ปวารณาเป็นติ่งพี่มูตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จัก เพราะ Muji นั้นถูกจริต ชอบความเรียบแต่มีสไตล์แบบนี้มาก เห็นช็อปมูจิที่ไหน เป็นต้องวิ่งเข้าใส่ไปละลายเงินเยนเป็นประจำ มูจิเป็นแบรนด์สัญชาติญี่ปุ่นที่มีความน้อยแต่มาก มีความเป็นจุลนิยมหรือ Minimalism ซึ่งคนไทยเราจะคุ้นเคยกับคำว่ามินิมอลกันส่วนใหญ่ มูจิมาจากคำว่า  Mujirushi Ryōhin (無印良品) คือ No Brand Quality Goods ซึ่งแปลว่า "สินค้าคุณภาพ ไม่มียี่ห้อ" นั่นเอง 

ที่บ้านเรามีประโยค “รสนิยมมูจิ แต่รายได้ไดโสะ” เพราะที่เมืองไทย มูจิถูกยกให้เป็นแบรนด์สินค้าราคาแพง มูจิที่นี่ราคาพอ ๆ กับที่เมืองไทย ทั้ง ๆ ที่ในญี่ปุ่นราคาไม่แรงขนาดนี้ แต่พอจะเข้าใจได้นะ ของอิมพอร์ตเข้ามาในประเทศ บวกนั่น บวกนี่ ราคาก็แพงเป็นธรรมดา 

ที่ฮ่องกงก็มีมูจิอยู่หลายสาขา แต่สาขาที่เรามานั่งกระทำความฮิปเป็นมินิมัลลิสต์ในวันนี้คือ Café&meal MUJI ตรงห้าง Lee Theatre plaza ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากอพาร์ตเมนต์ ใกล้ๆกับห้าง Time Square ในนั้นมีโรงหนัง UA Cinema ที่ฉันชอบแอบมานั่งดูหนังคนเดียวบ่อย ๆ โรงหนังของคนฮ่องกงไม่หรูหราหมาเห่าเหมือนกับบ้านเรา ทั้งเล็กกว่า นั่งไม่สนุกลุกไม่สบาย แถมตั๋วหนังราคาแอบโหด คูณเป็นเงินไทยเกือบ ๆ ห้าร้อย แต่อย่างว่า เทียบกับค่าครองชีพของคนที่นี่ ราคานี้ถือว่ากลางๆ แต่โดยรวมแล้วโรงหนังบ้านเรากินขาด นี่พูดอย่างไม่ไบแอส แล้วก็ออกทะเลไปไกลเลย

กลับมาที่มูจิกันต่อ มูจิที่นี่นอกจากจะเป็นช็อปขายสินค้าทั่วไปของมูจิแล้ว ยังมีอาหารและเครื่องดื่มขายด้วย เป็นคาเฟ่สำหรับชาวมูจิเลิฟเวอร์ มีอาหารโฮมเมดแบบคลีนๆขาย ขนมนมเนยต่าง ๆ ก็อร่อย ตามสไตล์ญี่ปุ่น มัทฉะดีงาม เคยบอกอ้ปป้าว่าที่นี่ชาเขียวอร่อยมาก อ้ปป้าผู้บ่าวเกาหลีหันมาเถียงคอเป็นเอ็นว่า โอซุลล็อคที่เกาหลีอร่อยกว่านี้อีก เขาไม่พรีเฟอร์มัทฉะญี่ปุ่น รสเหมือนกินสาหร่าย ไม่ว้าว แหมมม พ่อคนชาตินิยม พี่ควรบินกลับไปกินชาเขียวที่เกาหลีนะพี่นะ ประชดไปก็ไม่ได้อะไร เพราะสุดท้ายพ่อหนุ่มเกาหลีก็มานั่งจ้วงมัทฉะชีสเค้กเป็นเพื่อนอยู่ดี

จริง ๆ วันนี้แวะมาแค่ซื้อโทนเนอร์กับสำลีแผ่น แต่เดินไปเดินมาได้เสื้อยืดมาสองตัว ชอบมาก ทั้งที่มีลายนี้อยู่เต็มตู้ก็ไม่สำนึก ไปไหนเหมือนทั้งตู้มีเสื้ออยู่ตัวเดียว ไม่เข้าใจว่าทำไมชอบซื้อซ้ำ ได้ขนมญี่ปุ่นมาหลายห่อ ได้ Apple cider ชนิดผง เอามาชงละลายน้ำอุ่นดื่มตอนเช้า แลดู Healthy ดี มี Stationary ต่าง ๆ ที่เห็นแล้วก็ดี๊ด๊าเป็นพิเศษ ราวกับเด็กประถมได้ดินสอกดซานริโอแท่งใหม่ แต่นี่ดีใจที่ได้ดินสอไม้ลายไม้เรียบ ๆ ธรรมดาไม่ติดยี่ห้อ อีกทั้งยางลบก้อนสีขาวสีห่อหุ้มสีเรียบ ๆ ปากกาหลากสี สมุดเล่มน้อยใหญ่ สิ่งละอันพันละน้อยช่างดูเรียบเก๋ไปเสียหมด แน่นอนว่าหากมีเงิน เราก็ยินดีจ่ายให้กับดีไซน์อันถูกใจเช่นนี้ แม้จะไม่มียี่ห้อติดก็ตาม

แต่ไม่ได้เป็นคนแอนตี้แบรนด์ที่โชว์ยี่ห้อหราอยู่บนตัวสินค้าอะไรนะ ตามสายตาของคนชอบเสพศิลป์ บางสิ่งอย่าง ก็เป็นศิลปะอีกแขนงหนึ่ง ติดมาเถอะ เป็นหน้าที่ของผู้อุปโภคบริโภคเอง ว่าจะตัดสินใจจ่ายเงินเพื่อซื้อสินค้านั่นไหม ไม่ใช่คนติดแบรนด์อะไรแต่ก็ไม่เคยใช้ของก็อปหรือละเมิดลิขสิทธิ์​ แอนตี้ด้วยนะคะเอาจริง ๆ ของบางอย่างเป็นเรื่องของดีไซน์ กว่าดีไซเนอร์จะออกแบบสินค้าออกมา ต้องครีเอต ใช้สมองและหัวใจทุ่มเทมากขนาดไหน แล้วคนมักง่ายก็มาก็อปเอาไปง่าย ๆ ไม่ลงทุนทางปัญญาอะไรเลย แบบนี้พี่ไม่หนับหนุนนะฮะ