** ลิขสิทธิ์ของผลงานใน "สื่อสิงพิมพ์" และ "สื่อออนไลน์" ที่ได้รวบรวมไว้ในรูปแบบบรรณานุกรมนี้เป็นของผู้สร้างผลงาน**

        จัดทำโดย...โชษิตา ดอกพุฒ, ชุติภา สุวิมล, บินยากร นวลสนิท, บุญฑริกา จิตพินิจกุล เมื่อปีการศึกษา 2561 ขณะเป็นนิสิตภาควิชาภาษาไทย อักษรฯ จุฬาฯ 

        เผยแพร่ครั้งแรก เพจ "อ่าน-คิด-เขียน" เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2565

         ** ผู้เข้าชมสามารถส่งข้อเสนอแนะหรือข้อมูลเกี่ยวกับประวัติและผลงานเพื่อร่วมจัดทำคลังข้อมูลบรรณานุกรมนี้ให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้นได้ทางอีเมล arts.readthinkwrite@gmail.com ** 

ภาพวาดนักเขียน: นน ศุภสาร

❀ สังเขปชีวิตของวัฒน์ วรรลยางกูร❀

        "วัฒน์ วรรลยางกูร" เดิมชื่อ วีรวัฒน์ วรรลยางกูร เกิดเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2498 ที่ตำบลตะลุง อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี เป็นบุตรคนเดียวของนายวิรัตน์ และนางบุญส่ง วรรลยางกูร บิดามารดาแยกทางกันตั้งแต่ยังเล็ก ย้ายไปอยู่กับมารดาที่จังหวัดปทุมธานี เข้าเรียนชั้นประถมศึกษาที่โรงเรียนประชาบาลวัดดาวเรืองจังหวัดปทุมธานี เมื่อเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 บิดาได้ขออุปการะพากลับไปอยู่ที่จังหวัดลพบุรี อาศัยอยู่กับคุณย่าที่บ้านสวนริมแม่น้ำลพบุรี เรียนต่อที่โรงเรียนวินิตศึกษา จังหวัดลพบุรี เมื่อขึ้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย ได้ไปเป็นเด็กวัดในเมืองลพบุรีแต่สอบตกชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เพราะสนใจการประพันธ์จนต้องซ้ำชั้น แต่เมื่อสอบเทียบได้จึงเลิกเรียนแล้วเข้ากรุงเทพฯ สมัครเรียนที่คณะรัฐศาสตร์มหาวิทยาลัยรามคำแหง แต่เรียนอยู่เพียง 2เดือนก็เลิกเรียนเพราะประสบปัญหาเงินทุนการศึกษา

        ในด้านการประพันธ์ เนื่องจากมีโอกาสอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก (คุณตาชอบอ่านหนังสือมวยซึ่งมีนวนิยายด้วย ส่วนบิดาอ่านนิตยสารคุณหญิงที่มีคอลัมน์แวดวงกวี) เมื่อเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 7
จึงเริ่มเขียนกลอนรักให้เพื่อนนักเรียนหญิง ต่อมาได้ออกหนังสือเขียนด้วยลายมือเพื่ออ่านกันในห้องเรียนโดยเป็นผู้เขียนบทบรรณาธิการ ทั้งยังได้เขียนเรื่องสั้นไปลงในหนังสือโรเนียวของโรงเรียนที่ครูมีส่วนร่วมจัดทำขึ้นใช้นามปากกา “วัฒนู บ้านทุ่ง”    

         วัฒน์ส่งกลอนและเรื่องสั้นไปยังนิตยสารชัยพฤกษ์   นิตยสารฟ้าเมืองไทย  ฯลฯ  เรื่องสั้น “คนหากิน” ได้ลงพิมพ์เป็นครั้งแรกในนิตยสาร ยานเกราะ เมื่อ พ.ศ. 2513 (จากทั้งหมด 4 เรื่องที่ส่งไป)    ในช่วงปิดภาคเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ผลงานกลอนที่ส่งไปประกวดได้ลงพิมพ์ในนิตยสารชัยพฤกษ์ และเรื่องสั้น “มุมหนึ่งของเมืองไทย” ของเขาได้ลงพิมพ์ใน “เขาเริ่มต้นที่นี่” ของนิตยสารฟ้าเมืองไทย ที่มีอาจินต์ ปัญจพรรค์เป็นบรรณาธิการ

