DAY 03 : Poison

by somnambulist

#fictober2017 #linwoo

pairing; Lai guanlin x Park woojin

โลหะเย็นเยียบจรดเข้าที่ข้างขมับ แรงกดไม่น้อยคอยย้ำเตือนให้เขาตั้งสติไว้ว่าห้ามพลาด หากปลายกระบอกโลหะนี้ถูกลั่นไกเมื่อไร สมองและชีวิตของเขาก็คงจะปลิวไปพร้อมกัน

“เอาล่ะ ไหนบอกซิ ความซื่อสัตย์ของนายคืออะไร... ไลควานลิน”

เสียงเข้มถูกเอื้อนเอ่ยจากริมฝีปากอิ่มของคนตรงข้าม พร้อมรอยยิ้มร้ายเหยียดที่มุมปาก เผยให้เห็นเขี้ยวอันเป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัว

“พัคอูจิน..ความซื่อสัตย์ทั้งหมดของผมคือของพัคอูจินครับ”

“งั้นเหรอ..”

“…” นิ้วเรียวจับเข้าที่ปลายคางของเขา ยกใบหน้าให้แหงนขึ้นสบตา

“งั้นนายตอบหน่อยสิ ว่าเจ้าของชีวิตนายคือใคร” ปลายนิ้วจิกเข้าที่ปลายคาง กดลึกลงบนผิวเขาอย่างช้าๆราวกับย้ำเตือนความคิด

“.. พัคอูจิน” เขาหลุบตามองต่ำทันทีเมื่อเผลอสบเข้ากับสายตาดุดันตรงหน้า

“หึ งั้นเหรอ” มือที่บีบปลายคางเขาอยู่สะบัดใบหน้าเขาทิ้งอย่างไม่ไยดี

“ถ้าอย่างนั้นแสดงความซื่อสัตย์ของนายให้ดูหน่อยสิ ไลควานลิน” มือเรียวเอื้อมหยิบแก้วคริสตัลที่ได้รับการแกะสลักลวดลายสวยงาม ก่อนจะรินของเหลวสีอำพันราคาแพงลงไปอย่างเชื่องช้า ภาพตรงหน้าราวกับงานศิลปะล้ำค่าหนึ่งชิ้น ดึงดูดและล่อลวง

“ดื่มนี่ซะ... แล้วฉันจะคิดซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น” เครื่องดื่มสีอำพันถูกเลื่อนมาตรงหน้า เจ้าของเรือนผมสีแดงเพลิงเหยียดยิ้มหวานให้เขาเช่นเคย รอยยิ้มที่เขารู้ดีว่า หอมหวานแต่แฝงไปด้วยยาพิษ

ตาคมส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดที่ยกกระบอกปืนจ่อขมับไลควานลินอยู่ ลดอาวุธลง การปล่อยช่องวางให้ใครอีกคนได้หายใจทั่วท้องสักหน่อยก็คงจะไม่เป็นไร..

“ดื่มนี่ แล้วกลับมาอยู่ที่เดิม หรือไม่ก็หนีไปซะ หนีไปให้ไกลที่สุด ฉันจะนับแค่ 3 หมอนั่นจะไม่ยิงนาย แต่คนที่อยู่ข้างนอก ฉันไม่รับปาก นายก็รู้ ว่าผลของการทรยศมันเป็นยังไง” พัคอูจินเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริงขัดกับเนื้อความที่พูดออกมาอย่างที่สุด เขารู้ดี คนตรงหน้าไม่เคยพูดเล่น และแน่นอน ของเหลวที่บรรจุอยู่ในแก้วก็ไม่ใช่เครื่องดื่มธรรมดาเช่นกัน

เขารู้ รู้ดีกว่าใคร

ว่าของเหลวนั่นผสมอะไรไว้..

ยาพิษ

ชายหนุ่มผมแดงเพลิงเท้าคางลงกับโต๊ะ จดจ้องมาที่เขาอย่างท้าทาย ดวงตาเรียวคู่นั้นจับจ้องราวกับกำลังชมละครเรื่องโปรด

“ถ้าผมไม่กิน...คุณจะยิงผมจริงๆเหรอ” ดวงตาเรียวรีชะงักเล็กน้อย พัคอูจินยืดตัวขึ้นจ่อปลายนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าที่ขมับ ยกนิ้วโป้งขึ้นทำมือเป็นอาวุธที่เขากล่าวถึง

“I’ll count to 3…and then, bang!” ขยับมือเหมือนสลักไก ก่อนจะเอียงหัวเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มหวาน พัคอูจินรู้เสมอว่าท่าทางแบบไหน สีหน้าอย่างไรที่ทำให้คนตกหลุมพราง

