เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
I'm Fine | Cafe | And youBUNBOOKISH
คำนำ



  • คำนำสำนักพิมพ์


    เคยเข้าไปนั่งในร้านกาแฟแล้วนึกสงสัยไหมว่า ทำไมบางคนต้องหอบหิ้วเอางานไปนั่งคิดนั่งทำอยู่ในนั้น ความต้องการกาเฟอีนอาจเป็นแค่ปัจจัยหนึ่ง แต่นอกจากรสขมและกลิ่นหอมของกาแฟแล้ว มันต้องมีบางอย่างที่ทำให้ร้านกาแฟเป็นเหมือนแหล่งชาร์จพลังงานและความคิดสร้างสรรค์ให้คนที่แวะเข้าไปไม่ได้กลับออกมามือเปล่า (อย่างน้อยก็อาจจะถือกาแฟออกมา...)

    ที่จริงเราก็เป็นหนึ่งในมนุษย์สายพันธุ์ชอบนั่งทำงานในร้านกาแฟ ถ้าถามเหตุผลส่วนตัว กาเฟอีนไม่ใช่เรื่องหลัก (ถ้าต้องการแค่นั้นชงกาแฟสำเร็จรูปกินที่บ้านก็ได้) แต่กลิ่นกาแฟ เสียงพูดคุย และบรรยากาศกึ่งกันเองกึ่งเป็นส่วนตัวคือสิ่งที่โต๊ะทำงานที่บ้านไม่มีให้

    อย่าว่าแต่ตัวเองเลย เวลาเลื่อนหน้าฟีดในอินสตาแกรมแต่ละครั้ง ต้องมีเพื่อนหรือคนที่เราติดตามอย่างน้อยหนึ่งคนที่อัปรูปหรือกำลังใช้เวลาทำอะไรสักอย่างอยู่ในร้านกาแฟ แต่น้องนัท หรือ Monsty Planet ไม่ได้ทำอย่างนั้น ความประทับใจที่นัทมีต่อร้านกาแฟร้านหนึ่งไม่ใช่แค่รูปถ่ายในอินสตาแกรม แต่นัทมักจะเปลี่ยนมันออกมาเป็นภาพวาดน่ารักๆ ที่แม้มันอาจจะไม่เรียลไทม์ หรือดูแล้วไม่เหมือนจริงเท่ากับการกดชัตเตอร์ถ่ายภาพ แต่ร้านกาแฟที่ถูกถ่ายทอดออกมาเป็นลายเส้นและสีสันน่ารักๆ นั้น ก็พอจะบอกได้ว่า สิ่งที่เจ้าของร้านแต่ละร้านทุ่มเทแรงกายแรงใจลงไป มันมีความหมายกับลูกค้าบางคนมากกว่าการเดินเข้าไปในร้านเพราะกระหายกาเฟอีน

    นัทบอกว่า นอกจากตัวเองจะหลงใหลการไปเยี่ยมชมร้านกาแฟต่างๆ แล้ว นัทยังพบว่าคนที่เธอชื่นชมและชื่นชอบหลายคน ก็มักจะปรากฏตัวอยู่ตามร้านกาแฟที่พวกเขาชอบเช่นเดียวกับเธอ และนั่นเป็นที่มาของหนังสือเล่มนี้เพราะนัทอยากรู้ว่าเมื่อคนที่เธอชื่นชมพูดถึงร้านกาแฟที่พวกเขาชื่นชอบ มันจะเกิดเป็นพลังงานแห่งความชอบออกมามากมายแค่ไหน...

    เราก็ตอบไม่ได้ จึงต้องขออนุญาตให้หนังสือเล่มนี้เป็นคำตอบ


    BUNBOOKS



  • คำนำนักเขียน


    ปกติเราจะตั้งเยียร์แพลนเอาไว้ทุกปี ว่าปีนั้นจะลองทำงานเกี่ยวกับอะไร เพื่อดูว่าที่จริงแล้วเราถนัดที่จะทำอะไรบ้างกันแน่ อย่างปีก่อน (2559) เราชอบการจดบันทึกมาก ถึงขั้นไปหาเครื่องเขียนมาลงขายในเพจ

    พอปีนี้ก็ลองมานั่งทบทวนว่านอกจากการจดบันทึกแล้ว เรามีอะไรที่ชอบอีกบ้าง แล้วก็ต้องแปลกใจ เมื่อพบว่าสิ่งที่เราชอบจริงๆ อีกอย่างก็คือการไปร้านกาแฟ เพราะเราไปร้านกาแฟบ่อยจนคิดว่า ถ้าคิดจะจริงจังกับเรื่องนี้ขึ้นมา ก็คงไม่ใช่เรื่องยาก

    เราก็เลยเริ่มวาดรูปเกี่ยวกับร้านกาแฟมาตลอด จนได้มีโอกาสไปงาน Art Ground ที่ The Jam Factory งานนั้นเหมือนเป็นการเบิกเนตรให้เราเป็นอย่างมาก เพราะได้เจอกับพี่ๆ ศิลปินที่ชอบมากมาย และถ้าวันนั้นไม่ได้เจอกับพี่ทอน—พงศ์ธร ยิ้มแย้ม หนังสือเล่มนี้ก็คงไม่เกิด

    การได้เจอแต่ศิลปินที่มีแพสชั่นในการทำงานวันนั้น ทำให้เรากลับมาทำความเข้าใจเกี่ยวกับแพสชั่นของตัวเองอีกครั้ง เราพยายามทบทวนว่า ในชีวิตจะมีอะไรบ้างที่เราจะทำ มันต่อไปได้เรื่อยๆ ไม่มีวันเบื่อ คำตอบก็ยังเป็นการไปเรียนรู้และทำความเข้าใจศาสตร์และศิลป์ของร้านกาแฟต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศ

    สำหรับเราแล้ว ร้านกาแฟแต่ละร้านก็มีเสน่ห์ในแบบของตัวเอง นอกจากกาแฟดีๆ ขนมอร่อยๆ แล้ว แต่ละร้านยังมีกลิ่นเฉพาะตัวที่ต้องไปสัมผัสด้วยตัวเอง

    ถ้าไปคนเดียว เรามักใช้เวลาในร้านกาแฟนั่งทบทวนตัวเองบางครั้งก็ได้เจอเพื่อนใหม่ ได้แรงบันดาลใจดีๆ จากบทสนทนาที่มีกาแฟเป็นสื่อกลาง และเราก็ไม่ได้ไปร้านกาแฟเพื่อถ่ายรูปสวยๆ เก็บไว้เพียงอย่างเดียว แต่เรามักจะได้อะไรกลับมามากกว่านั้นเสมอ

    นั่นจึงเป็นที่มาให้เราชักชวนศิลปินและผู้ที่ชื่นชอบการไปร้านกาแฟทั้ง 14 คน ที่ล้วนเป็นคนที่มีอิทธิพลต่อชีวิตเรา มาเล่าถึงร้านกาแฟที่พวกเขาชื่นชอบ (แอบแถมของตัวเองเข้าไปด้วยหนึ่งร้าน)

    ซึ่งพอได้ทำความรู้จักกับร้านกาแฟที่แต่ละคนชื่นชอบแล้วก็ต้องบอกว่าอาจจะไม่ใช่แค่รสชาติของกาแฟและอาหารเท่านั้นที่บ่งบอกถึงรสนิยม แต่คาแรกเตอร์ของร้านกาแฟที่ชอบ ก็สามารถบอกตัวตนของแต่ละคนได้เช่นกัน


    Monsty Planet

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in