วันนี้มองเห็นภาพเด็กน้อยตัวเล็กๆ
ใส่ชุดเสื้อกันหนาว ใส่หมวกไหมพรม
เดินเล่นในสวนอย่างมีความสุข
มีนกตัวเล็กๆ 2-3 ตัว อยู่ใกล้ๆ
มีภาพปีกนก อยู่ด้านหลังของเด็กน้อย
ดูแล้วสดชื่น น่ารักจริงๆ
จินตนาการไปถึงว่า ..
ถ้าเด็กน้อยบินได้
คงมีความสุขมากมาย
บินได้อย่างอิสระเสรี
บินสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
แสวงหาว่า ฉันคือใคร
.
.
เพื่อนเคยเล่าให้ฟังถึงเรื่อง
"โจนาธาน ลิฟวิงสตัน"
เจ้านกนางนวล บินสู่ท้องฟ้า
แล้วก็ตั้งคำถามกับตัวเอง
ฉันบินทำไม บินได้แค่นี้หรือ
ฉันเห็นพญาอินทรี บินสูงและบินไกล
ฉันเลยหัดบินอย่างนี้บ้าง
ท่ามกลางเสียงคัดค้านของพ่อแม่
ทำไมเราต้องคิดแตกต่าง
วิถีชีวิต เราเป็นเพียงนกนางนวล
ตื่นเช้าหากิน แล้วบินกลับรัง
ฉันคิด ฉันฝัน ฉันแสวงหา
ฝึกบินสูงและบินไกล
ฝึกไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่ง
ฉันพบว่า ฉันบินสูงเหลือเกิน
แล้วฉันเป็นอิสระจากสรรพสิ่ง
ฉันไม่มีความกังวล
ฉันค้นพบความว่าง
ความสงบอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน
ฉันบินกลับมาถิ่นฐานเดิมของพ่อแม่
ฉันกลับมาสอนพวกเค้า
ในแนววิถีที่ฉันค้นพบ
ความสุขที่แท้จริง
.
.
ตัดกลับมาที่ภาพปัจจุบัน
บางขณะที่เราเขียนหนังสือ
บอกเล่าเรื่องราวต่างๆ
เรามีความสุขสงบใจเหมือนกัน
แม้เราจะบินไม่ได้
แต่เรามีปีกแห่งอิสรภาพ
ทั้งด้านความคิด ความฝัน
และทำต่อไปตามความฝันนั้น
????
cr ภาพ : other perspectives
#passion #OnceAPassion
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in