        หลังจากนั้น มีผลงานกลอนและเรื่องสั้นเผยแพร่ตามนิตยสารต่าง ๆมากขึ้น เช่น ฟ้าเมืองไทย
ชาวกรุง ลลนา ฯลฯ ในนาม “วัฒน์ วรรลยางกูร” (เมื่อนามปากกาเป็นที่รู้จักแพร่หลายประกอบกับ
มีปัญหาการเบิกค่าเรื่องจึงแก้ไขชื่อในบัตรประชาชน) ระหว่างที่เรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง วัฒน์ได้มีโอกาสคลุกคลีกับมิตรสหายในแผนกวรรณศิลป์ ได้รู้จักกับนักเขียนนักกิจกรรมหลายคนและได้รับคำแนะนำให้ไปทำหนังสือพิมพ์ อธิปัตย์ ของศูนย์กลางนิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทยเมื่อ พ.ศ. 2517 จึงได้ฝึกฝนเขียนข่าว บทความ สารคดีเรื่องสั้นและนวนิยายเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะได้เขียนคอลัมน์ประจำชื่อ “ช่อมะกอก” ใช้นามปากกา “ชื่นชอบ ชายบ่าด้าน” ซึ่งต่อมาเปลี่ยนเป็นเรื่องชุดในชื่อ “ตำบลช่อมะกอก” และกลายเป็นนวนิยาย “ตำบลช่อมะกอก” ในที่สุด รวมทั้งมีผลงานรวมเรื่องสั้นและบทกวีพิมพ์ต่อเนื่องมาอีก 2 เล่มคือ “นกพิราบสีขาว” (พ.ศ. 2518) และ “กลั่นจากสายเลือด” (พ.ศ. 2519) ทำให้ชื่อเสียงของวัฒน์ วรรลยางกูรเป็นที่รู้จักของคนหนุ่มสาวที่เติบโตทางด้านความคิดในยุคสมัยดอกไม้บานร้อยดอก (14 ตุลาคม พ.ศ. 2516 - 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519) อย่างกว้างขวาง

        เนื่องจากเหตุการณ์ 6 ตุลา 19 วัฒน์ วรรลยางกูรต้องหนีภัยการเมืองเข้าไปอยู่ในป่า ในช่วงนั้นได้มีโอกาสเขียนเรื่องสั้น บทกวีและนวนิยายมากมาย และมีผลงานรวมเล่มออกมา 3 เล่ม ได้แก่ รวมเรื่องสั้นและบทกวี 2 เล่ม คือ “ข้าวแค้น” (พ.ศ. 2522) กับ “น้ำผึ้งไพร” (พ.ศ. 2523) และนวนิยาย “ด้วยรักแห่งอุดมการณ์” (พ.ศ. 2524)

        พ.ศ. 2524 หลังจากสถานการณ์ทางการเมืองคลี่คลายลง วัฒน์ได้กลับมาใช้ชีวิตนักเขียน
โดยทำงานหนังสือพิมพ์ มาตุภูมิ ไฮคลาส และ ถนนหนังสือ ทำได้ประมาณ 1 ปีก็ลาออกมาเป็นนักเขียนอิสระ เขียนนวนิยายเรื่อง “คือรักและหวัง” และ “จิ้งหรีดกับดวงดาว” ตีพิมพ์ในนิตยสาร ลลนา รายปักษ์ เรื่อง “บนเส้นลวด” ตีพิมพ์ในนิตยสาร สตรีสาร รายสัปดาห์ เรื่อง “มนต์รักทรานซิสเตอร์” ตีพิมพ์ใน บางกอก  เรื่อง “เทวีกองขยะ” ตีพิมพ์ใน มติชนสุดสัปดาห์ เป็นต้น  หลังจากตีพิมพ์ในนิตยสารแล้วเรื่องเหล่านั้นก็ยังได้รวมเล่มอีกหลายครั้งในโอกาสต่อมา นอกจากนี้ยังมีผลงานเรื่องสั้น สารคดี และบทสัมภาษณ์ตีพิมพ์ในนิตยสารต่าง ๆอีกมากเรื่องสั้น “ความฝันวันประหาร” ได้รับการคัดเลือกจากสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทยให้เป็นเรื่องสั้นดีเด่นประจำปีพุทธศักราช 2525 นอกจากนี้ยังเขียนชีวประวัติ “ไขแสง สุกใส ลูกผู้ชายหัวใจไม่ผูกเชือก” และสารคดี “คีตกวีลูกทุ่ง ไพบูลย์ บุตรขัน” ด้วย

