หนังสือการ์ตูนเล่มนี้เป็นหนังสือที่ชอบน้อยที่สุดในงานของอาจารย์ยูทุกเล่มที่อ่านมา เพราะพระเอกของเล่มนี้ชอบมีการตะคอกนางเอกค่ะ และแอบเห็นแก่ตัว แต่ทั้งหมด ทั้งมวลก็เพราะรักล่ะค่ะ

      “อาจารย์ยูบอกว่าเขียนเล่มนี้

ในขณะที่เป็นแม่คนนั้น

ลูกๆก็เรียกแม่ยูทุกวัน

เพราะตามหานั้นนี้ไม่เจอไฉน

จนอาจารย์หมดหนทางสู้

พยายามรู้จะเขียนเรื่องผู้ใหญ่

และเรื่องราวเล่มนี้เกิดขึ้นได้

จนทันไว้ตามที่ต้องส่งงาน”

      ริโอะกับโกเป็นแฟนกัน แต่โกเป็นผู้ชายที่เย็นชา เอาแต่ใจ ไม่รักษาสัญญาและเจ้าชู้ แถมชอบเชื่อในความคิดตัวเอง จนทำให้หลายๆครั้งที่ริโอะต้องหันกลับมาคิดว่า โกชอบเธอจริงหรือเปล่า จนกระทั่งวันหนึ่งที่ทั้งคู่ได้มาอยู่ด้วยกัน และมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตริโอะ จึงทำให้โกทั้งหึงทั้งหวงและไม่ย่อมให้ริโอะไปเป็นของใครเด็ดขาด

     “เมื่อสามปีก่อนทั้งสองตกลงนั้น

คือคบกันเป็นแฟนที่รัก

แต่โกกลับไม่ยอมเลิกนัก

ที่จะพักความเจ้าชู้ขนาดไหน

โกชอบทำให้ริโอะคิด

ว่าสักนิดโกรักริโอะไหม

และวันหนึ่งริโอะอยากพักใจ

แต่พบไว้ว่าพักใจที่โกได้ไหม

แต่เมื่อโกรู้ใจตัวแล้ว

โกไม่แคล้วหึงหวงริโอะขนาดไหน

โกไม่ยอมเสียริโอะไป

ให้กับใครเด็ดขาดหากไม่ใช่โก”

      เรื่องราวทั้งหมดในเล่มนี้ไม่เหมาะให้กับเด็กๆอ่าน เพราะเดี๋ยวเด็กจะเอาไปทำเป็นตัวอย่าง ในการมีอะไรกับแฟนก่อน เพราะอาจจะเป็นตัวอย่างไม่ดีเท่าไหร่นัก แต่รวมๆคือ ยังน่ารักตามสไตล์อาจารย์ยูอยู่ค่ะ

LOOK A BREATHE