เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Novelber | #Firthgrantsean and his nightmares
Attack | ต้องห้าม
  • Day 23: Attack (ต้องห้าม) | #Novelber

    Author: Sean

    Pairing: Harry Hart x Alexander  Waverly

    Fandom: Kingsman The Secret Service and The Man From U.N.C.L.E

    Rating: No Rate




     






    คุณจำเป็นต้องทำร้ายผมเพื่อปกป้องตัวเอง

    เรื่องระหว่างเรานั้น..


    ถึงคุณจะรู้มาเสมอว่า สุดท้ายแล้ว..

    ผลที่ได้รับกลับมาคือการเสียผมไป หรือไม่ก็ใครคนใดคนหนึ่ง

     


    ..และเรามาถึงทางตัน

     



    คุณฝังจูบของตัวเองไว้บนแก้มของผม

    สัมผัสที่อ่อนโยนเกินกว่าจะหาสิ่งใดมาเทียบ


    วินาทีนั้น .. ผมรู้สึกราวกับหัวใจหยุดเต้น

    ริมฝีปากของคุณร้อนผ่าวจนผมแทบจะทรงตัวไม่อยู่

     


    ถึงมันจะเป็นเพียงแค่ช่วงเวลาที่สั้นๆ

    แต่ผมกลับรู้สึกมีความสุขเหลือเกิน

     


    ผมรู้ว่าคุณมีบางอย่างที่จะต้องการจะพูด

    และคุณก็รู้ว่าผมคงไม่พร้อมที่จะฟัง


    ไม่เป็นไร..ทำเถอะ..เพื่อเรา

     



    สายตาคู่นั้นของคุณดูปวดร้าวเอามากๆ


    แต่ในขณะเดียวกัน

    ก็ดูเหมือนกับกำลังปลอบประโลมผมอยู่


    คุณจะต้องไม่เป็นอะไร... คุณบอก

     



    อืม..หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกครั้งนะ


    ผมยิ้มให้กับคุณเป็นครั้งแรกของวันนี้

    และไม่แน่ว่ามันอาจจะเป็นครั้งสุดท้าย

     



    ผมเองก็หวังไว้อย่างนั้นเหมือนกัน..


    คุณสัมผัสแก้มผมอีกครั้ง..

    ผมพยายามซึมซับความรู้สึกนั้น

    ให้นานที่สุดเท่าที่คนอย่างผมจะทำได้

     



    ผมเห็นน้ำตาของคุณไหลออกมาช้าๆ

    คุณปล่อยมันทิ้งไว้ ไม่ได้ปาดมันทิ้งแต่อย่างใด

     


    คุณหลับตาและหันหลังกลับ

    คุณเริ่มออกเดินไปยังที่ที่คุณยืนอยู่ก่อนหน้านี้

     


    คุณหันกลับมาที่ผมอีกครั้ง

    ผมไม่รู้ว่าอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆคุณเขาพูดว่าอะไร

     

    คุณเพียงแค่ก้มหน้านิ่ง

    คุณหยิบปืนที่ซ่อนอยู่ในซองปืนสะพายไหล่ออกมา

     



    ผมสบตาคุณเหมือนครั้งแรกที่เราสบตากัน

    ยิ้มให้คุณเหมือนครั้งแรกที่ผมยิ้มให้คุณ

     



    คุณเม้มริมฝีปากแน่น และมองหน้าผม

    ผมรู้ว่าตัวคุณสั่น แต่มือของคุณยังคงจับปืนแน่น

     

     



    ปัง!!’


    เสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัดตามด้วยเสียงปลอกกระสุนที่ตกลงกระทบพื้น

    ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างทะลุผ่านตัวของผม


    นั่นทำให้ผมเซไปด้านหลังเล็กน้อย

     



    ปัง!!’


    เสียงปืนนัดที่สองตามมาอีกครั้ง

    ผมแทบไม่รู้สึกอะไรเลย

     



    ปัง!!’


    ผมมองเห็นคุณที่ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น

    ผมรู้แค่ว่าสมองของผมว่างเปล่าเสียแล้ว

    แต่เสียงกรีดร้องของคุณยังคงชัดเจนในหูของผม

     

    ผมรู้ว่าเสียงของตัวเองคงดังไม่พอที่จะปลอบคุณในตอนนี้..



    ไม่เป็นไรนะ..ผมยังอยู่ตรงนี้เสมอ

     


    ..

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in