ช่วงนี้เวลาเข้าโรงเรียนของเราคืือ 09:00 - 18:00 ซึ่งจะเปลี่ยนทุก 2 สัปดาห์ สลับกับสต๊าฟคนอื่น วันนี้เลยได้ตื่นสายหน่อย ออกจากหอมากินข้าวตอน 08:40 ทักทายโอฮาโย(?) มาตลอดทาง 

ทั้งวันก็มีเพื่อน Student Staff ผลัดกันสอนงานนิดหน่อย ที่ต้องทำทุกวัน คร่าวๆ ก็จะมี

- เดินตรวจบริเวณที่อ่านหนังสือ ไม่ให้นักเรียนมานอนตรงนี้ ถ้าจะนอนให้ไปนอนอีกที่

- ตรวจแอร์ห้องเรียนที่ไม่มีคนใช้ 

- อัพเดทนักเรียนลาทุกชั่วโมง
- ให้คะแนนอาหารทุกมื้อ คนแรกที่ไปกินต้องถ่ายรูปอาหารส่งในกรุ๊ปด้วย

งานอื่นๆ ที่ต้องทำสัปดาห์ละครั้งอีกส่วนนึง แล้วก็งานกิจกรรม ซึ่งก็รู้มาแค่คร่าวๆ ยังไม่ได้ลองทำหรือรู้รายละเอียดมากนัก

จริงๆ จะว่างกว่านี้ ถ้าไม่ต้องเดินกลับหอ 2 รอบ รอบแรกสต๊าฟชาวจีนให้ไปเอาโน้ตบุ๊คมาใช้จะสะดวกกว่า ก็ใช้ทำงานนิดหน่อยแล้วก็เล่นจนแบตจะหมด เลยหยิบปลั๊กออกมาจะชาร์จแบต .. เสียบไม่ลง .. หัวปลั๊กไม่เหมือน .. โอเค เดินกลับหอไปเอาอะแดปเตอร์อีกรอบ

รอบสองเลยแวะสำรวจ 7-11 ข้างโรงเรียน หากาแฟมาจิบซักหน่อย เข้าไปเจอกับตู้กดกาแฟ ถูกมาก แต่ กดยังไง .. รีบด้วย ไว้ก่อน ๆ เป้าหมาย คือ กาแฟสำเร็จรูป กระป๋องหรือขวด ทีแรกก็คิดว่าจะลองแบรนด์ฟิลิปปินส์ แต่ไม่เจอแฮะ เจอแบรนด์เวียดนาม เลยได้ Nescafe ที่ดูโอเคมาแทน แต่ไปจ่ายเงินนี่ก็งงนิดๆ  43 เปโซ คือมันเป็นอันที่ไม่มีราคาติด เห็นแบรนด์อื่นประมาณ 20-30 เปโซ ก็คิดว่าคงราคาประมาณนี้ล่ะ อ่าว ไม่ใช่ .. แต่รสชาติก็โอเคอยู่ ถึงจะไม่ได้ทำให้รู้สึกว่ามีคาเฟอีนอยู่เลยก็ตาม คาเฟอีนเจือจางมาก ถถถถถถ

นอกจากกาแฟก็มีดังกิ้นโดนัท ฮอทด็อก ไข่ต้มสุกมาก ไว้จะลองนะ =w=

ช่วงเที่ยง สต๊าฟชาวฟิลิปปินส์ก็เอาผลสอบวัดระดับภาษาอังกฤษมาให้ คะแนนก้นเหวมาก ไม่เกินครึ่งเลย แล้วสต๊าฟอีกคนก็มาช่วยบอกวิธีเลือกคลาสเรียนให้ คลาสที่เราเลือกได้จะคลาสแบบ 1:1 หรือ เรียนตัวต่อตัว เลือกได้ 3 จาก 7 คลาสที่มี นอกนั้นจะเป็นคลาสเรียนแบบกลุ่ม ก็จะมีสต๊าฟจะจัดการตารางเรียนให้อีกที

ช่วงบ่ายก็นั่งว่าง ๆ สต๊าฟไปเรียนกันหลายคน เราก็เคลียร์งานละ ซักพักมีเสียงเพลงดัง รู้สึกมันดังบ่อย จนดูเวลา ตรงกับเวลาเลิกเรียนกับเริ่มเรียน คลาสละ 50 นาทีพอดี คือดนตรีแนวอิเล็กทรอนิกส์ เบสตึ้บ ๆ ประมาณ 5 วินาที ก็ บันเทิงดี คิดถึงตอนนั่งเรียนง่วง ๆ เบื่อ ๆ พอได้ยินเสียงคงอยากจะลุกขึ้นมาโยกซักหน่อย

ตอนเย็นก็ไปนั่งกินข้าวกับบัดดี้คนญี่ปุ่น เพิ่งจะได้คุยกันเยอะ แล้วก็ค้นพบว่า คนญี่ปุ่น 95% ใช้ช้อนกับส้อมไม่เป็น ใช้ส้อมตักอาหารเข้าปาก ตักไม่ขึ้นก็เอานิ้วเขี่ยขึ้นมาบนส้อม อยากจะเข้าไปสอน แต่จากประสบการณ์ เคยสอนเด็กแลกเปลี่ยนตอนเรียนอยู่ 3 วันก็ยังไม่ได้ วงวารรร

พอเลิกงาน วันนี้คิดว่าน่าจะออกไปไหนซักที่ เลยหาร้านนวดตัว ปวดเมื่อยมาตั้งแต่เคลียร์งานที่ไทย มีร้านนวดไทยห่างไปประมาณ 600 เมตร ก็กลับไปเก็บของที่หอ แล้วก็เดินไปร้านนวด

ร้านที่ตั้งใจจะไปทีแรก มีส่วนลด 20% แต่รอคิวอีก 2 ชั่วโมง เลยเดินเข้าร้านข้างๆ ที่เป็นร้านนวดไทยแทน ราคาแพ็คเกจ 660 เปโซ นวดตัว 1 ชั่วโมง นวดเท้า  30 นาที ร้านนวดเหมือนจะเป็นของคนเกาหลี พนักงานนวดก็เป็นคนฟิลิปปินส์ วิธีนวดก็ไม่ค่อยเหมือนที่ไทยเท่าไหร่ แต่ก็เอาเถอะ พนักงานบริการโอเค นวดธรรมดาแต่ก็สบายตัวขึ้นหน่อย เลยให้ทิปไป 100 เปโซ จริงๆ ตอนนวดเสร็จมีชาอุ่นๆ ให้จิบ มาในถาดพร้อมป้ายบอกชื่อพนักงานที่มานวด พลีสทิป .. เราให้ไปแล้วอะ ช่างเถอะ แล้วก็แวะซื้อไอติมเดินกินระหว่างทางกลับหอ อารมณ์ดีเลย

แต่ เพื่อนเมทมาเล่นที่ห้องค่ะ .. นี่อยากอาบน้ำ รอไป 2 ชั่วโมงกว่า กลับกันเกือบเที่ยงคืน นี่ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ควรนอน แว๊บมาอัพเดทนิดหน่อย คือ พิพม์มาเรื่อยๆ ทั้งวัน ว่างไง ถถถถ แต่รูปค่อยมาใส่เพิ่มพรุ่งนี้แล้วกันนะคะ โอยาสุมิ(?) zzZZZ