เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[SF] Doubt | NOMIN (END)PrimroseYellow
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน 3/3
  • Title : Doubt

    Rate : PG-15

    Couple : Jeno x Jaemin

    Part : 3/3

    Hash tag : #doubtnomin

     

     

     

     

     

    เจโน่กลับมาที่ห้องของเพื่อนสนิทหลังจากจัดการเอกสารกองโตเสร็จเรียบร้อยแล้ว เจ้าของห้องนั่งจ้องจอทีวีด้วยสายตาเลื่อนลอยพลางกอดเข่าแน่นร่างหนาเดินเข้าไปใกล้พลางวางมือไว้บนกลุ่มผมนุ่มก่อนจะออกแรงขยำเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกตัว

     

     

    “เหม่ออะไร” ถามเสียงเรียบ

     

    “มึงได้กูแล้วทิ้งอะ”

     

    “เอาอีกละ ไม่ได้ทิ้งโว้ย”  เจโน่ทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆก่อนจะจับอีกฝ่ายหันหน้ามาหาตน  “ฟังนะ กูไม่ ได้ ทิ้ง โว้ย”  พูดทีละคำอย่างช้า ๆและหนักแน่น

     

    “กู..คิดว่าตัวเองชอบมึง”  เว้นจังหวะไว้ครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้า  “ไม่สิ กูว่ากูรักมึง”

     

    คนถูกสารภาพรักหรี่ตามอง  “เพราะเซ็กซ์หรือเปล่ามึงเลยคิดแบบนี้”

     

    “ตลกละก่อนหน้าที่กูจะเอากับมึงกูก็เอากับผู้หญิงคนอื่นป้ะแล้วทำไมกูไม่ไปบอกชอบเค้าบอกรักเค้าอะ ถ้าจะสงสัยงั้นก็ช่างแม่ง ไม่ต้องพูดถึงละลืม ๆ มันไปเหอะ”

     

    “เห้ย! เดี๋ยวดิวะแค่ถามให้มั่นใจเอง” แจมินวางฝ่ามือไว้บนหน้าอีกฝ่ายแล้วออกแรงผลักอย่างที่ชอบทำ

     

    “ไปไหนก็ไป รำคาญ”

     

    “เนี่ยมึงงอนกู”

     

    “รำคาญ”

     

    “กูรักมึงนะ” คำสารภาพรักถูกบอกคืน  “รักมึงมาตั้งนานแล้วกูทนไม่ให้มันเกินเพื่อนมาตลอดจนมึงมาขอให้กูทำเพราะสงสัย จริง ๆกูดีใจมากแต่ก็กังวลเพราะว่าถ้ามันจะทำให้เราต้องจบกันกูก็เสียใจ” น้ำเสียงที่คงที่ช่วยทำให้คนฟังรู้สึกได้ถึงความหนักแน่น

     

    “ทำไมกูไม่เคยรู้ว่ามึงรักกู”

     

    “ถามกูแล้วกูจะรู้ไหม”

     

    “กูโกรธนะ”

     

    “โกรธที่กูรักมึงเหรอ” แววตาที่วูบไหวทำให้แจมินต้องรีบส่ายหน้า

     

    “โกรธที่กูไม่รู้ใจมึงแล้วก็ไม่รู้ใจตัวเองด้วยถ้ารู้ว่ารักกันป่านนี้คบกันได้หลายปีแล้วมั้ง”

     

    “มึงแน่ใจแล้วใช่ไหมถึงมาบอกรักกูอะ”

     

    “อืม”

     

    “งั้นขอพิสูจน์บ้างได้ไหม”

     

    “อะไร”

     

    “เอากันอีกรอบ”

     

    แจมินมองเจโน่นิ่งก่อนจะพยักหน้า “แต่ต้องเป็นแฟนกันก่อน”

     

    “ครับ”

     

     

    แผ่นหลังที่เปลือยเปล่าถูกวางทับเข้ากับโซฟาหนังมือหยาบลูบไล้ไปตามเนื้อตัวอย่างเนิบนาบเพื่อสัมผัสกับความนุ่มของร่างกายคนที่นอนอยู่สายตาคมที่มองมาทำเอาหัวใจสั่นไหวจนกลัวว่าจะวายตายเอาเสียก่อน

     

     

    ลิ้นร้อนลากผ่านแขนที่มีกล้ามเนื้อเล็กน้อยมือหยาบออกแรงนวดคลึงส่วนนุ่มหยุ่นตรงบั้นท้ายก่อนจะเลื่อนมาจับส่วนกลางลูบอย่างแผ่วเบาก่อนจะใช้ปลายนิ้วแตะสัมผัสตรงส่วนปลายแล้วบดขยี้จนมีน้ำปริ่มออกมาแจมินสอดนิ้วชี้และนิ้วกลางของตัวเองเข้าไปภายในโพรงปากก่อนจะดูดดุนจนเกิดเสียง

     

     

