สิ่งที่เรามี/เราเป็นอยู่ตอนนี้ คือ สิ่งที่เราคิดว่าเราคู่ควร

มันอยู่ในจุดที่เราสบายใจ รู้สึกเหมาะสมและคู่ควรที่สุด

เพราะถ้าเราไม่โอเคเราก็คงไม่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นและอยู่ในชีวิตเรา

เงินเดือนที่เราได้

แฟนที่เราคบ

งานที่เราทำ

ชีวิตที่เราเป็น

เพื่อนที่เรามี

มหาลัยที่เราเลือก

อาชีพที่เราเลือก

...

เราคิดว่าเราคู่ควรกับสิ่งเหล่านี้

สมองเราจะมีเกณฑ์หรือบรรทัดฐาน (criteria) ในใจอยู่แล้ว

ซึ่งมันอาจเป็นสิ่งที่อยู่ในจิตใต้สำนึกหรือเป็นตัวตนภายในของเรา

นี่จึงเป็นเหตุผลว่า บางทีเราก็อธิบายไม่ได้ว่าทำไมถึงชอบคนหน้าตาแบบนี้ หุ่นแบบนี้ นิสัยแบบนี้

แต่ทุกครั้งที่เราเลือกแฟน เราจะเลือกแต่คนที่มีลักษณะคล้ายๆกันนี้

เพราะ...สมองเราตั้งโปรแกรมไว้แบบนั้น!

และเราก็จะเริ่มใช้ชีวิตให้คู่ควรกับสิ่งนั้น

มันก็คล้ายๆกับกฎแห่งแรงดึงดูด เรากำลังดึงดูดบางอย่างโดยที่ไม่รู้ตัว

เราคิดอย่างไร ชีวิตเราก็จะเป็นอย่างนั้น 

ดังคำสอนของคานธี ที่ว่า

"จงระวังความคิด เพราะความคิดจะกลายเป็นคำพูด
จงระวังคำพูด เพราะคำพูดจะกลายเป็นการกระทำ
จงระวังการกระทำ เพราะการกระทำจะกลายเป็นนิสัย
จงระวังนิสัย เพราะนิสัยจะกลายเป็นบุคลิก
จงระวังบุคลิก เพราะบุคลิกจะกลายเป็นชะตาชีวิต"

เราจะไปได้ไกลเท่ากับระดับความคิดของเรา

คุณจะประสบความสำเร็จได้ไกลเท่ากับความเชื่อของคุณ

รายได้ของคุณจะเติบโตจนถึงระดับที่คุณเติบโต

เพราะ..."ใจ" เรา จะเปิดรับเฉพาะสิ่งที่เรารัก/เราเชื่อ เท่านั้น

ดังนั้น ถ้าคุณอยากเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

คุณต้องเริ่มที่ "ความคิด" ก่อน

คุณต้องเชื่อว่าคุณคู่ควรกับอะไร

ไม่ใช่แค่หมกมุ่นกับความคิด แต่ต้อง "ลงมือทำ" ด้วย

ไอน์สไตน์กล่าวว่า "มีแต่คนบ้าเท่านั้นที่ทำแต่สิ่งเดิมๆแต่หวังผลลัพธ์ที่แตกต่าง"

มีคนสองประเภทที่จะทำเวลาไม่โอเคกับบางอย่าง 

ประเภทหนึ่ง พร่ำบ่นแล้วไม่ทำอะไรสักอย่าง

ประเภทสอง ไม่บ่นให้เสียเวลาแต่ลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

คุณเป็นคนประเภทไหน?

...

ms.messy