ในอาทิตย์สุดท้ายนี้ เราได้อยู่กับน้อง อ.1/3 - อ.1/4 เพราะว่าอาทิตย์นี้ตรงกับวันหยุดยาว 6 วัน วันฝึกงานวันสุดท้ายเลยจบที่ห้อง อ.1/4 พอดี ซึ่งถ้านับแล้วเราจะวนไปเจอเด็กนักเรียนจำนวนสี่ครั้งเท่ากันพอดีเลย ในวันพฤหัสบดีที่ 3 ส.ค. 66 เป็นวันที่อาจารย์ของเรามานิเทศก์การฝึกงานค่ะ โดยนัดมาในช่วงเช้า อาจารย์จะคุยกับครูพี่เลี้ยงเราก่อนค่ะ ซึ่งใช้เวลานานพอสมควร หลังคุยกับครูพี่เลี้ยงเสร็จก็คุยกับเราต่อ อาจารย์ก็ถามว่าฝึกงานเป็นยังไงบ้าง ได้เรียนรู้อะไร ได้เห็นอะไรในตัวเองบ้าง และแนะนำการนำเสนอการฝึกงานด้วย และในวันสุดท้ายของการฝึกงานคือวันศุกร์ที่ 4 ส.ค. 66 เราจำความรู้สึกที่มาฝึกงานวันแรกได้ดีเลยค่ะ เราบ่นว่าทำไมเวลาถึงผ่านไปช้าจังเลย อยากให้ฝึกงานเสร็จไวๆ แต่พอมาวันสุดท้ายของการฝึกงานเรารู้สึกว่าเวลาผ่านไปไวมาก ไม่น่าเชื่อเลยว่าวันนั้นจะเป็นวันฝึกงานวันสุดท้าย เราไม่อยากเปิดเทอมเลยค่ะ(อยากฝึกงานต่ออีกสักเดือนสองเดือน5555555) ในตอนเย็นเราได้เล่านิทานให้เด็กที่รอผู้ปกครองมารับฟังด้วยค่ะ ถือว่าเป็นประสบการณ์ใหม่เลยก็ว่าได้ เพราะมีทั้งครู พี่เลี้ยง เด็กนักเรียน และผู้ปกครองมารอรับเด็กด้วย 

   จากคำถามที่อาจารย์ถามในวันที่มานิเทศก์ เราขอบอกเลยค่ะ ว่าเราได้เรียนรู้อะไรและได้ประสบการณ์หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการนำสิ่งที่เรียนในห้องเรียนมาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง  การมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี การปรับตัว การทำงานร่วมกับผู้อื่นทั้งคุณครู พี่เลี้ยง นักศึกษาฝึกสอน รวมไปถึงบุคลากรอื่นในโรงเรียน การรับมือกับเด็ก การแก้ไขปัญหา ได้เห็นความกระตือรืนร้นของตัวเอง ที่เริ่มตั้งแต่การตื่นนอนตอนเช้าไปจนถึงตอนกลับบ้าน และการพยายามจำชื่อเด็กในโรงเรียนค่ะ เพราะว่าเราต้องวนไปเจอเด็กทุกระดับชั้น ทุกห้อง เราเลยสามารถจำชื่อเด็กในโรงเรียนได้เกือบหมดเลยค่ะ (เหมือนค้นพบความสามารถใหม่ของตัวเอง) ได้เรียนรู้การควบคุมอารมณ์ ต่อให้เช้าวันนั้นเราจะอารมณ์ไม่ดีหรือหงุดหงิดเรื่องอะไรก็แล้วแต่ พอเจอเด็กนักเรียนเราต้องควบคุมและปรับอารมณ์ให้ดี และเด็กนักเรียนก็เหมือนเป็นครูตัวน้อยๆ ให้เราได้เรียนรู้จากพวกเขาด้วยค่ะ ได้ความทรงจำที่ดีเก็บไว้อีกด้วย 

             สุดท้ายแล้วอยากจะขอขอบคุณผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลวัดธาตุองที่รับนักศึกษาตาดำๆ เข้าฝึกงาน ขอขอบคุณคุณครู พี่เลี้ยง และนักศึกษาฝึกสอนทุกคนที่คอยแนะนำและให้คำปรึกษาตลอดเวลาที่ฝึกงาน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงาน เรื่องกิน หรือเรื่องเที่ยวก็คุยได้หมดเลย ยิ่งครูจ๋าที่มีความชอบเหมือนกันทั้งเรื่องหนังสือ การ์ตูน ภาพยนตร์ หนูเลยชวนคุยไม่หยุดเลย(หลังจากที่ได้พูดคุยกันแล้วหนูเป็นคนที่พูดเก่งหรือพูดมากใช่ไหมคะ555555555) และโดยเฉพาะคุณครูสายชั้นอนุบาลสามที่น่ารักกับหนูมากๆ ทั้งคอยชวนพูดคุย  แถมตอนเย็นยังชวนไปกินขนมที่ห้องอีก หนูรู้สึกสบายใจและผ่อนคลายมากเวลาอยู่ด้วย ขอบคุณนะคะที่มอบความทรงจำที่ดีให้