แต่ยังมีโจทย์อยู่ข้อหนึ่ง ที่เราเองได้รับมาตอนยังเรียนมหา'ลัย และทุกวันนี้โจทย์นั้นยังคงวนเวียนในหัวของเราเสมอ ...โจทย์นั้นมีอยู่ว่า "ชีวิตที่ดีคืออะไร?" 

          ตอนที่อาจารย์ถามว่า ชีวิตที่ดีคืออะไร เราเขียนคำตอบลงไป ด้วยความสนุกสนานกับฝันอันแสนหวาน อย่างคำตอบว่าชีวิตที่ดีคือมีครอบครัวพร้อมหน้า มีบ้านสวยๆ นึกไปแล้วมีแต่อะไรดี๊ดีย์ แต่พอเจอโจทย์ข้อที่สองอาจารย์ถามเราว่า  แล้ว "ความตายที่ดีคืออะไร?"    ตอนนั้นรู้สึกเหมือนกับว่า กระดาษคำตอบข้อแรก ถูกฉีกออกจากมือที่มองไม่เห็นไป เมื่อถูกถามถึง "ความตาย"... เพราะระหว่างที่ให้คำตอบกับโจทย์ข้อแรก สิ่งที่เรียกว่า "ความตาย" ไม่เคยปรากฎมาก่อนเลย เราฝันหวานราวกับว่า เราจะอยู่แบบนั้นไปตลอด

          เมื่อความตายถูกถามถึง คำตอบของคำถาม "ชีวิตที่ดี" จึงโดนรื้อกระจุย เราเคยคิดว่าชีวิตที่ดีคือชีวิตที่ครอบครัวพร้อมหน้า แต่ถ้าใครในครอบครัวจากไปล่ะ ยังเรียกว่าชีวิตที่ดีอยู่หรือเปล่า หรือ บ้านอันสวยงามที่เรามีอยู่ แต่เรากลับไม่ได้อยู่ชื่นชมล่ะ ...

          คำถามสองข้อนี้เป็นโจทย์ที่ไม่ได้ยาก แต่ก็ไม่ง่ายถึงขั้นตอบได้ทันที และไม่น่าเชื่อว่า โจทย์สองข้อนี้ ยังคงวนเวียนในหัวเราตลอดเวลา แม้ว่าเราจะได้ส่งกระดาษตอบกับอาจารย์ไปแล้ว 

         ที่เล่ามานี่ไม่ใช่ว่า จะให้กลัวในความตายจนวิ่งหนีชีวิต แค่อยากให้นึกกันดูว่า ฉากหน้าของชีวิตยังมีฉากหลังแห่งความตายรออยู่เสมอ บางทีเราอาจฝัน เราอาจพยายามไขว่ขว้าวิ่งจนสุดชีวิต หรือไม่ก็ละเลยที่จะทำบางอย่างไปเพราะคิดว่าชีวิตยังมีโอกาสเสมอ แค่ไม่อยากให้ลืมว่าเส้นชัยสุดท้ายของชีวิตคือความตาย อะไรๆที่คิดอยากจะทำ แต่ไม่ลงมือสักที วันหนึ่งเราอาจเสียโอกาสที่จะทำไปตลอดกาลก็ได้

        ดังนั้นเมื่อถามถึง "ชีวิตที่ดี" ย่อมควบคู่ไปกับ เรื่องของ"ความตาย"ด้วย ทำให้ ณ ปัจจุบัน เรายังคงมีคำตอบให้กับโจทย์ข้อนี้เสมอ ทั้งยังเปลี่ยนไปตามบริบทเสมอ ว่าชีวิตที่ดีคืออะไร เป็นอย่างไร เพื่อที่ว่าถึงวันที่จากไปเราไม่พลาดที่จะสร้าง "ชีวิตที่ดี" ให้เกิดขึ้นกับตัวเราเอง 

แล้วคุณล่ะ ? มีคำตอบ ให้กับ ชีวิตและความตาย บ้างหรือยัง...?