เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
แทนความทรงจำNoi Beleza
เมื่อฉันตอนอายุ 25

  • เราเคยได้ยินผู้สูงวัยบอกเราว่า
    คนเราเมื่ออายุเข้าวัยเบญจเพส 25 ปี
    ให้ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง รอบคอบ
    เพราะจะมีสิ่งมาทดสอบมากมาย
    ให้ใจเย็น อย่าอารมณ์ร้อน
    .
    .
    เราเรียนจบอายุ 22
    แล้วทำงานทึ่บริษัทกระดาษ 
    สมัยนั้นเงินเดือนเริ่มต้นเพียง 6 พันกว่าบาท
    ข้าวแกง 10-12 บาท ทองบาทละ 4000
    ทุกวันนี้ จบตรี 18-20-25 k แล้วแต่สาขา
    ทุกอย่างค่าครองชีพเพิ่ม 4-5 เท่า
    .
    .
    รุ่นเราใช้วิถีชีวิตสบายๆ
    รถราไม่ติด เดินทางรถเมล์ กะเวลาได้
    ศุกร์เย็นสังสรรค์ ติดรถรุ่นพี่ไปสบายๆ
    ก็ร้านข้าวต้มสมพงษ์ ประชาชื่น
    ถือว่าหรูมากแล้ว ทานไปคุยไป
    รุ่นพี่จะเล่าเรื่องลูกค้าให้ฟัง
    ภาวะ สถานการณ์ตลาด
    ฮั่งเช้งเป็นยังไง..ชอบมากเลย
    .
    .
    เด็กจบใหม่ จะเอาตังที่ไหนไปผ่อนรถ
    รถสมัยนั้น 3 แสนบาท
    ดาวน์ 20% 6 หมื่นบาท
    ที่เหลือ ดอกเบี้ย 5% ผ่อน 5 ปี ยอด 3 แสน
    ก็เดือนละ 5 พันบาท ยังไม่รวมค่าน้ำมัน
    เราเลยติดรถรุ่นพี่กัน ไม่เดือดเนื้อร้อนใจ
    ไม่รู้สึกทุกข์ใดๆ เพราะเรามีเงินเดือนแค่นี้เอง
    .
    .
    รุ่นเราก็ทำงานกันไป
    ใช้ Excel วิเคราะห์ยอดขาย, market share
    การทำงานวิจัยต่างๆ ไปภาคเหนือเป็นเดือนๆ
    ไปออกตลาดกับฝ่ายขาย รู้จักลูกค้าต่างๆ
    ตรุษจีนไปอวยพร ลูกค้าก็แจกส้มมา
    ให้อั่งเปามา แต่เรารับไม่ได้ ตามกฎบริษัท
    .
    .
    ชีวิตดำเนินไป อย่างมีความสุข
    หากเรามีภูมิคุ้มกันที่ดี ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร
    มั่นใจในตนเอง ตั้งใจทำงานอย่างมีเป้าหมาย
    .
    .
    2 ปีต่อมาเราก็สอบเรียนโท MBA ที่จุฬา
    เป็นภาคกลางวัน full time ด้วยนะ
    เจ้านายใหญ่ใจดี เมตตาให้เราเรียนไป ทำงานไป
    บางครั้งเช้าเรียน บ่ายทำงาน เย็นไปเรียน
    บางคราเช้าทำงาน บ่ายเรียน เย็นกลับมาทำงาน
    .
    .
    เรามีรุ่นพี่ และ เพื่อนดี 4-5 คน ในกลุ่ม
    ทุกคนล้วนทำงาน และเรียนโทด้วย
    ช่วยเหลือแบ่งปันกัน จดเลคเชอร์ให้ยืมกัน
    เพราะบางครา ก็ติดประชุม ไม่ได้เข้าเรียน
    แล้วเราต้องทำ case study
    ที่หอกลางบ้าง MBK บ้าง ถึง 3 ทุ่ม
    กลับบ้าน ทำ paper จนถึง ตี1 ตี 2
    ความทุ่มเท ส่งผลให้เราจบมา 3.76
    .
    .
    โห..พลังเรามากมายจริงๆ ..ยิ้มกับตัวเอง
    และเราส่งตัวเองเรียนโทด้วยนะ
    ด้วยฐานเงินเดือน หมื่นกว่าบาทเอง
    แต่ค่าหน่วยกิตสมัยนั้น
    ก็เทอมละ 3-4 พัน ถือว่าถูกมาก
    แต่เราก็ตัองจัดสรรเงินให้เป็นด้วยนะ
    .
    .
    จบโทแล้ว เราทำงานที่บริษัทต่ออีก 1 ปี
    แล้วบินสู่โลกกว้าง ได้เงินเดือนใหม่ 25 k
    เรียนรู้โลกใหม่อีกครั้ง ที่ยากและสนุก ท้าทาย
    .
    .
    เราอยากบอกน้องๆ รุ่นปัจจุบันว่า
    น้องๆ ให้ภูมิใจในคุณค่าของตนเอง ค้นหาตนเอง
    ไม่ต้องดูภาพมายาใน social media เกินไป
    ดูได้ ..อึ่ม ดีนะ สวยดีนะ เก๋นะ
    วางใจให้เป็นกลาง ชื่นชมยินดีกับเค้าได้
    แต่อย่าเชื่อตามสิ่งที่เห็นทุกอย่าง
    เค้า post ให้คนเห็น ชื่นชมยินดี
    เบื้องหลังเค้าอาจเหนื่อยล้า ท้ออยู่เหมือนกัน
    .
    .
    เมื่อค้นหาตัวเองเจอ.. เริ่มลงมือทำ
    ทุกอย่าง เมื่อมีก้าวแรก
    แล้วจะมีก้าวต่อไป .. ก้าวให้ไกล ไปให้ถึง

    Do what you love .
    Love what you do .
    .
    .
    Focus on the effort, rather than the outcome.
    .
    .
    แล้วก็อย่าลืมให้รางวัลชีวิตกับตนเอง
    ในแต่ละเป้าหมายเล็กๆที่สำเร็จกันนะคะ
    ฉลองให้ตนเอง 
    ฉลองกับคนใกล้ชิด หรือคนในครอบครัว
    ..ความสุขอยู่รอบตัวเรานะคะ..

    ?????
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in