาลัยแบบก้าวกระโดดมันทำใจไม่ง่ายเลย

         อา เหมือนใจผมจะสั่นแรงจนหยุดเต้นไปแล้วตอนที่เขาใช้ดวงตายิบหยีนั้นวาดยิ้มมาทางผม

         เหมือนรู้ว่าผมแอบมองเขาอยู่ตลอดเวลา

         แต่แน่นอนว่าจีมินเป็นคนดัง เขาเป็นประกายโดดเด่นเสมอแหละยามอยู่ท่ามกลางผู้คน จีมินทำอะไร คนอื่นก็จะทำตาม

         และจีมินมองอะไร คนอื่นก็จะมองตาม

         ผมตีสีหน้าไม่ถูกเมื่อเราสบตากันแวบหนึ่ง แล้วทำให้คนที่รายล้อมจีมินอยู่หันมามองผม--- ซึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟที่ไม่ใส่อะไรเลยอย่างดื่มด่ำที่ร้านกาแฟชั้นสอง

         อา...

         ผมชอบปาร์คจีมินนะ

         แต่ผมไม่ชอบการถูกให้ความสนใจเท่าไหร่




         04.
         "นั่นใครเหรอจีมิน คนรู้จักเหรอ" เสียงของเพื่อนร่วมชั้นปีถามเชิงสงสัย จีมินส่ายหน้ายิ้มๆ

         "เปล่า เขาเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนสมัยมัธยมน่ะ" นางฟ้าของกลุ่มยังคงวาดยิ้ม เขาเก็บสายตากลับมามองเพื่อนๆในกลุ่ม วันนี้พวกเขานัดมาคุยงานแบ่งหน้าที่ตามประสางานกลุ่มนั่นแหละ

         "เรารู้จักเขา แต่เขาไม่น่ารู้จักเรา" เขากระหวัดนึกไปถึงใบหน้าเรียบเฉยที่ออกอาการตระหนกเล็กๆตอนที่ตกเป็นเป้าสายตาของคนเกือบสิบ นั่นทำให้จีมินต้องขอโทษขอโพยอีกฝ่ายในใจเป็นพัลวันเลย

         มินยุนกิไม่ชอบเป็นจุดสนใจ อันนี้เขารู้

         จริงๆเขารู้เกือบทุกอย่างของยุนกินั่นแหละ

         ก็แอบมองมาตั้งแต่มัธยมแล้วนี่ 

         บางทีจีมินก็คิดว่าเกิดมาเป็นจุดสนใจมันก็สร้างความลำบากให้เขาเหลือเกิน

         แค่จะแอบมองอีกฝ่ายนิดเดียว แต่กลับมีอีกหลายสายตาจ้องมองมาที่เขาอยู่ คอยแต่จะจ้องเลียนแบบทำตาม จีมินกินอะไร จีมินทำอะไร และจีมินมองอะไร

         และจีมินไม่อยากให้พี่ยุนกิรู้ จึงพยายามไม่สนใจเขาที่สุดเท่าที่ทำได้

         หรือจริงๆ เขาหวงรุ่นพี่ตัวขาวคนนั้นจนไม่อยากให้ใครได้ใช้สายตาแตะต้องอีกฝ่ายแม้แต่คนเดียว

         แต่จริงๆพี่ยุนกิก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนจืดจางในมหาลัยนี้ เขาลอบไม่พอใจทุกครั้งเวลาที่มีคนเอ่ยถึงอีกฝ่าย

         อยากเก็บพี่เขาเอาไว้คนเดียวมากๆ

         อา...

         ทำไมถึงเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้นะปาร์คจีมิน





    ===========TALK=============

    มาอัพต่อด้วยสปีดที่ทำลายทุกสถิติฟิคทุกเรื่องที่เคยอัพมาเลยค่ะ *หัวเราะ* 

    เรื่องนี้เราจะบรรยายสลับไปมาระหว่างจีมินและยุนกินะคะ อาจจะงงๆนิดนึง แต่จะพยายามให้เข้าใจง่ายที่สุดค่ะ

    ตอนแรกตั้งใจให้เป็น sf ห้าหกตอน...แต่แต่งไปแต่งมาแล้วรู้ได้ว่าอาจจะเกินค่ะ (ฮา) แต่ก็อยากให้ร่วมเดินทางไปด้วยกันนะคะ ถ้าชอบก็ฝากคอมเม้นท์แนะนำติชมด้วยน้า *เขิน*

    เอาไว้เจอกันใหม่ค่ะ <3
         
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in