ปิดเทอมฤดูหนาวครั้งสุดท้าย กับงานพิเศษที่ได้รับการแนะนำ พาเธอไปรู้จักกับเส้นทางชีวิตสายแปลกใหม่ที่ไม่เคยแม้แต่จะเฉียดผ่าน และเมื่อเธอพลัดถลำเข้าไปแล้วก็ไม่สามารถกลับสู่หนทางสามัญได้อีกเลย ทั้งตัวและหัวใจ...

‘เจี่ยนเหยา’ เพียงรับงานแปลเอกสารเป็นเวลายี่สิบวัน แต่ใครจะคาดว่าภายในช่วงเวลาสั้นๆ นี้หญิงสาวดันจับพลัดจับผลูต้องไปเป็นผู้ช่วยให้กับนายจ้างผู้แสนจะแปลกประหลาด

‘ป๋อจิ้นเหยียน’ คือผู้เชี่ยวชาญวิชาอาชญาวิทยาที่อายุน้อยที่สุดในโลก เขากลับมาประเทศจีนเพื่อรับตำแหน่งที่ปรึกษาพิเศษของกลุ่มงานคดีอาญา ชายหนุ่มมาดดีผู้มีคติว่าจะไม่ยอมสิ้นเปลืองสมองให้กับคดีบ้านๆ เพราะความโปรดปรานของเขาคืออาชญากรโหด พวกฆาตกรฆ่าต่อเนื่อง!

จากคดีเด็กหายบานปลายกลายเป็นคดีสะเทือนขวัญ ซึ่งเจี่ยนเหยาก็ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่านี่จะไม่ใช่คดีแรกและคดีสุดท้ายของเธอ อีกทั้งสัญญาว่าจ้างยี่สิบวันก็ถูกนายจ้างสุภาพบุรุษอันตรายผู้นี้ต่ออายุออกไปแบบไม่มีกำหนดตามอำเภอใจ!

เรื่องนี้อยากอ่านมาตั้งนานแล้วค่ะ แต่ระยะหลังมัวแต่อ่านพวกนิยายจีนย้อนยุคซะมาก แล้วก็อ่านนิยายไทยบ้าง นิยายวายบ้าง(นิยายวายเนี่ยเป็นตัวที่ทำเงินหมดเลยล่ะค่ะ) นิยายจีนแนวยุคปัจจุบันเนี่ย อ่านน้อยเลยล่ะค่ะ แต่ก็ยังตามอ่านงานกู้ม่านจนครบนะ

เรื่องนี้เป็นแนวสืบสวนสอบสวนที่โรแมนติกมาก ชอบพระเอกค่ะคือเราดูซีรีย์มาก่อนนิดนึงด้วย ด้วยความที่ชอบเฮียฮั่วมาก แม้ว่าจะแต่งงานไปแล้ว เราก็ยังคงติดตามอย่างเหนียวแน่น แต่ว่าดูไม่จบเพราะว่าติดสอบ เลยเปลี่ยนมาอ่านหนังสือแทน ก็พบว่าเฮียฮั่วเนี่ยเข้ากับบุคลิกป๋อจิ้นเหยียนจริงๆนะ แม้ว่าจะคล้ำไปสักหน่อยก็ตาม

เรื่องนี้เป็นเรื่องของ ผู้เชี่ยวชาญด้านอาชญวิทยาอย่างป๋อจิ้นเหยียนที่มีบุคลิกเหมือนลาบราดอร์ผู้เย่อหยิ่ง เป็นคนแปลกประหลาดเข้าถึงยาก (ตามสไตล์เหล่านักสืบผู้เก่งกาจทั้งหลาย อ่านๆไปก็นึกถึงโฮล์มเวอร์ชั่นเบเนดิกต์อยู่เหมือนกัน) กับเจี่ยนเหยา นางเอกคนสวยผู้จบอักษรมาทำงานแปลให้กับจิ้นเหยียนจนสุดท้ายได้ลงเอยทำงานด้านนี้โดยถาวร และแถมสามีมาอีกหนึ่ง

เราชอบพระเอกมากเลยล่ะค่ะ (พูดเป็นครั้งที่สอง 555)แบบว่ามีความน่ารักแบบเด็กๆ บ้าความสมบูรณ์แบบ รักนางเอกมาก แบบชั่วชีวิตนี้เคยรักผู้หญิงมาแค่คนเดียวก็คือคนนี้

คดีต่างๆก็โอเคอยู่ ไม่น่าเบื่อ ชวนให้คิดไปด้วยได้ ไม่ยากเกินไป แต่ก็ไม่ใช่แนวที่แบปริศนามาให้คนอ่านเดานะ เพราะยังไงก็เดาไม่ถูกเท่าไหร่หรอกค่ะ ก็ถ้าใครชอบแนวๆสืบสวนหน่อยๆแบบไม่หนักมากก็แนะนำเลยค่ะ สนุกดี ...มันไม่ได้ให้ความรู้สึกยืดยาดแบบสืบสวนในนิยายจีนย้อนยุคด้วยนะ คงเพราะป๋อจิ้นเหยียนพระเอกคนนี้ชอบทำอะไรแบบรวบรัดมั้งคะ ก็เลยสืบคดีอย่างว่องไวพอตัว

อีกอย่างที่ไม่พูดถึงไม่ได้ก็คือ เลิฟซีนที่ร่ำลือกันมาว่าร้อนแรงมาก 5555 ส่วนตัวเราอ่านก็รู้สึกว่า อืมมม ดีๆ (นี่เป็นการรีวิวประเภทไหนกัน) ดีค่ะ พระเอกน่ารัก ย้ำอีกรอบ ตลกดี มีความตรงไปตรงมาแบบแปลกๆ 

ก็ถ้าเทียบกับกู้ม่านแล้ว (ขออภัย เราเคยอ่านมาแค่สองคนที่เป็นแนวจีนที่เป็นแนวปัจจุบันแบบโรแมนติก นอกนั้นก็เป็นแนวคุ้กกี้ละ) เราคิดว่าเราชอบติงโม่มากกว่ากู้ม่านนะ กู้ม่านเหมือนการ์ตูนบงกชไปหน่อย แต่ก็อ่านเอาฟินได้ (ถึงจะพูดแบบนี้ก็เถอะ อ่านเวยเวยมาสามรอบ ซันไชน์มาสองรอบแล้วน่ะนะ)ส่วนติงโม่มีเนื้อเรื่องมากกว่า ในความเข้มข้นก็ยังมีความฟินที่อัดมาแน่นอยู่จะรออ่าน "เมื่อหอยทากมีรัก" ต่อไปแน่นอน คราวนี้ออกกับอรุณ กุมมือภาวนาให้ภาษาออกมาดี...