“มัจฉาหลากแหวกไหว้ชลธี

สกุณานี่บินร่อนเหนือเวหา

พสุธาท่องเมืองตามอุรา

กัญญามองเห็นถ้อยต้องคะนึง

การไปเรียนอิตาลีนั้นยากนัก

เพราะหากพักไม่มีเงินคงไม่ถึง

ต้องใช้เงินมากมายนับแสนนึง

แล้วจะถึงความฝันในมิลาน

การเรียนนั้นต้องอาศัยหทัยสวรรค์

และตั้งมั่นที่จะทำให้สำเร็จกาล

มิยอมให้ใจที่อ่อนเเอม่าน

และยอมพานให้เเปรเปลี่ยนไป

แฟชั่นนั้นใช่ว่าใครจะเรียนได้

และเรียนไปจบมามีงานไฉน

เพราะบางคนหากจบไม่มีงานไป

เพราะอะไรตัวเองคงรู้ดี

แต่คุณแพรเรียนจบมีงานนั้น

เพราะรู้ทันการเรียนเสมอศรี

รู้ว่าการสมัครงานนั้นควรมี

ไหวพริบดีตอบโจทย์ทุกอย่างพลัน

ถึงแม้ครั้งนี้เธออยู่ที่ไทย

อยู่ที่ใช่คือที่นี่ไม่ใช่ที่นั้น

เพราะอะไรคงต้องตามอ่านกัน

จะรู้วันเวลาและอะไรเอย”

     หลังจากที่คุณแพรป่วยและเปิดเพจ จนทำให้บรรณธิการมาชวนเขียนหนังสือเล่มนี้ตามชื่อของเพจ เพื่อให้คนอ่านได้รู้ว่า เรียนแฟชั่นที่มิลานแล้วได้อะไร จบมาจะทำงานอะไร และมีงานทำไหมนั้นสำคัญ

     คุณแพรตัดสินใจขอเงินพ่อแม่ไปเรียนเเฟชั่นดีไซน์ที่มิลาน โดยที่เธอจะเล่าประสบการณ์เรียนในแต่ละชั้นปีให้ฟังอย่างละเอียดว่า เธอเรียนที่นี้ต้องอาศัยอะไรบ้าง ต้องทำยังไง เทคนิคอะไร วิธีไหนที่ทำให้เธอผ่านอุปสรรคไปได้ 

     รวมถึงการที่เธอต้องเผชิญหน้ากับโจรถึงสี่ครั้ง แม้ครั้งที่สี่ โจรจะขโมยไม่สำเร็จ และเธอได้คิดวิธีการแก้ไขปัญหากับโจรเหล่านี้อย่างไร 

     รวมถึงการที่เธอจะได้งานที่ GUESS แต่เพราะเนื่องจากเธอมาเห็นเมล์ช้า จึงมีมารยาทไม่ได้ตอบไป เพราะบริษัทคงมองเธอว่า เธอเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบแน่นอน และเธอตั้งใจไปฝึกงานหลายที่เพื่อเพิ่มประสบการณ์ของเธออีกด้วย 

     ประสบการณ์ในการทำงานต่างประเทศสอนให้เรากลายเป็นผู้ใหญ่และมองมุมมองที่เปลี่ยนแปลงไปด้วย เพราะการที่เราต้องปรับตัวให้เข้ากับสัง

คมนั้นๆ และต้องใช้สติในการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าที่เกิดขึ้นอีกด้วย

LOOK A BREATHE