เออว่ะ แต่ก่อนตอนเล่นเอ็มเวลาจะไปไหน ทำอะไร จะห่างไปจากบทสนทนาสักระยะ เราก็มักจะบอกกับคู่สนทนาเสมอว่าจะไปไหน 

แต่ไม่รู้ว่าตัวเองดันทำความเคยชินแบบนั้นหล่นไปไหน หรือเพราะมันสะดวกขึ้นก็ไม่รู้ มือถือก็อยู่ในมือตลอด เดี๋ยวแปปๆ ก็กลับไปตอบแล้ว เลยไม่ค่อยได้รายงานอะไรใครเท่าไหร่ ว่าจะไปไหน จะทำอะไรยังไง

ถ้าคุยกันจนวางไม่ลง ก็จะเลือกคุยจนจบไปเลยทีเดียว จนมันไม่มีอะไรจะต่อ ก็ส่งสติกเกอร์ไปอัน จบ ไม่วาง ก็เปลี่ยนไปเล่นแอปอื่น สะดวกสบาย

"แปปมึงกูขับรถก่อน"

เฮ้อ อยากขับรถเป็นบ้างจังเลยนะว่ามั้ย ขับไปไกล อยากไปไหนก็ไปได้ ดูเป็นผู้ใหญ่จะตายขับรถได้เนี่ย นี่ก็เลยอายุทำใบขับขี่ได้มาสักระยะแล้วนะ เมื่อไหร่จะเริ่มสักทีนะ แต่มันก็เป็นช่วงจังหวะที่ยากที่สุดแล้วใช่ไหมล่ะ เริ่มต้นทำอะไร

หรือบทสนทนาที่คุยกันลื่นไหลมันเริ่มยาก พอมันมาที แต่ต้องขัดจังหวะไปทำอะไรอย่างอื่นที เลยเป็นมารยาทเล็กน้อยที่ต้องบอกคู่สนทนาว่าขอแว้บไปทำธุระแปปนึง เดี๋ยวกลับมา แบบนี้หรือเปล่า

อืม

แต่แล้วทำไม ตอนเธอจะไป ไม่เห็นบอกกันเลยล่ะ

เสียมารยาทชะมัด