--------------------------
ในขณะที่กำลังเคลิ้ม ๆ จะหลับนั้น สัมผัสอ่อนนุ่มบนเปลือกตาทำให้เขาตื่นอีกรอบ แต่ก็ไม่ยอมลืมตาจริงจังจะรอดูว่ามันคือความฝันหรือเรื่องจริงกันแน่
ปากอุ่นประทับบนแก้มทั้งสองข้างเรื่อยลงมาที่ริมฝีปาก ก่อนจะกดเน้นซ้ำ ๆ เท่านั้นแหละ ดวงตากลมโตลืมขึ้นเต็มตื่นไม่ใช่ความฝันจริงด้วย แด๊ดดี้กำลังจูบเขา
"แด๊ดดี้ ท...ทำอะไร"
ดงโฮทาบริมฝีปากลงมาอีกรอบแม้เขาจะรู้ว่าควานลินตื่นแล้วแต่ไม่สนใจ ในเมื่อร่างกายมันควบคุมไม่ได้อีกต่อไปแล้วเขารวบมือที่กำลังผลักแผงอกตัวเองขึ้นเหนือหัวกดจูบปากนุ่มซ้ำแล้วซ้ำเล่าก่อนจะสอดแทรกลิ้นชื้นเข้าไปสำรวจ
ร่างหนาขึ้นคร่อมควานลินผละรสจูบแสนหวาน ก่อนจะฝังจมูกลงบนลำคอระหงที่เขาหมายอยากจะลองสัมผัสมันมานานจูบซับผิวขาวละเมียดละไมจนควานลินเผลอส่งเสียงร้องออกมา ความรู้สึกแปลก ๆเริ่มเข้ามาแทนที่ความกลัว
กระดุมเสื้อนอนทุกเม็ดหลุดออกตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้รู้อีกทีฝ่ามือหนาก็แทรกเข้ามาใต้เสื้อลูบไล้ความขาวเนียนของผิวกายจนควานลินเกร็งขึ้นมาอย่างเป็นธรรมชาติแอ่นตัวขึ้นให้คนแก่กว่าได้เชยชม
กางเกงนอนตัวโปรดหลุดออกไปแล้วเช่นเดียวกันกับแด๊ดดี้ที่ไม่เหลือเสื้อผ้าบนตัวสักชิ้น แม้ในห้องจะมีแต่ความมืดแต่ก็สามารถมองเห็นความแข็งแรงของชายวัยสี่สิบ กล้ามเนื้อเล็ก ๆบนหน้าท้องบอกได้ว่าเจ้าตัวหมั่นออกกำลังกายเป็นประจำ
รอยสักเหนือหน้าอกดูน่ามองเมื่ออยู่บนร่างกายดงโฮเขายกขาเรียวทั้งสองข้างขนบนบ่า ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ มอบจูบแสนเร่าร้อนอีกครั้งก่อนจะสอดแทรกความใหญ่โตเข้าไปช้า ๆ ในช่องทางข้างหลัง
"อื้อ เจ็บ พ...พอแล้ว" น้ำตาเม็ดเล็กตรงหางตาไหลสู่หมอน เล็บสั้นจิกบนแผ่นหลังกว้างจนเกิดรอย สะโพกสอบขยับเข้าออกช้า ๆ ก่อนจะฝังตัวเข้าไปมิดด้าม เท่านั้นเองที่ควานลินต้องส่งเสียงครางดังทั่วห้อง
ดงโฮยกมือขึ้นปิดปากอีกฝ่ายก่อนที่คนข้างบ้านจะแห่กันมาด่าแรงกระแทกทำให้หัวเตียงชนกับผนังเป็นจังหวะ แก่นกายเล็กถูกมือหนากุมไว้จับรูดขึ้นลงเพิ่มความกระสัน ร่างบางบิดตัวด้วยความเสียว เกร็งหน้าท้องเมื่อดงโฮฝังตัวเข้าไปโดนจุดกระสันของตัวเอง
ความคับแน่นทำให้ไม่สามารถกระแทกรัวได้ดั่งใจเขาผลิกตัวร่างบางให้นอนคว่ำ คว้าหมอนมาวางรองไว้ข้างใต้ ควานลินซุกหน้าบนผ้าห่มผืนหนาหนากัดเม้มปากตัวเองจนห้อเลือดเพื่อกลั้นเสียงร้องของตัวเองไม่ให้หลุดออกมา
สะโพกเล็กเนียนขาวมีรอยนิ้วมือปรากฏดงโฮหมั่นเขี้ยวความนุ่มเหลือเกิน บีบมันแรง ๆ จนคนใต้ร่างสั่นเทาเขากดแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง มือทั้งสองข้างยึดสะโพกเล็กไว้ก่อนจะเน้นย้ำความต้องการของตัวเองลงไป
ความลินกระตุกตัวหลังจากที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์เลอะหมอนนุ่มดงโฮยิ้มกับผลงานตัวเองก่อนจะสอบสะโพกเข้าออกถี่รัวจนเสร็จสมตาม ๆ กัน
เสียงหอบหายใจทั้งคู่ดังขึ้นแทนที่เสียงกระทบกันของร่างกายดงโฮจัดการเช็ดคราบเปื้อนที่ไหลออกมาตามโคนขาเรียว จับร่างบางผลิกตัวนอนหงายดวงตาหวานเยิ้มเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ หน้าท้องแบนราบเปื้อนไปด้วยน้ำสีขุ่น
ควานลินกำลังถูกมอมเมาด้วยรสชาติที่แปลกใหม่
"ควานลินเป็นโลลิต้าของแด๊ดดี้นะ" เขาว่าพลางจูบซับบนขมับที่มีเม็ดเหงื่อ ควานลินเหนื่อยเกินที่จะรับรู้อะไรอีก เปลือกตาใสปิดสนิท ลมหายใจพ่นออกมาสม่ำเสมอแสดงให้รู้ว่าโลลิต้าน้อยของดงโฮเข้าสู่ห้วงนิทราแล้ว
(มีต่อใน dek-d ค่ะ)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in