เธอบอกทุกคนว่าไม่มาเป็นเธอไม่เข้าใจหรอกว่ามันรู้สึกยังไงเธอเป็นคนเดียวที่ต้องแบกรับภาระ เธอต้องแบกรับปัญหาทุกอย่างเพราะถ้าเธอไม่ทำคนอื่นก็จะตราหน้าว่าเป็นคนเลว

ฉันถามว่าใคร

เธอบอกทุกคน

ฉันบอกว่าฉันอาจจะช่วยอะไรได้ไม่มากแต่ฉันอยากรับฟัง มันคือสิ่งที่ฉันช่วยได้ดีที่สุดตอนนี้

เธอเงียบ แล้วน้ำตาเธอก็ไหล

ฉันกอดเธอไว้อยากให้รู้ว่าเธอมีฉันอยู่ข้างๆเสมอ

เธอหันหน้านี้ราวกับกำลังหันหลังให้ทุกอย่างรวมทั้งฉัน ที่พยายามจะช่วยเธอ

ฉันบอกเธอว่าทุกคนพยายามจะช่วยเธอนะไม่มีคนอยากให้เธอแบกรับทุกอย่างไว้คนเดียว และมันคือสิ่งที่ฉันต้องทำ

เธอเงียบ

ฉันถามว่าจะเอาอย่างนี้จริงใช่ไหม?รู้หรือเปล่าว่าฉันก็เสียใจที่เธอกำลังหันหลังให้ฉัน ปฏิเสธความช่วยเหลือจากฉันแล้วฉันต้องทำอย่างไร

เธอเงียบ

ความโมโหตีตื้นขึ้นมาในใจฉันฉันวางมือเธอลง หันหลังให้เธอ และเดินออกมา

มันไม่มีประโยชน์อีกแล้วไม่มีประโยชน์ที่จหยิบยื่นอะไรไปให้ ในเมื่อสุดท้ายเธอก็ปฏิเสธความหวังดีของฉัน

สุดท้ายเธอก็หันหลังให้ฉันทิ้งฉันไว้กับความรู้สึกเจ็บปวด

เธอไม่แคร์ฉันเพระถ้าเธอสนใจความรู้สึกฉันบ้างเธอจะไม่หันหลังให้ฉันแบบนี้

สุดท้ายฉันมันก็แค่คนไร้ค่าคนนึงที่ต่อให้พยายามซักเท่าไหร่สุดท้ายมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี