ทุกอย่างมันดูล่องรอย ไม่มีชีวิตชีวา ไม่มีความรู้สึกโร่เดินเข้ามาในห้องเรียนด้วยสีหน้านิ่งเฉยทุกคนพากันไปรวมตัวอยู่ที่โต๊ะของแปร์จนกลายเป็นเรื่องปกติ เหตุการณ์กำลังดำเนินไปแบบนั้นโร่เองก็ต้องมองทุกอย่างเป็นเรื่องปกติเช่นกัน มันไม่น่ายาก โร่พยายามคิดว่าตัวเองตัวเองก็สามารถเป็นส่วนหนึ่งของการสนทนาตรงหน้าได้

            ไนท์มันตีแรงเว้ยแต่ก็อาจจะช้าหน่อย มันจะทำดาเมจไม่ค่อยได้ถ้าเป็นอาชีพอื่นอย่างแอคซาซินมันจะตีรัวแบบ ปราบ ๆๆวูบหนึ่งที่โร่ได้ยินภาษาต่างดาวจากแปร์

            มีไรกันวะโร่เดินมาหยุดอยู่ข้าง ๆ แบงค์และรวบรวมความกล้าถามเขาไป

            เมื่อวานพวกกูไปลองเล่นมาเว้ยอย่างมัน มึงลองไปมั้ยเดี๋ยวกูสอนให้ คำพูดของแบงค์ทำให้โร่คิดหนักเขาหันไปมองหน้าแปร์ที่กำลังพูดภาษาต่างดาวอยู่แล้วพยายามเข้าใจแต่มันก็ไม่เป็นผล ทุกคนก้าวขั้นคนธรรมดาแบบเขาไปแล้ว

            เล่นเกมของพวกเรากันเถอะอยู่ ๆ โร่ก็พูดประโยคนี้ออกมาเพราะหวังว่าแบงค์จะหันมาตอบแต่มันกลับไม่ได้เป็นแบบนั้น

            ไอ้เหี้ยนายเล่นตัวไหนก็กากไม่ต้องเมจก็ได้ แบงค์ไม่ได้ฟังที่โร่พูดเลยสักนิดเขาหันไปแซวนายเรื่องเกมออนไลน์ที่ไปเล่นด้วยกันมาเมื่อวานทุกคนดูต่อกันติดกับคำพูดของแบงค์ยกเว้นโร่ เด็กชายรู้สึกแปลกแยกขึ้นมาทันที

            ฮ่าๆช่วงนี้มึงก็ตีปอลิ่งไปก่อนดิ เวลขึ้นก็อัพเด็กซ์กับอิ้นหลังจากหัวเราะนายเสร็จแปร์ก็ผันตัวเองมาเป็นผู้แนะนำ

            เดี๋ยวกูแนะนำให้เพื่อนซื้อ SP ตุนไว้เยอะ ๆกันตาย มึงยิ่งตายง่าย ๆ อยู่ แบงค์ยังคงแซวนายไม่เลิกโร่มองดูใบหน้าของทุกคนและพยายามทำความเข้าใจตามพวกเขาแต่มันก็ไม่เป็นผล เด็กชายไม่สามารถเข้าถึงภาษาต่างดาวเหมือนทุกคนได้เมื่อโร่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีตัวตนเขาจึงตัดสินใจเดินไปที่โต๊ะตนเองและมองดูเหตุการณ์ทุกอย่างให้มันเป็นปกติ

            เอ่อ ดรีมเย็นนี้ไปบ้านกูมั้ยเหมือนจะมีเล่มที่มันพูดถึงการอัพเกรดไนท์อยู่ระหว่างนั้นเองที่เสียงของแปร์ดังแทรกเข้ามาพอให้โร่ได้ยิน

