เพียงแค่เสี้ยวนาทีที่หญิงสาวเดินผ่านโพรงไม้ใหญ่เบื้องหน้า เมื่อสิ้นสุดทางเดินเธอก็พบกับบ้านหลังหนึ่ง

ใครคนหนึ่งกำลังบรรเลงเปียโนเป็นเพลงเช่นเดียวกับเพลงในหัวของเธอดังมาจากในบ้านหลังนั้น

หญิงสาวค่อยๆเดินไปจนถึงหน้าประตูบ้านที่เป็นเพียงไม้เก่าๆและเงี่ยหูแนบกับประตูเพื่อฟังเสียงเพลงนั้นใกล้ๆ เพลงมีท่วงทำนองเช่นเดียวกับเพลงในหัวของเธอ แต่ทว่ามันดูเศร้ากว่านัก แต่ในส่วนลึกเธอกลับรับรู้ได้ถึงความโหยหาอย่างคิดถึงและมันทำให้หัวใจของเธอเต้นเป็นจังหวะไปพร้อมกับเสียงเพลง ราวกับว่า หัวใจของเธอกำลังสื่อสารกับเพลงนั้นอยู่ เเต่เพียงชั่วครู่ เสียงเพลงจากเปียโนนั้นก็หยุดลง

หญิงสาวสงสัยและพยายามเงี่ยหูฟังใกล้กว่าเดิม...เธอรับรู้ได้ถึงใครบางคนที่กำลังเดินมาที่ประตู

........