เขาไม่ใช่แฟนคนแรกของผมแต่ผมกลับจดจำรายละเอียดทุกอย่างระหว่างเราได้เหมือนกลับไปเป็นเด็กมัธยมที่เพิ่งมีรักแรก

ผมจำได้ว่าเราเจอกันครั้งแรกที่ไหน

ผมจำได้ว่าเดทแรกของเราเริ่มขึ้นที่ไหน

ผมจับมือเขาครั้งแรกตอนไหน

“แทแทฮยอง”ผมก้มลงมองเจ้าของเสียงที่เอียงคอน้อยๆเมื่อเห็นผมนิ่งไประหว่างที่เราเต้นรำกันอยู่บนฟลอร์งานเลี้ยงจบการศึกษามัธยมปลายของเขา

ไล่ตั้งแต่ดวงตากลมโตประกายสดใสจมูกโด่งสวย ริมฝีปากน่าเอ็นดูสีเชอร์รี่ รวมเป็นใบหน้าของหนุ่มน้อยนามจอนจองกุก

ใบหน้า...ของคนที่ผมรัก

กลีบปากนั้นขยับยิ้มเชิญชวนให้ผมก้มลงไปพบกับสัมผัสนุ่มหวาน

มอบจุมพิต...ครั้งแรก