วันเด็ก .. เยาวชน กำลังสำคัญของชาติ

วันเด็ก ตรงกับวันเสาร์ที่สองของเดือนมกราคม
ตอนเล็กๆ เราชอบวันเด็กนะ
ผู้ใหญ่จะพาเด็กๆไปเที่ยว
จำได้ว่าสถานที่ราชการจะเปิดให้เด็ก
เข้าไปชมห้องทำงานนายกรัฐมนตรีได้
ไปดูเฮลิคอปเตอร์ เครื่องบินที่หน่วยทหารได้

กิจกรรมต่างๆ จัดขึ้นมาเพื่อให้เด็กๆ
รับรู้ว่าเค้าเป็นกำลังสำคัญของชาติ
และมีคำขวัญจากท่านนายกรัฐมนตรีทุกปี
ตอนเด็กเราต้องท่องจำไว้ตอบข้อสอบกัน

คำขวัญวันเด็ก ก็เน้นคุณธรรม ใฝ่ศึกษา
ความขยัน..อดทน.. มีวินัย..กตัญญู
รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์..
แต่เราจำได้อันเดียว..
เด็กดีเป็นศรีแก่ชาติ เด็กฉลาดชาติเจริญ
.
.
พอเราเติบโต ทำงาน เสียภาษีให้รัฐ
มีครอบครัว มีลูกน้อยต้องเฝ้าฟูมฟักดูแล
รู้เลยว่าการเลี้ยงดูเด็กให้เติบโตอย่างมีคุณภาพ
ทุกๆองค์ประกอบ มีบทบาทมากจริงๆ

บวร..บ้าน วัด โรงเรียน
ล้วนมีบทบาท ส่งเสริมซึ่งกันและกัน

บ้าน..เป็นจุดเริ่มต้น
สถาบันครอบครัวสำคัญมาก
ครอบครัวสุขสันต์ ครอบครัวอบอุ่น
นำพาให้เด็กอบอุ่น เติมเต็มทั้งกายใจ

วัด.. สถาบันที่ช่วยกล่อมเกลาด้านจริยธรรม
เด็กควรมีโอกาส เข้าวัด ทำบุญ ฟังธรรมบ้าง
มีพุทธศาสนา มีหลักธรรม มีสติปัญญา
เป็นหลักยึดเหนี่ยวจิตใจ
ยามทุกข์สุข จะได้เข้าใจ ไม่โศกเศร้าเกินไป

โรงเรียน ..ครูช่วยบ่มอบรม ให้ความรู้
เพื่อนร่วมเรียน ให้ความเป็นมิตรเกื้อหนุนกัน
สังคมเพื่อนก่อเกิด ความเป็นหนึ่งเดียวกัน
หล่อหลอมตัวตน บุคลิกภาพของเด็กคนหนึ่ง
.
.
เด็กๆควรจะได้เรียนรู้ทั้งทางโลก ทางธรรม
การใช้ชีวิตท่ามกลางเทคโนโลยี
การพัฒนา การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว

การรู้จักตนเอง เข้าใจตนเอง.. เข้าใจผู้อื่น
การรักตนเอง ครอบครัว ..และรักผู้อื่น
การแบ่งปัน ช่วยเหลือผู้อื่นตามกาลอันควร

พ่อแม่ เป็นลมใต้ปีก คอยสนับสนุน
ดูแลทั้งทางโภชนาการ การออกกำลังกาย
การศึกษา การพัฒนาองค์ความรู้หลายๆด้าน
การฝึกทักษะความรู้ ตรรกะ ความคิดอ่าน
ความเชี่ยวชาญด้านศิลปะ ภาษา คอมพิวเตอร์
การสื่อสาร การดนตรี กีฬาต่างๆ

และข้อสำคัญ ..การแนะนำให้เค้าอยู่ให้เป็น
การอยู่อย่างมีความสุข รู้ทันทุกข์สุข
ดีใจ เสียใจ สมหวัง ผิดหวัง เศร้าโศกได้
ชนะได้ แพ้ได้ มีน้ำใจนักกีฬา ให้อภัยกัน
มีปัญหาคราใด ก็มีพ่อแม่ที่เข้าใจ
รับฟัง ช่วยชี้แนะ แก้ไขปัญหาต่างๆ
.
.
ปัจจุบันหลายครอบครัวที่คาดหวัง
ในตัวเด็กมากเกินไป ก็มีผลกระทบตามมา
เด็กมีความทุกข์ ซึมเศร้า ไม่มีทางออก
นำมาซี่งโศกนาฏกรรม น่าเศร้าใจมาก

เราผู้ใหญ่ควรเข้าใจเด็กๆด้วย
เราก็ล้วนเคยเป็นเด็กกันมาก่อน
ไม่ใช่ว่าอะไรที่พ่อแม่ทำไม่ได้
เราก็มาให้รุ่นลูกหลาน สานฝัน ทำแทนเรา

ผู้ใหญ่ควรลดความคาดหวังที่มากเกินไป
เรามีความหวังได้.. คอยสนับสนุนได้
แล้วเราก็คอยดูอยู่ห่างๆ
และเข้าไปช่วยแนะนำ ในจังหวะที่เหมาะสม

แล้วเด็กๆเค้าจะค่อยๆเติบโต งอกงาม
ตามศักยภาพของเค้า
แผ่กิ่งก้าน สาขา เป็นที่พึ่ง ร่มเงา
ให้กับครอบครัว สังคม กันต่อไป..
.
.
เราหว่านเมล็ดพันธุ์สิ่งใด ..ย่อมได้สิ่งนั้นแล

?????