เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Flufftober 2017ZYRUS
Day 29 – Challenge
  • Ben Affleck/Henry Cavill          


    ขึ้นต้นปีใหม่...สิ่งที่มาคู่กันคือการตั้งเป้าหมายสำหรับปีนั้นๆ


    เฮนรี่ คาวิลล์ก็มีเป้าหมายเหมือนกัน


    เป้าหมายที่ตั้งมานับแต่เข้าศักราชใหม่ จนตอนนี้เหลือเวลาสองเดือนเศษก็จะหมดปีแล้ว เขาก็ยังไม่ได้ทำเสียที…


    “ไง...อีกกี่ก้าวจะถึงพี่” เสียงโทนต่ำของเอซร่า มิลเลอร์ถามขึ้น ขณะพวกเขากำลังยกเวทอยู่ในฟิตเนสแห่งหนึ่ง เฮนรี่ตอบคำถามนั้นด้วยการส่ายหน้าอย่างหดหู่


    “ลดน้ำหนักอย่างบ้าเลือดเป็นปีๆเปลี่ยนจากแฟตคาวิลล์เป็นรูปปั้นกรีกดูดีขนาดนี้แล้ว ก็ไปเหอะ เดี๋ยวพอเขาเรียนจบเขาก็กลับบ้านเขาแล้วนะ รอไรถามจริง”


    “ทำใจไงวะ นี่ฉันเป็นเด็กม.ปลายจะไปสารภาพรักพี่ป.เอกนะเว้ย” เฮนรี่เข่นเขี้ยว หันไประบายอารมณ์กับการยกลูกตุ้มสิบกิโลกรัมขึ้นมา


    “มันก็ไม่เจียมแต่แรกแล้วป่ะ จะโดนเขาด่าว่าไม่เจียมมาอีกดอกก็ชิลๆน่า”


    เป็นการให้กำลังใจที่ยอดเยี่ยมมาก....เฮนรี่กลอกตา ไม่หันไปโต้ตอบอะไรอีก


    มันไม่เจียมแต่แรกแล้วจริงๆ...เด็กเกรดสิบสองดันไปแอบชอบรุ่นพี่นักศึกษาปริญญาเอก ตอนนี้เขาอายุสิบแปด เบน แอฟเฟล็ค...รุ่นพี่คนนั้นอายุยี่สิบเก้า แค่คิดก็เห็นแต่นกบินว่อนเต็มไปหมด


    ไม่น่าตั้งเป้าหมายประจำปีว่าจะไปสารภาพรักกับเบนก่อนฝ่ายนั้นเรียนจบเลย


    เฮนรี่เจอกับเบนครั้งแรกตอนเขาอยู่เกรดสิบ เป็นเด็กอ้วนที่ถูกพวกหัวโจกแกล้งตอนระหว่างทางกลับบ้าน และคนโตกว่าเข้ามาช่วย หลังจากนั้นก็ได้รู้ว่าหนุ่มอเมริกันที่แอบปลื้มเช่าบ้านอยู่หลังติดกันกับบ้านของเขา


    แน่นอนว่าต้องไปมาหาสู่กันตามสเต็ป...เบนเป็นแรงบันดาลใจให้เขาเริ่มออกกำลังกายลดน้ำหนักตั้งแต่ตอนนั้น


    เฮนรี่เสียน้ำหนักตัวไปสิบห้ากิโลกรัม...ถึงจะรู้ว่าเขาตกหลุมรักพี่ชายข้างบ้านเข้าเสียแล้ว


    แม้เอซร่าจะพูดให้กำลังใจเต็มที่ตอนอยู่ฟิตเนส จนแล้วจนรอดเฮนรี่ก็ไม่กล้าอยู่ดี


    จะบอกยังไง...นิยายรักเพ้อฝันตามร้านหนังสือและบนอินเทอร์เน็ตไม่ช่วยอะไรให้มันง่ายขึ้นเลย


    เขาจะทำยังไงดี


    คำถามเหล่านี้รบกวนความคิดหนักขึ้นตามเวลาผันผ่าน


    เด็กหนุ่มเดินคอตกจากฟิตเนสกลับบ้าน  ชะงัก...หันตามเสียงเรียกที่ดังมาจากหน้าสวนสาธารณะ


    เบน แอฟเฟล็คยืนโบกมือเรียกอยู่ตรงนั้น มืออีกข้างถือแก้วกาแฟที่เขาคิดว่ามันดูดีเหลือเกินเมื่อมีแพนิ้วเรียวยาวโอบอยู่


    เบนทำอะไรก็ดูดีไปหมดนั่นแหละ...ในสายตาของเขา


    เฮนรี่เดินเข้าไปหาคนตัวสูงกว่าอย่างว่าง่าย เงยหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาแล้วเลิกคิ้ว


    ดวงตาสีฟ้าใสหลุบลงกับพื้นอย่างไม่มั่นใจเมื่อเบนชะงัก...เขาทำอะไรผิดหรือเปล่า หรือว่าอาบน้ำหลังออกกำลังกายไม่สะอาดพอและเหลือกลิ่นตุๆ


    แย่แล้ว...,มันแย่มาก


    “ไม่มีอะไรหรอก พี่เห็นเราเดินผ่านเลยเรียกเฉยๆ”


    “อ่า...ครับ” เขารับคำ เงยหน้ามองอีกฝ่ายอีกครั้ง พยายามต่อสู้กับความคิดด้านลบในใจของตนเอง


    บอกสิ...บอกเลย ตอนนี้ไม่มีอะไรต้องกังวล อกหักก็แค่วิ่งร้องไห้กลับบ้าน


    “เอ่อ..ผมมีอะไรจะบอกพี่” เด็กหนุ่มเอ่ยในที่สุดหลังรวบรวมกำลังใจอยู่นาน


    ชายหนุ่มตรงหน้ายิ้มบาง “พี่ก็มีอะไรจะบอกเราเหมือนกัน”


    “งั้นพี่ก่อนเลย” ...ขอประวิงเวลาไปอีกนิดเผื่อว่าเขาบอกจะกลับประเทศไปแต่งงาน ก็จะได้พับเก็บไปเลย เฮนรี่คิดในใจ


    นัยน์ตากลมช้อนมองรุ่นพี่อย่างรอคอย ฝ่ายนั้นดูอึกอักเหมือนต่อสู้กับอะไรสักอย่างภายในใจ ก่อนสูดหายใจลึกเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น


    “พี่ชอบเรานะ”

     

     

     

     

     

     

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in