. . ,

ถึง  I m a g i n e  r e a d e r s  คุณนักอ่านในจินตนาการ ข อ ง ฉั น

          บั น ทึ ก ใ น วั น ที่ . .



          อ า ก า ศ แ จ่ ม ใ ส 



          หั ว ใ จ เ บิ ก บ า น



          จ า น ด า ว เ ที ย ม ยั ง ต้ อ ง ชิ ด ซ้ า ย

01

ใช่แล้วพูดไปเดี๋ยวจะหาว่าโม้ ปูไข่ปีที่แล้วน่ะ

อยู่เลขที่หนึ่งแต่สอบได้ที่สุดท้ายของห้อง

ไม่เจ๋งจริงทำไม่ได้หรอกนะ

ปูไข่ยืดอกยื่นสมุดพกที่แสนภูมิใจให้แม่ดู

แม่ยิ้มแล้วบอกลูกชายตัวดีว่า . .

เก่งมากลูก ปีนี้ก็มาพยายามด้วยกันอีกนะ :)

แม่ดีใจ ปูไข่สอบผ่าน นานทีปีหน จะมีครั้งหนึ่ง

02

ปูไข่เป็นเด็กร่าเริง มีีมุขตลก และเข้ากับเพื่อนได้ดี

วันๆได้เจอเพื่อน ได้วิ่ง ได้เล่น กินของอร่อย 

ดูการ์ตูน เคล้าเสียงหัวเราะ และมีรอยยิ้ม

ปูไข่ก็สุดแสนจะมีความสุข

'เพราะความสุขน่ะหาไม่ยาก อยู่ที่ใจเราเอง'

. . แม่เคยบอกไว้

ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเด็กโตแถวบ้านหลายๆ คน

ชอบทำหน้าบึ้งตึง คิ้วผูกเป็นโบ โมเมไปเอง

แล้วก็สะบัดเท้าเดินตึงตัง เข้าออกจากบ้านไปน่ะ เ ป็ น เ พ ร า ะ อ ะ ไ ร

ใช่ เด็กชายปูไข่งุนงงที่สุด

เคยถามแม่ไปครั้งหนึ่ง แม่ตอบกลับมาว่า 

'พอโตขึ้นนะ อะไรในชีวิตก็จะดูยากขึ้นเยอะเลยล่ะ'

ตอนนี้ปูไข่อยู่ประถมต้น 

พอขึ้นประถมปลาย

การบ้านวิชาเลขก็จะยากขึ้น

วิชาภาษาไทยที่ตอนนี้อ่านได้คล่อง 

ก็จะมีคำที่ปูไข่อ่านไม่ได้

แล้วต้องเอามาให้แม่อ่านออกเสียงให้ฟัง

แม่น่ะ มีคำตอบให้ปูไข่อยู่เสมอนั่นแหละ :)

ชีวิตเด็กประถม 

ไม่มีเรื่องทุกข์ใจ 

เพราะเด็กชายปูไข่ 

ความจริงแล้วเป็นเด็กดี

03

ความฝัน

นานมาแล้วในโลกของความฝัน

มีนิทานก่อนนอนเป็นจุดเริ่มต้น

กาลครั้งหนึ่งในวัน 

และเวลาที่แสนเหนื่อยล้า

ปิดตาลงแล้วนึกถึง

..

นิทานก่อนหลับนอนที่แม่เคยเล่า

มี เ จ้ า  ห ญิ ง  เ จ้ า ช  า ย  แ ล ะ สั ต ว์  ร้ า ย

มี ป ร า ส า ท  อ ยู่ ใ น ป่ า  ท้ อ ง ฟ้ า  แ ล ะ ป ล า ว า ฬ

เด็กทุกคนต่างเฝ้ารอฝันฉันเป็นเจ้าหญิง 

ส่วนฉันคือเจ้าชาย

แต่ใครเล่าจะหยั่งรู้ ในความฝันหนึ่ง

เด็กชายปูไข่เฝ้ารอฝันวันที่ตัวเองจะได้เป็นสัตว์ประหลาด

เจ้าตัวร้ายในนิทานก่อนนอน

เจ้าตัวก่อกวนที่ครูปอเคยเล่า

ไอ้เจ้าตัวหน้าตาแปลกแปลกที่ถูกแบ่งแยกว่าเป็น สั ต ว์ ป ร ะ ห ล า ด

ป้าเพ็ญเคยบอก

'เดี๋ยวนี้นะ . .