            กูไปด้วย ๆแบงค์พูดพลางหันไปมองนาย ไปบ้านไอ้แปร์เสร็จจะได้ไปที่ร้านต่อเลย อย่าง PVP กับมึงวะนายแบงค์เสริม โร่รู้สึกตัวชาอีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคนั้นเขามองไปที่แปร์ซึ่งกำลังเป็นที่สนใจของเพื่อนๆ แล้วรู้สึกเจ็บแค้น ถ้าไม่มีแปร์เรื่องทั้งหมดก็คงไม่เป็นแบบนี้ถ้าไม่มีเกมออนไลน์เขาก็คงจะได้เป็นผู้นำเกมกระดาษใต้ถุนอาคารอยู่โร่รู้สึกหัวร้อนโกรธแปร์แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ยิ่งได้ยินเสียงได้เห็นหน้าก็ยิ่งโกรธ โร่รวบรวมความรู้สึกทั้งหมดลงไปที่กำมือของตนเองก่อนจะหยิบสมุดเกมกระดาษขึ้นมาวางบนโต๊ะเด็กชายหันมาวาดภาพเพื่อนร่างท้วมด้วยความโมโห  เขาตวัดปลายดินสอสร้างร่อยรอยบนใบหน้าของแปร์จนกลายเป็นความตลกขบขันที่เกิดขึ้นได้บนกระดาษโร่ทำให้ฟันของแปร์หัก เขียนอวัยวะเพศชายติดบนหน้าผากโร่วาดใบหน้าของแปร์ให้ดูทุเรศกว่าปกติด้วยความสะใจ

            มันคงเป็นเรื่องปกติ…..โร่นอนลืมตาคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาของวันนี้ท่ามกลางความเงียบสงัดของบ้านวันที่ไม่มีเสียงคำรามของพ่อและแม่มากวนใจเด็กชายเหมือนเช่นเคยทุกอย่างกลับสู่ภาวะปกติอย่างที่มันควรจะเป็น นับเป็นเรื่องที่น่ายินดีเขาต้องดีใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นสิ โร่คิดแบบนั้นได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงเคาะประตูของแม่ดังเข้ามาจากหน้าห้อง

            แม่เข้าไปนะแม่พูดก่อนจะเดินเข้ามาในห้องเธอหยุดมองโร่ที่นอนอยู่บนเตียงสักพักแล้วจึงเดินไปนั่งข้าง ๆ ลูกชาย

            ไปอยู่บ้านยายกันแม่ติดต่อโรงเรียนไว้แล้วแม่ถอนหายใจก่อนจะพูดประโยคนี้ออกมาขณะที่โร่ยังคงทำหน้าเหมือนตัวเองไม่มีความรู้สึกบ้านยายที่แม่พูดถึงตั้งอยู่ในจังหวัดนครสวรรค์สถานที่ที่ต้องใช้เวลาเดินทางเกือบทั้งวันกว่าจะถึงการที่แม่ชวนโร่ย้ายไปอยู่บ้านยายนั่นจึงหมายถึงการบอกให้เด็กชายทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างในเชียงใหม่ทั้งพ่อ บ้าน โรงเรียน และเพื่อนทั้งหมด

            ไม่ไป โร่ตอบ

            โร่จะอยู่กับพ่อเหรอสถานที่แห่งนั้นนิ่งเงียบไปครู่ใหญ่ “ถ้าโร่อยู่กับพ่อ โร่ต้องทำกับข้าวคนเดียวซักผ้าคนเดียว พ่อไม่ได้ทำให้เหมือนแม่นะ”คำพูดของแม่ครั้งนี้สร้างความลำบากใจให้โร่ไม่น้อยเด็กชายพยายามคิดว่าสิ่งที่แม่พูดออกมาครั้งนี้มันเป็นเพียงอารมชั่ววูบเหมือนเมื่อหลายเดือนก่อนที่แม่บอกว่าจะไม่มีวันพูดกับพ่ออีก  มันคงเป็นแบบนั้นเพราะปกติแม่ก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ใช่วินาทีนั้นเองที่โร่หันไปสบตากับแม่ที่ยังคงจ้องเขาเหมือนกำลังรอคำตอบ จริง ๆแล้วเขาควรยินดีกับความเงียบสงัดของบ้านในคืนนี้รึเปล่าถ้าพ่อกับแม่ทะเลาะกันแบบทุกวันบทสนทนาแบบนี้อาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้เด็กชายรู้สึกสับสน เขาไม่กล้าตัดสินใจอะไรทั้งสิ้น

            โร่แม่พูดเมื่อเห็นลูกชายนิ่งเงียบ

            แม่ไม่ควรมาค้านคั้นเอาอะไรจากโร่ในตอนนี้เขาไม่มีเหตุผลอะไรที่จะพูดกับแม่อีกแล้วเด็กชายเมื่อได้ยินดังนั้นก็บิดหน้าและลำตัวของตนเองเข้าผนังพยายามคิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งสิ้นเขาต้องทำตัวให้มันเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับโร่ทั้งนั้น…..