“ความทรงจำที่ถูกเปิดออกแล้ว

คงไม่แคล้วทุกข์สุขเป็นไหนๆ

ชีวิตอยู่ได้ตามสบายไหม

อยู่ที่ได้ตนนั้นกะเกณฑ์

หาใครเป็นผู้รู้เราไม่

คงมีได้แค่เปิดออกตามเข็น

ชีวิตเราจะยากลำเค็ญ

อยู่ที่เห็นตามประจักษ์ใจ

     ทุกสิ่งทุกอย่างในวันนี้ หลายๆอย่างมันเหมือนกับเพิ่งเกิดขึ้นมาเมื่อวานนี้เอง มันมีทั้งแผลใหม่ แผลเก่า แผลพุพองในใจที่เต็มไปด้วยเรื่องราวสะท้อนชีวิตของเรามากมาย 

      เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราซื้อเพราะความเข้าใจผิดคิดว่า เป็นของนักเขียนไต้หวันที่เลียนแบบจิมมี่ เลี่ยวและพอเราอ่านถึงพบว่าเป็นนักเขียนไทย ที่ลายเส้นทั้งสวยงามและเรื่องราวก็สุดแสนจะตีตรงใจอย่างถูกต้อง เล่มนี้เป็นเรื่องราวความรักที่สุดแปลกแหวกแนว ที่จะนำมาเล่าสู่กันฟัง

“ทุกประตูที่เปิดออก ไม่สามารถปิดได้แล้ว

เพราะมันมีความทรงจำมากมายให้เราค้นหา”

      เรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในโลกที่ไม่มีใครสนใจ พ่อแม่เสียชีวิตหมด และตัวเองก็ถูกย้ายไปโน่นไปนี่ จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอตัดสินใจหนีออกมาและกลับมายังบ้านเก่าของเธอ เธออยู่ในโลกของเธอ พบเจอกับเพื่อนเก่าๆที่เคยหายไป

     และเป็นเรื่องราวของคู่ขนานที่ผู้ชายคนหนึ่งอยู่ในโลกที่มีแต่คนไม่เห็นคุณค่าของตัวเขา เขาใช้ชีวิตไปอย่างวันๆอย่างไร้ค่า และรู้สึกว่าชีวิตไม่มีความหมายอะไร

      จนกระทั่งวันหนึ่งที่โลกสองใบเปิด เขาเเละเธอพบกันในวันที่ดูจะไม่มีอะไร เขาเเละเธอเรียนรู้ถึงคุณค่าของกันและกัน เข้าใจกันและกัน เรียนรู้ที่จะรัก เขาและเธอดุจดั่งกับคนรักที่จากกันไปนาน และในไม่ช้า ทั้งสองก็อยู่ด้วยกันในปัจจุบันอย่างมีความสุข

เบื้องหลังประตูทุกใบ มีความทรงจำมากมายให้เราค้นหา ให้เราย้อนกลับไปปรับปรุงสิ่งอดีต อยู่กับปัจจุบัน และทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แล้วพวกเราทุกคนพร้อมที่จะเปิดประตูนั้น และยอมรับมันกันหรือไม่

“จงเรียนรู้อยู่กับปัจจุบันด้วยสติอย่างเต็มกำลัง

ที่เต็มไปด้วยความทรงจำทุกข์สุขเหล่านั้น”

Look a Breathe