14: 50 น.
นานแล้วที่ไม่ได้ขึ้นเวทีใหญ่ สอนคน300กว่าคน
ตื่นเต้นมาก มากจนตลอดวัน ตั้งแต่ 9:30 - 14:30 น. แทบไม่คุยกับใครเลย
Buildสมาธิ Buildสติ Controlความกังวล เก็บอาการอย่างที่สุด
15:15 น.
การอดนอนมาประมาน 50 ชม. ช่วยให้เราไม่hyperกลบเกลื่อนความนอยต่างๆ
แค่ heart rate มันดูเยอะเกินกว่าปกติของเราไปนิดนึง
คืนนี้คงต้องกลับไปพยายามนอนอย่างจริงจังแล้ว ไม่งั้นคงน็อกแน่ๆ
15:30 น.
แล้วช่วงเวลาแบบนี้ ก็ชอบมาคิดวนเวียนไปอีก ไม่ชอบเวลาใกล้จะเย็นแบบนี้เลยจริงๆ
เป็นแบบนี้มาทุกวันหลายวันแล้วนะ ไม่เบื่อบ้างหรอ เมื่อไรจะหายซักทีนะ
หรือควรจะดื่มด่ำอยู่กับมันซะให้พอ หรือหาอะไรทำในช่วงเวลาแบบนี้จะช่วยได้บ้างมั้ย
15:48 น.
นี่ก็รับงานล้นตาราง จนเพื่อนล้อว่าทำงานเหมือนเป็นหนี้นอกระบบแล้วนะ
ในใจมันก็ขาดอะไรไปซักอย่างนึงอยู่ดี ถ้ารู้ว่าขาดอะไรก็ดีสิ จะรีบไปหามาเติมเลย
แต่นี่คือไม่รู้ว่าขาดอะไร ไม่รู้ว่าทำไมต้องเคว้งคว้างขนาดนี้ ไม่รู้ว่าอีกนานมั้ยจะหาย
ไม่รู้ว่าจะบอกหรือจะเล่าความรู้สึกนี้ให้ใครฟังยังไง เฮ้อออ ยากจัง
19:24 น.
ทำงานเสร็จแล้ว เร็วไปมั้ย ยังไม่อยากกลับไปในเวลานี้
กลุ่มอาการ "หัวค่ำ ซินโดรม" โจมตีอีกแล้ว
ความรู้สึกที่หันไปทางไหนคนเยอะแยะ แต่ในใจว่างเปล่า
ความรู้สึกถึงความล่องลอยไปของอารมณ์ ความรู้สึก
จะหายตอนกี่โมงเนี่ย อยากหายแล้วอ่ะ อยากแรดๆเหมือนเดิมแล้วอ่ะ
19:31 น.
อดทนไว้นะ
เดี๋ยวก็หายแหละ
เก่งอยู่แล้ว
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in