檻の中でただ虹を

待つだけの僕はもう居ない

ไม่มีอีกแล้วตัวผมคนที่

貰った言葉達と

聴き慣れた声

เหล่าถ้อยคำที่ได้รับมา

กับน้ำเสียงที่ฟังจนคุ้นชิน

何度でも立ち上がってきた

ไม่ว่ากี่ครั้งก็ลุกขึ้นยืนหยัดได้

ด้วยสิ่งเหล่านั้นที่จับมันยัดใส่กระเป๋า

零れることもなく　仕舞いこまれた涙も

ทั้งน้ำตาที่ไม่รินไหล

และน้ำตาที่เก็บซ่อนไว้ไม่ให้ใครเห็น

いつかは胸の奥で

สักวันหนึ่งในส่วนลึกของใจนี้

จะหล่อเลี้ยงต้นอ่อน

ที่งอกออกมาเพียงเล็กน้อยต่อไป

แม้จะไขว่คว้าความฝันนั้นเอาไว้ไม่ได้

แม้ความพยายามจะไม่สำเร็จผล

แม้จะพ่ายแพ้ในการแข่งขัน

แต่ก็ยังมีหนทางให้เดินต่อเสมอ

แม้โลกที่สะท้อนอยู่ในดวงตาคู่นี้

จะเต็มไปด้วยความกังวลว้าวุ่นใจ

แม้จะเหลือตัวคนเดียวเพียงลำพัง

雨上がりの匂い

กลิ่นอายหลังฝนหยุดตก

หุบร่มเก่าๆ เก็บไว้

เฝ้ารอพระอาทิตย์ขึ้นอยู่ใต้หลังคา

時間さえも必要だった

ต้องการแม้กระทั่งเวลาในการทำสิ่งต่างๆ

การไม่มีแม้แต่เรื่องราวที่จะบอกกล่าว

และถ้อยคำที่กล้ำกลืนเอาไว้ 

あなたの胸の奥で

เก็บมันไว้ในส่วนลึกสุดใจเธอ 

หากยังจดจำได้ ก็จะขอหล่อเลี้ยงมันเอาไว้

แม้จะมองไม่เห็นความถูกต้อง

แม้จะถูกความโดดเดี่ยวเร่งเร้า

แม้จะมีกำแพงอุปสรรคมาขวางกั้น

ก็ยังมีหนทางที่อยากก้าวเดินต่อไปอยู่

การไปถึงจุดหมายอย่างยากลำบาก

คือทุกสิ่งทุกอย่างงั้นหรือ

เวลาที่ผันผ่านไป

คือทุกสิ่งทุกอย่างงั้นหรือ

แม้จะไขว่คว้าความฝันนั้นเอาไว้ไม่ได้

แม้ความพยายามจะไม่สำเร็จผล

แม้จะพ่ายแพ้ในการแข่งขัน

แต่ก็ยังมีหนทางให้เดินต่อเสมอ

แม้โลกที่สะท้อนอยู่ในดวงตาคู่นี้

จะเต็มไปด้วยความกังวลว้าวุ่นใจ

ถึงแม้จะเหลือตัวคนเดียวเพียงลำพัง

// เพลงนี้ฟังแล้วทำให้นึกถึงสิ่งที่เคยฝัน เคยยึดติดในอดีต นึกถึงความฝันที่ต้องล้มเลิกไปเพราะเหตุผลบางอย่าง นึกถึงการตัดสินใจเลือกเส้นทางที่พาตัวเองมาถึงจุดที่เป็นอยู่ตอนนี้ บางทีก็คิดว่าถ้าตอนนั้นเราตัดสินใจเลือกอีกทาง ชีวิตเราในตอนนี้จะเป็นอย่างไรนะ จะมีความสุขกว่านี้ไหม ทำได้เพียงคิดถึง แต่ก็ย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว คงทำได้เพียงยอมรับในการตัดสินใจของตัวเอง และชีวิตคนเราก็เริ่มต้นใหม่ได้ตลอด เหมือนที่มีใครเคยพูดไว้ว่า จุดจบของความฝันหนึ่ง นำมาซึ่งจุดเริ่มต้นของอีกความฝันหนึ่งเสมอ