ดีขึ้นแล้วนะ แต่ยังไม่หายดี 

อย่างน้อยเมื่อคืน ที่ตัดสินใจอาบน้ำแล้วลงไปล็อบบี้ 

ปั่นงาน ปั่นงาน ปั่นงาน อย่างบ้าคลั่ง ก็ทำให้งานเราเสร็จแหละ

ว๊าบไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีคือ เสียงประตูปิด ปัง!!!!! การว๊าบทั้งหมดก็จบลง

ทั้งหมดทั้งมวล นอนแป๊บเดียว ก็ยังฝันได้อีก ฮือออ แต่วิ่งไม่เหนื่อยเท่าเมื่อวาน ก็ยังดี

เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนั้นแหละ

ความรู้สึกในวันนี้ที่ดีขึ้นคงเป็นเพราะว่า

เราได้เคลียร์ความรู้สึกที่ค้างคาใจไปหมดแล้ว ก็สบายใจขึ้นนะ

เราได้มั่นใจว่าเราจะเป็นเพื่อนเธอได้อีกนาน

เราได้รู้ว่าคนรอบตัวเราปราถนาดีกับเรา ไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นอะไร แต่ก็ปลอบใจเรา

เราได้รู้ว่าเราก็เป็นหนึ่งในคนที่มีน้ำใจนักกีฬา เจ็บได้ แพ้เป็น ลุกเองได้

เราก็อยู่ได้แหละ มีความสุขกับเรื่องเล็กๆน้อยๆรอบตัว  อีกไม่นานmove on ได้

?

เป้าหมายของเราในตอนนี้คงจะเป็น

ตั้งใจทำงานให้ดีขึ้น

ตั้งใจทำตามความฝันอย่างจริงจัง

น้อมรับโอกาสที่ได้รับการหยิบยื่นจากทุกคน

????

ขอบคุณที่ยังอยู่ เป็นเพื่อนกัน

ขอบคุณมินิมอร์ ที่มีพื้นที่ให้เราได้ใช้เวลากับตัวเอง