เรื่องราวของหญิงสาวในโลกปัจจุบันที่เป็นนางเอกชื่อดังอย่างนิทราต้องไปตกระกำลำบากเป็นนางคณิกาหรือโสเภณีในร่างของบุญตา และหญิงสาวต้องไปเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่ใครจะเป็นฆาตกรและหลวงทุกขราษฎร์ต้องมาว่าความคดีนี้

“หากแม้นได้รักจนหมดใจ ก็เพียงพอแล้ว”

     นิทราบังเอิญได้ย้อนอดีตมายังร่างของบุญตาครั้งแรก และเธอได้เจอกับฉัตร หรือหลวงทุกขราษฎร์ และทั้งคู่ก็รักกัน แต่ทั้งคู่ต้องทะเลาะกัน เมื่อแม่ของบุญตาล้มตายไปเพราะตรอมใจจนป่วย และเธอได้หายไป จนฉัตรรู้สึกเครียดและเขาคิดว่า “ถ้าเขาเจอเธออีกครั้ง เขาจะไม่ปล่อยเธอไปอีกแน่นอน”

“เมื่อเธอย้อนอดีตมาที่นี้

เพื่อพบที่รักของเธอ

เธอรู้ว่าความหมายชีวิตคือ

หากเขาไร้เธอจะเป็นอย่างไร”

     และอยู่ดีๆคืนดี วันหนึ่ง นิทราได้ประสบอุบัติเหตุ ขณะอยู่ที่กองถ่าย และเธอก็ได้กลับมาในร่างบุญตาที่คราวนี้ เธอจะต้องมาเป็นโสเภณีหรือนางคณิกาในโคมเขียวของยายแฟง และบังเอิญ เธอมาเจอกับฉัตรอีกครั้ง ฉัตรจำเธอได้ แต่เธอกลับจำเขาไม่ได้

“เธอกลับลืมเขาอย่างง่ายดาย

แต่เธอได้กลับพบเขาในครั้งไหน

เธอก็รู้ว่าเธอรักเขาหมดใจ

เธอไม่อยากจากไปถ้ารักดี”

     ขณะที่บุญตาอยู่โคมเขียวนั่น เธอเจอกับเพื่อนที่ดีต่อเธอมากมาย โดยเฉพาะลำเจียก และเธอพยายามทำทุกวิถีทางที่จะหลุดพ้นจากผู้ชายสกปรกทั้งไทยและเทศ จนมีกปิตันจอห์นสันมาช่วยไถ่เธอไว้ และเขาหายตัวไป ก่อนที่เธอจะค่อยๆเริ่มปลูกต้นรักกับฉัตร และทั้งคู่พร้อมใจมีอะไรกัน จนยายแฟงยินยอมให้ฉัตรมาไถ่ตัวเธอในราคาที่ถูกกว่ากปิตันจอห์นสัน ขณะนั้นก็มีฆาตกรต่อเนื่องที่ฆ่าหญิงโสเภณีจำนวนมากมาย รวมถึงลำเจียก เพื่อนรักของบุญตาที่ถูกฆ่าด้วย

“เธอขอรักขอหลงชายผู้นี้

เธอรู้ดีถึงเจ็บปวดขนาดไหน

เธอยินยอมเจ็บปวดเพราะใคร

หากไม่ใช่ตังของฉัตรเอง”

     เมื่อฉัตรสืบความไปจนรู้ว่า “คนร้ายคือชื่น ก็ต่อเมื่อชื่นทำร้ายบุญตาแล้ว” และเมื่อฉัตรมาช่วย บุญตาดีใจ ก่อนที่ฉัตรพาเธอไปอยู่ที่บ้าน แต่แม่ของฉัตรเกลียดบุญตาเป็นทุนเดิมอยู่ เพราะแม่อยากได้ดวงแก้วเป็นลูกสะใภ้ จนวันหนึ่ง บุญตาทนแม่ผัวไม่ไหว จนมาอยู่กับกปิตันจอห์นสัน และเธอก็ตาย ก่อนที่เธอจะกลับมาในร่างนิทราอีกครั้ง และเธอได้พบกับฉัตรในชาตินี้ ก่อนที่ทั้งคู่รักกัน

“ถึงแม้เธอจะอยู่ภพชาติไหน

ขอตามไปทุกที่ทุกแห่งหนา

ขอตามหาเขาเจอทุกชาติมา

อย่าร้างลาทั้งสองจะรักกัน”

     หนังสือนิยายเล่มนี้ทำออกมาได้สนุก น่าตื่นเต้น และไม่ขำเลย เพราะครั้งแรก เราเข้าใจว่า “หนังสือตลก” แต่เปล่าเลย คือ ขำไม่ออก กับเรื่องราวของโสเภณีถูกทำร้ายอย่างไร้ค่า (ในปัจจุบันก็มีอยู่) และถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยมอีกด้วย

“ชีวิตเป็นเพียงภาพฝันแค่ช่วงลมหายใจอุ่น”

      เราอ่านนิยายไทยอยู่หลายเล่มที่จะนำมาทำเป็นละครในช่วงนี้ และช่วงนี้คงหนีไม่พ้นที่คนนำช่วงเวลาของรัชกาลที่ ๓ มาทำละครเป็นจำนวนมาก เพราะช่วงนี้เป็นช่วงแห่งการเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง โดยเฉพาะการสู้รบกับพม่าก็แทบไม่มีแล้ว เหลือแต่การสู้รบแบบชิงไหวชิงพริบกับพวกฝรั่งมากกว่า ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่นี้จึงเหมาะสมที่จะเป็นช่วงเวลาแห่งการนำมาเล่าสู่กันฟังที่สุด

LOOK A BREATHE