'เดินผ่านป่าจนสุดทางเจ้าจะพบเขา'  หญิงสาวคิดทบทวนสิ่งสุดท้ายที่ธิดาแห่งคำทำนายบอกกับเธอ

"แต่มันนานเกินไปแล้ว.." หญิงสาวพูดกับตัวเองหลังจากที่เธอมองพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน ธิดาแห่งคำทำนายบอกกับเธอว่ามันใช้เวลาเพียงไม่ถึงวัน แต่นี่ก็ใกล้จะค่ำแล้ว

... 

ชั่วโมงต่อมาหญิงสาวรู้ดีว่าความอมตะของเธอไม่ได้ทำให้เธอเหนื่อยล้า แต่แสงอาทิตย์ที่เริ่มหายไปก็ทำให้เธอเดินทางต่อไปไม่ได้เช่นกัน เธอตัดสินใจจะหยุดพัก แต่อยู่ดีๆเพลงในหัวเธอก็ดังขึ้นกว่าปกติ 

"ข้าก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่" หญิงสาวพูดและลูบคลำตัวเอง ไม่มีแผลหรือสิ่งใดที่ทำให้เธอเจ็บ สิ่งรอบๆตัวเธอก็ดูไม่มีสิ่งใดที่เป็นอันตราย ไม่มีสัตว์ป่าหรือปีศาจ แต่แล้วหญิงสาวก็นิ่งคิดซักพักและสังเกตได้ถึงบางสิ่ง

เมื่อเธอตระหนักได้ว่า บทเพลงนั้นไม่ได้ดังอยู่ในหัวเธอ แต่มันกำลังดังมาจากที่ไหนซักแห่ง...

........