กรุ่นกลิ่นอายในสายฝนauthor: chishima chidori
illustrator: takarai rihito
เล่มนี้ได้ฟรีมาจากเพื่อน เพื่อนบอกว่าอย่าคาดหวังมาก 5555
เรื่องย่อมีอยู่ว่าในคืนฝนพรำสมัยเรียนปี 1 ฮาเซเบะเผลอไปทำเรื่องอย่างว่ากับอิริยะ รุ่นพี่ที่มหาลัยตอนเขาเมาไม่รู้เรื่อง แล้วฮาเซเบะชอบเขานับแต่บัดนั้นแต่ไม่กล้าบอก ไม่กล้าไปเจอหน้าอีก
ปรากฏว่าหลายปีต่อมาได้กลับมาเจอกันที่ร้านชาของอิริยะ อิริยะจำเรื่องคืนนั้นไม่ได้ ฮาเซเบะเลยตีเนียนมาดื่มชาที่ร้านบ่อยๆ จนอิริยะเกิดชอบฮาเซเบะขึ้นมา พออิริยะรู้ตัวว่าชอบเขาก็ตีตัวออกห่างเพราะนึกว่าฮาเซเบะมีคนที่ชอบแล้ว แต่สุดท้ายก็ปรับความเข้าใจกันได้และลงเอยด้วยดี
พล็อทไม่มีอะไรซับซ้อน แทบจะเป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบ แต่ต้นฉบับญี่ปุ่นยาวตั้ง 299 หน้า โดยที่ 70% คือการบรรยายความรู้สึก สภาพจิตใจ ทิวทัศน์ คำเปรียบเปรยต่างๆ นานาแบบเกือบจะเป็นหนังสือรวมบทกวี ปัญหาคือภาษาสวยก็จริงแต่มันฟุ้งและเวิ่นเว้อเกินเหตุจนไม่มีอะไรทัชใจแบบจังๆ ถ้าจะให้เลียนแบบวิธีการเปรียบเปรยจากเรื่องนี้ก็ต้องบอกว่ามันฟุ้งแบบไอน้ำ คือเบาบางและพร้อมจะสลายหายไปในเวลาไม่กี่วินาทีแบบไม่เหลืออะไรทิ้งไว้เลย (ถ้ามันฟุ้งแบบเมฆยังเห็นเป็นตัวเป็นตนนึกออกป้ะ)
แถมพล็อทก็ไปไม่สุดสักทางว่าจะเป็น slice of life สโลว์เบิร์นหรือจะดราม่า สำหรับเราคือเนื้อเรื่องช่วงที่ฮาเซเบะกับอิริยะค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์ท่ามกลางสายฝนและกลิ่นชาตอนเจอกันรอบสองมันก็มีความละมุนแบบหม่นๆ ในระดับที่โอเคและเหมาะกับภาษาฟุ้งๆ อยู่นะ
แต่ช่วงดราม่าหลังจากที่อิริยะเริ่มรู้ใจตัวเองคือไปพักก่อน เข้าใจผิดกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง แป๊บๆ ก็ทำความเข้าใจกันได้แบบงงๆ อาจจะด้วยความที่ปูแบคกราวด์ของตัวละครมาน้อยไปทั้งที่ใช้หน้ากระดาษไปเยอะมาก เราเลยรู้สึกไม่อินกับความรู้สึกและการกระทำของสองคนนี้ แถมยังมีฉาก dub-con ที่ชวนให้รู้สึกอึดอัดเลยไม่ค่อยประทับใจเท่าไร แบบอ่านจบแล้วก็จบไป ไม่ได้อยากรู้เรื่องราวต่อจากนั้น
สรุปคือถ้าต้องเสียเงินซื้อมาอ่านเองก็คงผิดหวังจริงๆ นั่นแหละ เซ็ทติ้งกับโทนเรื่องมาดีแล้ว แต่การสร้างตัวละคร พล็อท และวิธีการบรรยายยังขาดๆ เกินๆ ไปมาก
(นักแปลบอกว่าฉากของเรื่องนี้เป็นเมืองที่ชอบมาก แอบเดาไว้ว่าโกเบแหงๆ สรุปว่าใช่จริงด้วย 5555 ในเรื่องไม่ได้บอกตรงๆ แต่ถ้านึกถึงบรรยากาศของโกเบกับกลิ่นชาไปด้วยระหว่างที่อ่านมันก็โรแมนติกดีนะ แม้ตอนนี้กรุงเทพจะร้อนตับแตกและเรากำลังดูดโยเกิร์ตปั่นลิ้นจี่อยู่ก็ตาม...)
กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in