        ผลงานของวัฒน์ วรรลยางกูร เข้ารอบสุดท้ายของรางวัลซีไรต์ 6-7 สมัย และได้รับการแปลเป็นภาษาต่างประเทศมากมาย เช่น "บนเส้นลวด" (ภาษาญี่ปุ่น) เรื่องสั้น “ลึกในหัวใจแม่” และ “ก่อนถึงดวงดาว”  บทกวี “กล้วยหาย”(ภาษาอังกฤษ)  และเรื่องสั้น “สาวน้อยตกน้ำในฤดูหนาว”(ภาษาเยอรมัน) และได้รับรางวัลศรีบูรพาเมื่อ พ.ศ. 2550

        ด้านชีวิตส่วนตัว สมรสกับคุณอัศนา วรรลยางกูร มีบุตรธิดารวม 3 คน คือ วนะ วรรลยางกูร        วสุ  วรรลยางกูร และ วจนา วรรลยางกูร ทั้งครอบครัวพำนักอยู่ด้วยกันที่ ต.ท่าเสา อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี จนกระทั่งคุณอัศนาเสียชีวิตเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

        วัฒน์ วรรลยางกูรได้ไปทำธุรกิจค้าวัสดุก่อสร้างกับภรรยาที่จังหวัดกาญจนบุรีอยู่ระยะหนึ่ง ก่อนกลับไปทำงานนิตยสารอีกครั้ง เป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ ผู้จัดการรายวัน  เป็นบรรณาธิการบริหารนิตยสาร Good Life เป็นต้น และเนื่องจากเคยแต่งเพลงให้คนอื่นร้องไว้หลายเพลง จึงทดลองแต่งและออกเทปเพลงของตนเองไว้หลายชุด เช่น แรงบันดาลใจ เป็นต้น แต่ก็ยังคงยึดงานประพันธ์เรื่องสั้น นวนิยาย บทกวี สารคดีเป็นหลัก

        ปัจจุบัน วัฒน์ วรรลยางกูรได้ลี้ภัยทางการเมืองไปอาศัยอยู่ที่ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เนื่องจากปฏิเสธไม่ไปรายงานตัวตามคำสั่งคณะรักษาความสงบแห่งชาติที่ 5/2557 ต่อมาได้รับสถานะผู้ลี้ภัยและลี้ภัยทางการเมืองไปยังประเทศฝรั่งเศส เมื่อปี 2562

         วัฒน์ วรรลยางกูร เสียชีวิตเมื่อเวลา  03.30 น. ของวันที่ 22 มีนาคม ตามเวลาในประเทศไทย ณ ประเทศฝรั่งเศส (อ่านรายละเอียดได้ที่ "สำนักข่าว BBC  NEWS ประเทศไทย https://www.bbc.com/thai/thailand-60830192 ) 

สารคดีสั้นยอดเยี่ยม ชมรมวิจารณ์บันเทิงปี 2020 เรื่อง ไกลบ้าน (Away)  

กำกับ : ธีรพันธ์ เงาจีนานันต์ / 2019 / 36 นาที

บันทึกชีวิตวัฒน์ วรรลยางกูร ซึ่งลี้ภัยไปประเทศลาว หลังเหตุการณ์รัฐประหารเมื่อปี 2557