“เอาล่ะ หมดเวลาคิดแล้วไลควานลิน ดื่มหรือหนี เลือกซะ” แก้วบรรจุเครื่องดิ่มสีอำพันถูกเลื่อนเข้ามาใกล้กว่าเดิม ใบหน้าคมวางลงบนมือเรียวที่ประสานกันไว้กับโต๊ะ สายตาจับจ้องมาที่เขาอย่างคาดหวัง

กดดัน บรรยากาศชวนอึดอัดปกคลุมทั่วบริเวณ

เหงื่อกาฬไหลลงจากข้างขมับของเขาโดยไม่รู้ตัว

เรียวขายาวขยับออก คล้ายเป็นสัญญาบอกว่าเขาเลือกสิ่งใด

ทว่า เขากลับมองเห็นสายตาของอีกฝ่ายทัน เพียงชั่ววินาทีเท่านั้น สายตาผิดหวังและสื่อความหมายบางอย่างก็ปรากฎขึ้นก่อนจะถูกลบเลือนภายในพริบตา

หึ แต่เขาเห็นทัน

แน่นอน พัคอูจินไม่เคยรอดสายตาไลควานลินไปได้สักครั้ง

มือหนาเอื้อมไปคว้าแก้วตรงหน้าในทันที จรดมันเข้าที่ริมฝีปากโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย และก่อนที่เขาจะปล่อยให้ของเหลวไหลผ่านลำคอ ดวงตาคมเข้มก็ส่งสายตาสื่อความหมายอะไรอย่างให้คนตรงข้ามเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นก็เลือกที่จะปิดเปลือกตาลง ยกแก้วขึ้นอย่างช้าๆ ยอมรับในชะตากรรมของตน

เพล้ง

เพียงเสี้ยววินาที มือเรียวของพัคอูจินก็ปัดเข้าที่แก้วเจียระไนใบสวย ดวงตาวาวโรจน์จ้องมองมาอย่างมีโทสะ กระชากใบหน้าของเขาเข้าหา ก่อนจะกดจูบลงที่ริมฝีปากไลควานลินอย่างรุนแรง

ริมฝีปากทั้งคู่บดเบียดกันอย่างไม่ลดละ พัคอูจินกดจูบ เน้นย้ำ และขบกัดเข้าที่ปลายริมฝีปากหนา ส่งความรู้สึกให้อีกฝ่ายรับรู้ถึงเพลิงโทสะในใจ กลิ่นโลหิตเจือจางในอากาศ เจ้าของผมสีแดงเพลิงจึงค่อยถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ดวงตาเรียวรีคู่เดิมแต่เปลี่ยนจากความผิดหวังเป็นความโมโหแทน

“นายมันโง่ที่สุดเลย ไลควานลิน” เจ้าของชื่อได้แต่เหยียดยิ้มให้คนพูด หัวใจของเขาตอนนี้เต้นระห่ำราวกับตอกย้ำให้รู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ และสิ่งที่เขาเลือกและเลือกมาตลอดนั้นถูกต้อง

“หากคุณจะเรียกว่าโง่ ผมก็ยอม”

“ยังไงทั้งชีวิตของผมก็เป็นของคุณ ชีวิตของไลควานลินเป็นของพัคอูจิน”

ความซื่อสัตย์ของผมคือของคุณ

ต่อให้คุณยื่นยาพิษให้ผม ผมก็ไม่ลังเลที่จะกินมัน

ต่อให้คำหวานหรือคำว่ารักจากปากคุณเป็นคำลวง เป็นยาพิษที่ร้ายแรง ผมก็จะฟัง

ต่อให้จูบของคุณเคลือบพิษร้าย ผมก็จะจูบตอบโดยไม่ลังเล

ต่อให้ต้องแลกชีวิตตัวเองเพื่อคุณ ผมก็ยอม

เพราะ ไลควานลินเป็นของพัคอูจิน

เสมอ

"Love could be labeled poison and we'd still drink it" - Atticus

---------------------------

TALK;

เริ่มรู้สึกว่าเราไม่ควรนับวันอีกต่อไป เพราะตามวันไม่ทันแล้ว แง แต่ก็จะพยายามต่อไป ชอบความอูจิน ยัยตัวร้าย แง น้องอูควีนๆ ดีต่อใจอูจินมันคนนี้ละเกิน

ยังไงก็พูดคุยกันได้ที่ @somnambulist_97 และแท็ค #somnamxfictober ค่า