“ตะวันส่องแสงเหนือเมฆา

ฤดูร้อนมาเเล้วหรือนี่

เจ้ามาเมะโกะมะรู้จักมี

ความร้อนนี้คืออะไรกัน

แต่ไม่ต้องห่วงนะโกมะโอะ

ฉันหาโล่ป้องกันความร้อนนั้น

เจ้าจะได้ไม่ต้องร้อนพลัน

อยู่ตู้ปลานั้นอย่างสุขีเอย”

     เรื่องราวเล่มนี้เข้าสู่ปีที่สามที่อาศัยอยู่ด้วยกัน และปีนี้ดันเป็นปีที่เข้าหน้าร้อนทั้งเร็วและร้อนสุดๆเอามากๆ เลยทำให้เธอซึ่งเป็นผู้เลี้ยงต้องช่วยอะไรสักอย่างกับเจ้าแมวน้ำมินินี่แล้ว เพื่อไม่ให้มันร้อนจนเกินไป

     เธอได้ไปขอคำปรึกษาจากพี่ชายผู้แสนดี จนพี่ชายผู้แสนดีให้ยืมตู้ปลาที่สร้างความเย็น ประหยัดพลังงาน และยังมีที่ พร้อมท่อให้เจ้าโกมะโอะได้เล่นออกกำลังกายด้วย ซึ่งโกมะโอะชอบอยู่มาก 

     วันนั้น หลายคนพาโกมะโอะและมาเมะโกมะที่อื่นมาเที่ยวมาเมะโกะมะบีช ซึ่งมีการจัดให้เล่นน้ำ ถ่ายคอสเพย์ กินอาหาร และเล่นการแข่งขัน ครั้งแรกเจ้าโกมะโอะ ไม่ยอมเดินมาเลย พอคุณพี่ชายผู้แสนดี ตบมือเรียกเท่านั้น มันก็คลานมา จนชนะเลิศ

     หลังจากนั้น ก็มีคนมาติดต่อให้โกมะโอะออกนิตยสาร แต่มันดันหลับในขณะที่ถ่ายรูปลงปก ซึ่งตอนที่เธออ่านนิตยสาร พี่ชายผู้แสนดีเห็น เลยชมว่า มีเสน่ห์ ซึ่งทำให้เธออดคิดไปเองไม่ได้ว่า หมายถึงเธอหรือเปล่านะ และทั้งคู่ชวนไปเที่ยวงานฤดูร้อนกัน 

     ซึ่งในขณะที่ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่ ก็มีพลุดังขึ้นมาอย่างสวยงาม และเจ้าโกมะโอะตื่มาดูพลุด้วยความตื่นเต้น ทำให้ทั้งสามมีความสุข

เรื่องราวดำเนินต่อไป พร้อมกับมีเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในระหว่างเลี้ยงและต้องพบกับการแก้ปัญหาว่า แต่ละปัญหาที่เกิดขึ้น เราต้องแก้ไขอย่างไร ถึงแม้จะแก้ไม่ได้ แต่ก็อยู่กับปัญหานั้นได้ล่ะกัน

“การแก้ปัญหาที่ดีสุดคือการเข้าใจปัญหานั้น

และเรียนรู้ที่จะแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุเสมอ”

Look a Breathe