ดูสารคดีฉบับเต็มได้ที่ Documentary Club

คลังข้อมูลบรรณานุกรม "วัฒน์ วรรลยางกูร"

ผลงานการประพันธ์

• ผลงานรวมเรื่องสั้น

งานศึกษาที่เกี่ยวข้องกับวัฒน์ วรรลยางกูร

• งานวิชาการที่ศึกษาผลงานของวัฒน์ วรรลยางกูร

ชนิตตา โชติช่วง. (2555). วาทกรรมการพัฒนาและประชาสังคมในเรื่องสั้นชนบทไทย  พ.ศ. 2530-2539. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์). 

เนตรทราย คงอนุวัฒน์. (2550). ศึกษาศิลปะการใช้ภาษาในนวนิยายของวัฒน์ วรรลยางกูร.
(วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยทักษิณ). 

ปราโมทย์ ระวิน และดารา พรศรีม่วง. (2559). เรือนร่างกวีนิพนธ์การเมือง 4 เหตุการณ์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์,4(1), 33, 37, 39. 

ปรียาภรณ์ หนูสนั่น. (2532). การสะท้อนปัญหาสังคมชนบทในนวนิยายไทย(2519-2529).        (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย). 

พรทิพย์ รอดพันธ์, อรวรรณ บัวพรหมมี, พัชนะ บุญประดิษฐ์, และชวนพิศ เชาวน์สกุล.
(2548). สุนทรียภาพแห่งชีวิต คุณค่าทางวิจิตรศิลป์. วารสารราชบัณฑิตยสถาน, 30(1), 270. 

ไพโรจน์ บุญประกอบ. (2526). วิเคราะห์เรื่องสั้นแนวการเมืองและสังคมในช่วง14 ตุลาคม 2516- 6 ตุลาคม 2519. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร)

ไพลิน รุ้งรัตน์ และรื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2541). 25 ปี 14 ตุลามองผ่านวรรณกรรมเพื่อชีวิต:
ภาพโดยรวมของกวีนิพนธ์เพื่อชีวิต(ยุคที่สอง) 14 ตุลาคม 2516 - 6 ตุลาคม 2519. กรุงเทพฯ:
คณะกรรมการโครงการ 25 ปี 14 ตุลา.

ภาคย์ จินตนมัย. โลดแล่นรวดเร็วเหนือรวงคลื่น : สนามแข่งแห่งชีวิตจากสังคมสู่ธรรมะ.
(2546). ในบทวิจารณ์รางวัลกองทุนหม่อมหลวงบุญเหลือ เทพยสุวรรณ (1, หน้า 10-18). กรุงเทพฯ:
คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 

ภิญโญ กองทอง. (2547). โลดแล่นรวดเร็วเหนือรวงคลื่น :ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ.ใน สุวรรณา เกรียงไกรเพ็ชร์. (บรรณาธิการ), มองข้ามบ่านักเขียน (1,1000,หน้า 219-227). กรุงเทพฯ: ชมนาด.

มอง “ชนบทพลวัต” ผ่านโลกอักษร วิเคราะห์วรรณกรรม"วัฒน์ วรรลยางกูร". (2554). ใน อภิญญา ตันทวีวงศ์ (บรรณาธิการ), ชุมชนพลวัต (1, หน้า 85-97). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มาโนช ดินลานสกูล. (2545). กลวิธีการเล่าเรื่องแบบกระแสสำนึกในเรื่องสั้นเข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2524-2542. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย  ทักษิณ). 

มาริสา สำลี. (2550). ตัวละครผู้สูงอายุในนวนิยายไทยพ.ศ.2525-2548. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย). 

รุ่งอรุณ ทีฑชุณหเถียร. (2552). ลีลาภาษาในเรื่องสั้นของวัฒน์ วรรลยางกูร. กรุงเทพมหานคร :
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

รุ้งตะวัน อ่วมอินทร์. (2548). ความเปลี่ยนแปลงของชนบทในสังคมไทยภาคกลาง ใน วรรณกรรมของ วัฒน์ วรรลยางกูร. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

วิเศษ คนหาญ. (2539). พัฒนาการทางความคิดในวรรณกรรมของวัฒน์ วรรลยางกูร.
(วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).

