ตายวันแต่งauthor: higashino keigo
translator: อิศเรศ ทองปัสโณว์
*TW: incest*
โฮดากะ เจ้าของบริษัททำภาพยนตร์กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับมิวาโกะ นักเขียนสาวดาวรุ่ง แต่แล้วโฮดากะกลับล้มลงเสียชีวิตระหว่างเดินเข้าพิธี ผู้ต้องสงสัยทั้งสามคนได้แก่
- ทาคาฮิโระ พี่ชายของเจ้าสาวซึ่งเคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับน้องสาว
- สึรุงะ กึ่งเพื่อนกึ่งลูกไล่ของเจ้าบ่าว หลงรักคนรักเก่าของเจ้าบ่าวที่ฆ่าตัวตายเพราะถูกหักอก
- คาโอริ บรรณาธิการผู้ดูแลเจ้าสาว เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเจ้าบ่าว
ทั้งสามต่างมีความแค้นกับโฮดากะและวางแผนฆ่าเขา ต่างคนต่างคิดว่าโฮดากะตายด้วยแผนการฆ่าทางอ้อมของตัวเอง แต่คนร้ายตัวจริงมีเพียงคนเดียวเท่านั้น?
การดำเนินเรื่องของนิยายเล่มนี้ให้ฟีลนิยายสืบสวนยุคเก่า เล่าสลับมุมมองระหว่างผู้ต้องสงสัยทั้งสาม ปูแบคกราวด์ความแค้นไปเกือบครึ่งเล่ม ช่วงแรกเลยมีความเนือยๆ หน่อย แต่พอถึงจุดไคลแมกซ์ที่เจ้าบ่าวตายก็สนุกขึ้นมาทันที
จุดที่น่าสนใจของเรื่องนี้ไม่ใช่เทคนิคการฆ่าที่ซับซ้อน เพราะวิธีการฆ่าถูกเฉลยตั้งแต่ช่วงต้นๆ ของการสืบสวนเลยว่าโฮดากะตายเพราะมีใครบางคนสลับยาแก้ภูมิแพ้ที่เจ้าตัวต้องกินเป็นประจำกับยาพิษ สิ่งที่คนอ่านต้องคอยจับผิดคือใครกันแน่ที่คิดว่าตัวเองฆ่าแต่ไม่ได้ฆ่า และสิ่งที่เราคิดว่าจีเนียสมากคือการดำเนินเรื่องผ่านผู้ต้องสงสัยทั้งสาม เป็นกลวิธีการเขียนที่แยบยลมากเพราะคนเล่าเรื่องบางคนอาจจะเลือกเล่าเฉพาะบางประเด็นในสถานการณ์หนึ่งๆ ที่ตัวเองเผชิญ เป็นการปั่นหัวคนอ่านให้จับไม่ได้ว่าที่จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่
คดีคราวนี้ยังคงตั้งอยู่บนพื้นฐานของความกำกวมทางศีลธรรมซึ่งเป็นจุดเด่นในงานของฮิงาชิโนะแทบทุกเรื่อง การมีเจตนาฆ่าแต่ไม่ได้ลงมือฆ่าเอง แค่เปิดโอกาสให้คนอื่นลงมือ ไม่ถือเป็นความผิดฐานฆาตกรรมตามกฎหมาย แต่โดยสามัญสำนึกแล้วคนคนนั้นควรถือเป็นฆาตกรด้วยหรือไม่? คนที่ถูกข่มขู่ให้ฆ่ากับคนข่มขู่ ใครกันแน่ที่เป็นฆาตกรตัวจริง?
และสุดท้ายก็คงต้องพูดถึงฉากจบที่เป็นอีกหนึ่งจุดน่าสนใจของเรื่องนี้ เนื่องจากเป็นการจบแบบไม่เฉลยตัวฆาตกร ซึ่งจริงๆ ถ้าอ่านเก็บรายละเอียดมาดีก็จะรู้แหละว่าเป็นใคร (เพราะ clue มันก็ถูกใส่เข้ามาแบบไม่ได้แนบเนียนอะไรมาก) ส่วนตัวไม่ค่อยชอบการจบแบบนี้เท่าไร แต่มันก็ทำให้คนอ่านได้ดิสคัสกันไปต่างๆ นานาซึ่งอ่านแล้วก็สนุกดีเหมือนกัน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in