    “กำลังยั่วอยู่รู้ตัวไหม”  เสียงทุ้มต่ำถามคนที่นอนอยู่ส่งสายตาคืนพร้อมกับส่ายหน้า  “รู้ไหมว่าถ้ายั่วแล้วจะโดนอะไร”  แจมินยังคงส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มมุมปาก  “หึถ้าพรุ่งนี้มึงลุกไม่ขึ้นอย่ามาโทษกูแล้วกัน”

     

    นิ้วยาวถูกดึงออกมาจากปาก  “อย่าดีแต่พูดได้ป้ะ เอาสักที”  ก่อนจะสอดกลับเข้าไปตามเดิม

     

     

    เจโน่จับขาเรียวแยกออกก่อนจะเกี่ยวไว้กับเอวที่ไร้สิ่งปกปิดของเหลวเหนียวข้นถูกใช้เป็นตัวช่วยในการสอดใส่แทนเจลหล่อลื่นเขารูดรั้งส่วนกลางของตัวเองเมื่อมันแข็งตัวเขาก็สอดเข้าไปในช่องทางของอีกฝ่ายคิ้วหนาขมวดเข้าหากันแน่นเพราะการตอดรัดช่างสร้างความปวดและเสียวไปในเวลาเดียวกัน

     

     

    เสียงครางในลำคอดังลอดออกมาอย่างแผ่วเบาก่อนจะเปลี่ยนระดับเสียงให้ดังขึ้นเรื่อยๆ ผสมกับเสียงหอบหายใจที่มาพร้อมกับแรงอารมณ์ ขยับสะโพกและโถมตัวเข้าใส่แม้จะเจ็บแต่ก็ถูกทดแทนด้วยความเสียวซ่านมือหยาบลูบไล้ไปที่หน้าท้องแบนราบที่แอบมีมัดกล้ามเล็กน้อยก่อนจะถูกนิ้ววนไปที่รอบสะดือยิ่งกระตุ้นอะไรเกิดความวูบโหวงที่ช่องท้อง

     

     

    เจโน่ไม่ปล่อยมันครั้งนี้มันเสร็จง่าย ๆเขาจงใจดึงออกก่อนจะจับร่างของแจมินให้ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วพาเดินไปยังโต๊ะทานข้าวในห้องครัว  “จะทำอะไร” คนที่ถูกจับให้หันหน้าเข้าหาโต๊ะถามด้วยเสียงกระเส่า

     

    ใบหน้าหล่อโน้มเข้าหาก่อนจะกระซิบข้างหูด้วยเสียงแหบต่ำ  “โต๊ะกินข้าวไม่ได้มีไว้กินข้าวอย่างเดียวนะมีไว้กินมึงด้วยแจมิน”

     

     

    พูดจบก็สอดแท่งเอ็นร้อนเข้าไปที่ช่องทางรักอีกครั้งเสียงร้องดังขึ้นในทันทีเพราะเจโน่ไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายได้เตรียมตัวเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง ปากหยักมอบรอยจูบไว้ตามแผ่นหลังเนียนพร้อมกับทิ้งร่องรอยเอาไว้เพื่อเป็นการแสดงความเป็นเจ้าของร่างกายตรงหน้า

     

     

    เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเรื่อย ๆมือของแจมินจับเข้าที่ขอบโต๊ะแน่นส่วนมืออีกข้างก็จับที่ส่วนกลางของตัวเองออกแรงชักเข้าออกเป็นจังหวะเดียวกับด้านหลังที่สวนสะโพกเป็นจังหวะที่รุนแรงหนักหน่วงและย้ำเตือนว่าความเสียวนั้นมันดีอย่างไร

     

     

    ความเร็วที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆนำพาให้ทั้งสองปลดปล่อยออกมาในที่สุด ร่างกายกระตุกเกร็งพร้อมกับแรงที่หมดไปเจโน่โถมตัวทับเข้าหาอีกคนพร้อมกับกดจูบไปที่กลุ่มผมนุ่ม ความสุขที่ถูกปลดปล่อยออกไปทำให้ความเหนื่อยล้าจากการทำงานหายเป็นปลิดทิ้ง

     

     

    “รักกูไหม” คำถามจากคนที่แนบใบหน้าเข้ากับโต๊ะถามขึ้นมาพร้อมกับหอบหายใจถี่

     

    “รักสิ”

     

    “รักกูมาก ๆ นะเพราะกูก็รักมึงเหมือนกัน”

     

    “มึงเคยเห็นกูรักคนอื่นไหมแจมินเคยเห็นกูคบใครเป็นแฟนไหม”

     

    “...”

     

    “ที่ไม่มีใครเพราะกูรักมึงมากนะ เข้าใจหรือยัง”

     

    “อื้อ”

     

    “อีกรอบไหม”

     

    3/3

    #doubtnomin

     

     

    พบกันใหม่ในเรื่องต่อไปนะคะ

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in