อารียา หุตินทะ. (2558). “พลวัตรการตามหาประชาธิปไตยของคนหนุ่มสาว: ศึกษาจาก  
เรื่องสั้นไทย พ.ศ. 2516 - ปัจจุบัน”. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์,7(3). 

• บทความและสื่ออื่นๆ ด้วยชีวิตและผลงานของวัฒน์วรรลยางกูรบ

บทความจากสื่อสิ่งพิมพ์

        ชลธิรา สัตยาวัฒนา. (4 พฤศจิกายน2528). นวนิยายเข้ารอบซีไรต์ คือรักและหวัง.  ใน ชาติอธิปไตย, (หน้า40).

        ชูศักดิ์ ภัทรกุลวณิชย์. (2536). ปลายนาฟ้าเขียว ความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของชนบท.  ใน คนกับหนังสือ, (หน้า187-188). กรุงเทพมหานคร: สารคดี.

        แม่ดอกโสน, “20 ปีแห่งความโดดเดี่ยว ‘มนต์รักทรานซิสเตอร์’ เงียบงันแล้วพลัน อึกทึกครึกโครม”. (24-30 ธันวาคม 2544).เนชั่นสุดสัปดาห์, หน้า 92.

        ยูร กมลเสรีรัตน์. (2547). เขาคือสิงห์สาโทตัวจริง วัฒน์ วรรลยางกูร. สยามรัฐ สัปดาห์วิจารณ์,51(13), 64-65.

        วิมล ไทรนิ่มนวล. (2528). ไอ้ลูกลิงลพบุรีไม่มีพ่อ...เจี๊ยก. ถนนหนังสือ, 2(11), 31. 

บทความจากหนังสือพิมพ์อิเล็กทรอนิกส์

        แกะรอย'วงไฟเย็น' กับขบวนการ'แดงก้าวหน้า' : คนข่าวชายขอบรายงาน. (16 มิ.ย. 2557).
คมชัดลึก. สืบค้นจาก http://www.komchadluek.net/news/politic/186548

        คงกฤช ไตรยวงค์. (6 ตุลาคม2561). จาก วัฒน์ วรรลยางกูร ถึง วิภาส ศรีทอง: นวนิยายกับห่วงโซ่ความทรงจำสีเลือด. ประชาไท. สืบค้นจาก https://prachatai.com/journal/2018/10/79011

        ทวีศักดิ์ เกิดโภคา และ นริศรา สื่อไพศาล. (22 กรกฎาคม 2558).วจนา วรรลยาง กูร: “นั่นอาจจะเป็นเพราะเขาไม่รู้จักวัฒน์ดีพอ”. ประชาไท. สืบค้นจาก
https://prachatai.com/journal/2015/07/60491

        ธีร์ อันมัย. (31 มีนาคม2561). 'ด้วยรักแห่งอุดมการณ์' ชะตากรรมที่ซ้อนทับกัน ระหว่าง พิน บางพูด และ วัฒน์ วรรลยางกูร. ประชาไท. สืบค้นจาก https://prachatai.com/journal/2018/03/76169

        นาฬิกา อิสรสารถี. (21 กรกฎาคม2558). เสียงจากลูก-มิตรสหาย ถึง "วัฒน์ วรรลยางกูร" แทนความห่วงใยยามไกลบ้าน. ข่าวสด. 

        10 บทกวีเข้ารอบสุดท้าย รางวัล FREE Writeกวีประชาชน. (12 ตุลาคม 2553). ประชาไท.
สืบค้นจาก https://prachatai.com/journal/2010/10/31467

ศิลป์สโมสร - คีตกวีลูกทุ่ง 1/2 

ศิลป์สโมสร - คีตกวีลูกทุ่ง 2/2

Jom voice สัมภาษณ์ วัฒน์ วัลยางกูร

Prachatai Interview with Wat Wunlayangkul. 

ตอบโจทย์ วัฒน์ วรรลยางกูร