หลายปีที่ผ่านมา
ลูกบ้านในหมู่บ้านเรา
ใส่บาตรกันคึกคัก
มี 50-60 ครัวเรือน
ที่ใส่บาตรประจำกันทุกๆเช้า

ช่วง 6.00 น.-7.30 น.
พระภิกษุจากวัดละหาร 2 รูป
ท่านจะเดินเท้าจากวัดละหาร
มารับบิณฑบาตจากญาติโยมในหมู่บ้าน

มีคุณลุงคนหนึ่ง ผอมๆ ตัวเล็กๆ
เดินติดตามพระมาด้วย
เข็นรถเข็น และมีถุงพลาสติกใหญ่ๆ หลายๆใบ
สำหรับใส่ถุงอาหารจากบาตรพระอีกทีหนึ่ง

ภายหลังการบิณฑบาต
ด้วยปริมาณของใส่บาตรที่มากเหลือเกิน
ตอนเที่ยวกลับ
พระท่านก็นั่งสามล้อกลับวัด

พระท่านก็แจกจ่ายของให้ลุง
ให้เจ้าหน้าที่วัด
นำไปให้กับชาวบ้านริมคลอง
คนขับสามล้อ คนยากจน
แถบละแวกตลาดบางบัวทอง
ญาติโยมเลยได้ทั้งบุญและทานกัน
.
.
ต่อมา มีคุณลุงวิจิตร
ท่านเกษียณแล้ว มีจิตศรัทธา
ขับรถฮอนด้าไปรับพระถึงที่วัดแต่เช้า
และมาที่หมู่บ้าน จอดรถตามจุดรวมต่างๆ
ที่ญาติโยม รวมตัวกันใส่บาตร
ประมาณ สิบกว่าจุดได้

เราเคยถามหลวงพี่ว่า
ทำไมไม่จอดเฉพาะ 3-4 จุด
เช่น สนามศ่าลาขนุน บริเวณทะเลสาบ
จะได้ไม่เปลืองน้ำมันรถ
และจอดหลายๆจุด ใช้เวลามาก

หลวงพี่ท่านกล่าวว่า
โยมรู้ไหม
คนที่มาใส่บาตรเป็นคนเฒ่าคนแก่
เค้าเดินมาถึงทะเลส่าบไม่ไหวหรอก (1-2 กม)
เค้าเตรียมของใส่บาตร
แล้วก็ใส่บาตรหน้าบ้าน
บ้างเดินไหว ก็มารวมที่จุดสนาม
หรือ วงเวียนตามแต่กำลังกาย
และใส่บาตรป็นกลุ่มๆ

ฟังแลัวก็ปลื้มใจ
พระท่านตั้งใจมาโปรดญาติโยมจริงๆ
.
.
ผ่านมาไม่นาน คุณลุงวิจิตร ก็สิ้นอายุขัย
ก็มีพี่ผู้ชายอีกท่านหนึ่ง
ขับรถกระบะ
รับส่งพระมาบิณฑบาต
ในช่วงวันเสาร์-อาทิตย์

ส่วนวันปกติ จันทร์-ศุกร์
เรากับเพื่อนสนิทก็ร่วมบุญ
ถวายค่ายานพาหนะ
โดยให้ลุงคนขับแท็กซี่ ทำหน้าที่นี้
และก็บอกบุญเพื่อนๆ บางท่านบ้าง..

เราทำอย่างนี้กันมาหลายปี
แล้วก็ห่างหายไปบ้าง
หลังน้ำท่วมปี 2554
ด้วยมีปัจจัยหลายอย่างเปลี่ยนไป
.
.
ต่อมาก็จะมีสายศรัทธา
ลุงคนใหม่ ลูกบ้านในหมู่บ้าน
ก็ขับรถมารับส่งพระแทน

ลุงคนขับแท็กซี่คนเดิม ก็สูงวัยแล้ว
รถแท็กซี่เองก็อายุใช้งานมาหลายปีแล้ว
.
.
ด้วยความไม่เที่ยง
ลุงผอมๆที่เคยมาพร้อมพระ
ท่านก็จากไปแล้ว
เปลี่ยนเป็นพี่อีกท่านหนึ่ง
ลูกศิษย์ที่วัดมาทำหน้าที่แทน

พี่ผู้ชายท่านนี้
มีปีหนึ่ง ได้รับแบ่งมรดกที่ดินมา
ก็มีจิตศรัทธา ร่วมเป็นเจ้าภาพกฐินวัด
ทำบุญถวายวัดหลักแสนทีเดียว
ญาติโยมก็อนุโมทนาบุญกัน
.
.
กาลเวลาผันผ่าน มาหลายปี
พระภิกษุ 2 รูป ที่ท่านมารับบิณฑบาต
มาบัดนี้ ท่านก็ลาสิกขาไปแล้ว
ท่านหนึ่งเป็นอาจารย์สอนหนังสือ
อีกท่านหนึ่งกลับไปบ้านเกิด
ดูแลพ่อแม่ที่สูงวัย และไม่ค่อยสบาย
มีความกตัญญุตา เป็นอย่างยิ่ง

สามเณร ซึ่งมารับบิณฑบาต
พร้อมพระมาหลายปี
ท่านก็อุปสมบทเป็นพระภิกษุ
แล้วก็สอบผ่านเปรียญธรรม 3 ประโยค
เป็นพระมหา ก็หลายรูปแล้ว
.
.
ณ วันนี้ เป็นบุญของลูกบ้านหมู่บ้านเรา
มีพระภิกษุทั้งวัดบางไผ่ และ วัดละหาร
มารับบิณฑบาต มาห่างกัน ประมาณ 10 นาที

ญาติโยมบางท่าน ก็เตรียมภัตตาหาร
ถวายทั้ง 2 สายเลยค่ะ ก็น่าปลื้มใจจัง

ในหมู่บ้าน มี 2-3 ร้านค้า
ที่เตรียมอาหารไว้สำหรับใส่บาตร
ลูกบ้านสะดวกมาก

แต่ลูกบ้านหลายราย
ก็เตรียมอาหารใส่บาตรเอง
ด้วยความปิติใจเสมอมา
.
.
เราได้เห็นภาพเหล่านี้
หมุนผ่านเป็นวงจรชีวิต..

พระภิกษุสามเณร
ลุงที่มาพร้อมพระ
ลุงคนขับรถรับส่งพระ
ลุงคนขับแท็กซี
ญาติโยมที่ใส่บาตร

ล้วนหมุนเวียน เปลี่ยนแปลง
ตามเหตุและปัจจัย
ในวัฏฏสังส่าร

ทว่าตราบใดที่พระสัทธรรมยังคงอยู่
เหล่าลูกบ้านในหมู่บ้านเรา
ก็ยังใส่บาตรเป็นกิจวัตร
เพื่อสืบทอดพุทธศาสนาต่อไป

???