เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Don't know whythefirstofmine
Bookstore



  • “ฉันชอบหนังเรื่องนี้มากเลยล่ะ” ฉันพูดขึ้นหลังจากเดินออกจากโรงระหว่างทางเดินไปร้านหนังสือ 

      

    วันนี้เราไปดูหนังด้วยกันจากคำชวนของเขาเมื่อวานที่เขาไม่รอคำปฏิเสธหรือตอบรับจากฉันเลยซักนิดไหนๆ วันเสาร์ฉันก็ไม่มีแพลนจะออกไปไหน หรือทำอะไรอยู่แล้วด้วย ฉันเองก็ไม่อยากปฏิเสธใครก็เลยออกมาดูหนังกับเขาซะเลย นานๆ ทีจะมีคนชวนออกมาดูหนังด้วยเพราะปกติแล้วฉันมักจะดูหนังคนเดียว หรือไม่ก็รอแผ่นออกแล้วค่อยซื้อมานอนดูที่บ้าน 

     

    “ฉันไม่รู้เลยว่าเธอจะชอบมัน” น้ำเสียงของเขาพูดเหมือนกระเซ้าเย้าแหย่ ฉันขมวดคิ้วมอง “หลังจากที่เธอออกจากโรงมาเธอพูดถึงหนังเรื่องนี้ไม่มีหยุดเลยซักนิด”เขายิ้มมองฉันด้วยสายตาอ่อนโยน

     

    “ทำอย่างกับนายไม่พูดถึงมันตลอดอย่างนั้นล่ะ” 

     

    “ก็ฉันไม่ได้บอกซักหน่อยว่าฉันไม่ชอบหนังเรื่องนี้ฉันชอบมันมาก ฉันเลยชวนเธอมาดูด้วยกันยังไงล่ะ” เขาบอกฉันเบาๆก่อนจะเดินลิ่วๆ เข้าร้านหนังสือไป

     

    ต่างฝ่ายต่างเดินเข้าไปหามุมโปรดของตัวเอง เขาเดินดูหนังสืออยู่ห่างจากฉันไม่มากฉันเดินตรงเข้าไปหยิบหนังสือเล่มที่ตั้งใจว่าจะซื้อขึ้นมาเช็คสภาพแล้วเดินไปจ่ายเงินโดยแทบไม่ต้องคิดเขาเดินโซนหนังสือมือสองหยิบหนังสือเล่มนึงมาดู แล้วไปจ่ายเงินทันทีคิดว่าน่าจะเป็นเล่มที่เขาบ่นๆ ถึงอยู่เมื่ออาทิตย์ก่อนแน่ๆ แล้วเขาก็เดินนำฉันไปที่ร้านกาแฟประจำของเรา

     

    เขาสั่งกาแฟร้อนของเขาแล้วสั่งช็อคโกแลตร้อนหวานน้อยให้ฉันราวกับรู้ว่าฉันจะต้องสั่งเครื่องดื่มชนิดนี้อันที่จริง เวลาเรามาเจอกันที่ร้านกาแฟฉันก็มักจะสั่งช็อคโกแลตร้อนหวานน้อยอยู่แล้วส่วนฉันเดินนำมานั่งที่โต๊ะประจำของเราที่มุมร้านเขาเดินตามมาทีหลังแล้วหยิบหนังสือเล่มที่เขาซื้อออกมาวางไว้บนโต๊ะ ฉันอ่านตัวอักษรบนปกที่วางกลับหัวอยู่เขานั่งมองยิ้มๆ รอจนฉันอ่านเสร็จเงยหน้าสบตากับเขา แล้วขมวดคิ้ว

     

    “เธอขมวดคิ้วอีกแล้ว”

     

    “ก็เธอมองหน้าฉันนี่นา”

     

    “ก็ฉันชอบเธอนี่นาเวลาเธอตั้งใจอ่านตัวอักษรที่กลับหัวน่ารักดี” ฉันขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม“ขมวดคิ้วจนคิ้วจะผูกกันอยู่แล้วนะ”

     

    “แล้วเธอยิ้มทำไมล่ะ”

     

    “เธอน่ารักดี” 

     

    “ทำไมถึงซื้อหนังสือเล่มนี้มาล่ะ”

     

    “ฉันตั้งใจหาเล่มนี้ไว้นานแล้วล่ะ พอมาเจอร้านนี้เขาบอกว่าเดี๋ยวจะตามหาให้ ฉันก็เลยรอเมื่อเช้าเขาเพิ่งโทรมาบอกเองว่าหาเล่มนี้มาให้ฉันได้แล้ว ฉันก็เลยซื้อมายังไงล่ะ”เขาตอบยิ้มๆ “แล้วเธอล่ะ ทำไมถึงซื้อเล่มนี้”

     

    “เห็นเพื่อนบอกว่าอ่านสนุกดี ก็เลยลองซื้อมาอ่านดู”

     

    “อย่างนี้นี่เอง”

      

    ฉันหยิบหนังสือที่ซื้อมาใหม่ขึ้นมาอ่านบังหน้าตัวเองแล้วเหลือบมองเขาเป็นระยะเขานั่งจิบกาแฟร้อนพร้อมกับอ่านหนังสือเล่มใหม่นั่งพิงกับพนักพิงสายตาจับจ้องอยู่กับตัวอักษรในหนังสือที่วางอยู่บนตักนิ้วมือไล้ไปตามบรรทัดริมฝีปากยิ้มน้อยๆ ระหว่างที่อ่าน เสียงกระดิ่งของร้านทำให้ฉันนึกได้ว่าหนังสือตัวเองในมือนั้นก็กำลังรอให้อ่านอยู่เช่นกัน

     

    เสียงนาฬิกาข้อมือของเขาดังขึ้น ทำให้ฉันเหลือบมองนาฬิกาของตัวเองเขามองหน้าฉันเหมือนรู้จังหวะ ฉันเก็บหนังสือเข้ากระเป๋า ส่วนเขาก็หยิบที่คั่นหนังสือมาคั่นก่อนจะเก็บกลับเข้าเป้ตัวเองแล้วลุกขึ้นรอให้ฉันเดินนำออกไปก่อนเขาเดินไปเปิดประตูให้ฉันแล้วเราก็พากันเดินไปขึ้นรถไฟฟ้า แล้วแยกกันที่สถานีปลายทางเรายิ้มให้กันก่อนจะแยกกันที่ทางออกเหมือนเคย

     

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
__SEMPER__ (@Ricto)
นึกถึงลูกหมาที่เรียกร้องความสนใจอะ
thefirstofmine (@thefirstofmine)
@Ricto เป็นคนขี้อาย ไม่รู้ว่าจะชวนคุยอะไรดี ก็เลยเรียกร้องความสนใจแบบนี้ละกั-------