แค่ทำอะไรไม่เหมือนใคร

เขาก็จะหาว่าเป็นตัวประหลาด'

'ไม่จริงหรอก ใครๆ เขาก็มีหัวใจ และมีสัตว์ร้ายในตัวฉันกันทุกคน'

สัตว์ประหลาดในนิทานหายไป

กลายเป็นแค่ความคิดที่เคยตกตะกอน

แล้วความฝันก็จบลง 

ตรงที่เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ลาก่อน 

ความฝันที่ลัก

04

นมจืด UHT แทนใจ

ในวันที่อากศร้อนอบอ้าว..

วันจันทร์สัปดาห์ที่สามของเดือนพฤษภาคม

วันที่มาโรงเรียนสายจนโดนทำโทษหน้าเสาธง

วันที่มีการบ้านให้ส่งถึงสี่วิชา

และเป็นวันเดียวกันกับที่ทำให้ เ ด็ ก ช า ย ยิ้ ม

ยิ้มที่ไม่ได้เกิดจากเรืื่องตลกของเพื่อน

ยิ้มที่ไม่ได้มาจากการนั่งดูการ์ตูนเรื่องโปรดในทุกทุกเช้า

และไม่ใช่ยิ้มในตอนที่ได้เห็นขนมที่ชอบอยู่ตรงหน้า

แต่เป็นยิ้มกว้างที่ออกมาจากส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ

ยิ้มในแบบที่ปูไข่เองก็ไม่เคยยิ้มมาก่อน

เพื่อนในห้องพากันมองปูไข่คนบ้าที่ไหนยิ้มค้างเป็นนาที

ช่วยไม่ได้นี่นา ก็คนมันอยากจะยิ้มอ่ะ

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้การยิ้มแบบที่หุบยิ้มไม่ได้นี่

มันแปลว่าอะไร

แล้วเสียงหัวใจเต้นดัง ดุ ดะ 

ยิ่งกว่าตอนเล่นวิ่งไล่จับมันเรียกว่าอะไร

ตลกดีนะ ทุกทีไม่เห็นเป็นแบบนี้

เหตุเพราะนมจืดที่วางอยู่บนโต๊ะ

และข้อความว่า 'กานดาห้องข้างๆ ฝากมาให้'

ทำปูไข่ยิ้ม ใจเต้นแรง อย่างที่บอกไป

อิ่มจนจุก สุขใจไม่มีลืม :) 

แล้ววันนี้น่ะ

'ความสุขบางอย่างไม่ได้ทำให้ยิ้ม บางทีไม่ยิ้มแต่ก็มีความสุขอยู่นะ'

ปอลิง นมกล่องจากเด็กหญิง จริงไม่จริงเพื่อนบอกมา
เอ่า ซะงั้น -.-

- - -

ปั จ ฉิ ม ลิ ขิ ต

. . ,

ช่วงเวลาหล่นหายไปได้ไม่นาน

กาลเวลาพาฉันเติบโต

ขอบคุณตัวเองที่อดทน

กับทุกเรื่องที่ได้พบเจอ

ข่มตาหลับขับตานอน

ในคืนวันที่พรุ่งนี้มีงานต้องส่ง

ดีใจที่ยังยิ้มได้ในวันที่แสนเหนื่อยล้า

แค่เชื่อในวันที่มีอยู่ของเราก็พอ

เพราะจากนี้จะเป็นอย่างไร

ก็ให้มันเป็นเรื่องของ อ ะ น า โ ค้ ด

☁️ แล้วเจอกันใหม่ในวันที่ หั ว ใ จ พ อ ง โ ต