เราเคยได้ยินผู้สูงวัยบอกเราว่า
คนเราเมื่ออายุเข้าวัยเบญจเพส 25 ปี
ให้ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง รอบคอบ
เพราะจะมีสิ่งมาทดสอบมากมาย
ให้ใจเย็น อย่าอารมณ์ร้อน
.
.
เราเรียนจบอายุ 22
แล้วทำงานทึ่บริษัทกระดาษ
สมัยนั้นเงินเดือนเริ่มต้นเพียง 6 พันกว่าบาท
ข้าวแกง 10-12 บาท ทองบาทละ 4000
ทุกวันนี้ จบตรี 18-20-25 k แล้วแต่สาขา
ทุกอย่างค่าครองชีพเพิ่ม 4-5 เท่า
.
.
รุ่นเราใช้วิถีชีวิตสบายๆ
รถราไม่ติด เดินทางรถเมล์ กะเวลาได้
ศุกร์เย็นสังสรรค์ ติดรถรุ่นพี่ไปสบายๆ
ก็ร้านข้าวต้มสมพงษ์ ประชาชื่น
ถือว่าหรูมากแล้ว ทานไปคุยไป
รุ่นพี่จะเล่าเรื่องลูกค้าให้ฟัง
ภาวะ สถานการณ์ตลาด
ฮั่งเช้งเป็นยังไง..ชอบมากเลย
.
.
เด็กจบใหม่ จะเอาตังที่ไหนไปผ่อนรถ
รถสมัยนั้น 3 แสนบาท
ดาวน์ 20% 6 หมื่นบาท
ที่เหลือ ดอกเบี้ย 5% ผ่อน 5 ปี ยอด 3 แสน
ก็เดือนละ 5 พันบาท ยังไม่รวมค่าน้ำมัน
เราเลยติดรถรุ่นพี่กัน ไม่เดือดเนื้อร้อนใจ
ไม่รู้สึกทุกข์ใดๆ เพราะเรามีเงินเดือนแค่นี้เอง
.
.
รุ่นเราก็ทำงานกันไป
ใช้ Excel วิเคราะห์ยอดขาย, market share
การทำงานวิจัยต่างๆ ไปภาคเหนือเป็นเดือนๆ
ไปออกตลาดกับฝ่ายขาย รู้จักลูกค้าต่างๆ
ตรุษจีนไปอวยพร ลูกค้าก็แจกส้มมา
ให้อั่งเปามา แต่เรารับไม่ได้ ตามกฎบริษัท
.
.
ชีวิตดำเนินไป อย่างมีความสุข
หากเรามีภูมิคุ้มกันที่ดี ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร
มั่นใจในตนเอง ตั้งใจทำงานอย่างมีเป้าหมาย
.
.
2 ปีต่อมาเราก็สอบเรียนโท MBA ที่จุฬา
เป็นภาคกลางวัน full time ด้วยนะ
เจ้านายใหญ่ใจดี เมตตาให้เราเรียนไป ทำงานไป
บางครั้งเช้าเรียน บ่ายทำงาน เย็นไปเรียน
บางคราเช้าทำงาน บ่ายเรียน เย็นกลับมาทำงาน
.
.
เรามีรุ่นพี่ และ เพื่อนดี 4-5 คน ในกลุ่ม
ทุกคนล้วนทำงาน และเรียนโทด้วย
ช่วยเหลือแบ่งปันกัน จดเลคเชอร์ให้ยืมกัน
เพราะบางครา ก็ติดประชุม ไม่ได้เข้าเรียน
แล้วเราต้องทำ case study
ที่หอกลางบ้าง MBK บ้าง ถึง 3 ทุ่ม
กลับบ้าน ทำ paper จนถึง ตี1 ตี 2
ความทุ่มเท ส่งผลให้เราจบมา 3.76
.
.
โห..พลังเรามากมายจริงๆ ..ยิ้มกับตัวเอง
และเราส่งตัวเองเรียนโทด้วยนะ
ด้วยฐานเงินเดือน หมื่นกว่าบาทเอง
แต่ค่าหน่วยกิตสมัยนั้น
ก็เทอมละ 3-4 พัน ถือว่าถูกมาก
แต่เราก็ตัองจัดสรรเงินให้เป็นด้วยนะ
.
.
จบโทแล้ว เราทำงานที่บริษัทต่ออีก 1 ปี
แล้วบินสู่โลกกว้าง ได้เงินเดือนใหม่ 25 k
เรียนรู้โลกใหม่อีกครั้ง ที่ยากและสนุก ท้าทาย
.
.
เราอยากบอกน้องๆ รุ่นปัจจุบันว่า
น้องๆ ให้ภูมิใจในคุณค่าของตนเอง ค้นหาตนเอง
ไม่ต้องดูภาพมายาใน social media เกินไป
ดูได้ ..อึ่ม ดีนะ สวยดีนะ เก๋นะ
วางใจให้เป็นกลาง ชื่นชมยินดีกับเค้าได้
แต่อย่าเชื่อตามสิ่งที่เห็นทุกอย่าง
เค้า post ให้คนเห็น ชื่นชมยินดี
เบื้องหลังเค้าอาจเหนื่อยล้า ท้ออยู่เหมือนกัน
.
.
เมื่อค้นหาตัวเองเจอ.. เริ่มลงมือทำ
ทุกอย่าง เมื่อมีก้าวแรก
แล้วจะมีก้าวต่อไป .. ก้าวให้ไกล ไปให้ถึง
Do what you love .
Love what you do .
.
.
Focus on the effort, rather than the outcome.
.
.
แล้วก็อย่าลืมให้รางวัลชีวิตกับตนเอง
ในแต่ละเป้าหมายเล็กๆที่สำเร็จกันนะคะ
ฉลองให้ตนเอง
ฉลองกับคนใกล้ชิด หรือคนในครอบครัว
..ความสุขอยู่รอบตัวเรานะคะ..
?????
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in