เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Train/Bus to Malaysia & Singaporenanadia
ตะลุยนั่งรถไฟไทยไปมาเลเซีย EP.1 ไปปีนัง แต่เกือบถึงปีหน้า
  • ก๊อก ๆ ๆ ก่อนอื่นสุขสันต์วันปีใหม่กับเพื่อนนักอ่านทุกท่าน
    วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ไปต่างประเทศด้วยรถไฟปู๊นปู๊นนน

    ปีใหม่ปีนี้ครอบครัวเราอยากออกไปเที่ยวต่างแดนอีกครั้ง
    เลยเลือกไปประเทศใกล้ ๆ อยาก "มาเลเซีย" และ "สิงคโปร์"
    แต่การเดินทางครั้งนี้พิเศษกว่าครั้งก่อน ๆ คือเราจะ...

    "นั่งรถไฟไทยโกทูมาเลเซียยย"

    บอกก่อนว่าทริปนี้เป็นทริปหญิงล้วนทั้ง 4 คน
    มีคุณแม่ พี่สาว 2 คน และตัวเรา
    เพราะฉะนั้นการเดินทางของพวกเราก็ต้อง Safety ไว้ก่อน

    เริ่มจากเดินทางด้วยรถไฟปู๊นปู๊นนน
    เราขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟศาลายาเจ้าเดิมเจ้าประจำเพราะอยู่ใกล้บ้าน
    จองรถไฟขบวนทักษิณารัถย์ มุ่งหน้าสู่หาดใหญ่ ในเวลา 15.27น.
    เอาจริง ๆ รถไฟมาเลทนิดหน่อย แต่ยังพอหยวน ๆ ได้
    อ้อ.. ลืมบอกไปว่าเราจองเป็นตู้ Lady หรือตู้หญิงล้วนนะ
    เตียงล่าง 2 เตียงบน 2 พอดี 4 คนเล้ย

    นั่ง ๆ นอน ๆ กินข้าว อ่านหนังสือ ชมวิว และนอน รวม ๆ แล้วก็ 16 ชั่วโมงพอดี
    เดินทางจากศาลายาไปหาดใหญ่เนี่ยยังชิล ๆ อยู่นะ
    เพราะเราค่อนข้างชินกับการเดินทางไปหาดใหญ่ด้วยรถไฟอยู่แล้ววว

    แต่ไอ้ที่ยังไม่ชินเนี่ย มันอยู่ตรงนี้!!

    จริง ๆ แล้วเราสามารถนั่งรถไฟจากสถานีหาดใหญ่ ไปสถานีปาดังเบซาร์
    เพื่อจะได้ข้ามไปฝั่งมาเลเซียได้แบบง่าย ๆ ในเวลาแค่ 1 ชั่วโมง
    กับอีกแค่ 50 บาท

    แต่เนื่องจากเกิดเหตุความไม่สงบสุขเมื่อช่วงต้นเดือน
    ทางการรถไฟเขาก็ยังไม่มีกำหนดเข้าไปซ่อมทางรถไฟ
    เลยทำให้การเดินทางด้วยรถไฟไปปาดังเบซาร์ของเราเป็นต้องล่ม..

    แต่บ่เป็นหยัง!! มันยังมีทางอื่นให้เราได้ไปต่อ!!

    เราเลยใช้วิธีอีกแบบหนึ่ง นั่นก็คือการนั่งรถตุ๊กตุ๊กจากสถานีรถไฟ
    ไปที่ขนส่งหาดใหญ่กัน โดยเราจะใช้วิธีการนั่งรถตู้ไปยังด่านปาดังเบซาร์กัน
    เมื่อถึงขนส่งแล้วเราก็เดินตรงดิ่งไปซื้อตั๋วรถตู้ที่เคาน์เตอร์ 43 
    แล้วก็นั่งรถรถมาแค่อึดใจเดียวก็นั่งรถตู้ตุเรง ตุเรงกันไปที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองปาดังเบซาร์กัน

    ตอนแรกเราคิดว่านั่งรถตู้คงจะใช้เวลาไม่นาน
    แต่จริง ๆ ล่อไปเกือบ 2 ชั่วโมงเลย
    นั่งหลับแล้ว หลับอีก ตื่นแล้ว ตื่นอีก ก็ยังไม่ถึงซ้ากที

    หลังจากที่เรานั่งรถตู้มาอย่างนานแสนนานแล้ว
    ก็ถึงด่านตรวจคนเข้าเมืองซักที!!

    เพียงแค่เราก้าวเท้าเข้าไปเพียงหนึ่งก้าว
    ก็จะมีเดินปรี่เข้ามาให้เราอย่างเร็วไว พร้อมกับถามว่า
    "แท็กซี่มั้ยคะเข้าด่านปาดังค่ะ ราคาเท่านี้ๆๆค่ะ"
    "น้อง ๆ แลกเงินมั้ย แลกเงินมาเลยัง"
    จนเราสับสน เพราะแต่ละคนเข้าชาร์จเราไวมาก

    แต่ก่อนที่เราจะเข้าตม.ไป ก็ได้ทำการดีลแท็กซี่คันหนึ่ง
    จริง ๆ มันไม่เชิงแท็กซี่หรอก แต่ฟีลแบบแกร๊บมากกว่า
    ดีลกันว่า 4 คน เอาไปเลย 300 บาท ก็เลยตกลงไป
    เพราะคิดว่าถ้านั่งมอเตอร์ไซค์ไปเสียคนละ 100 บาท 4 คนก็ 400 บาท
    งั้นไปแท็กซี่ดีกว่าค้าบบบบ

    ก่อนที่เราจะเข้าไปยังเขตของมาเลเซีย
    ก็ต้องทำการต่อคิวที่นานมาก นานโคตร ๆ นานสุด ๆ 
    เพราะจำนวนของรถที่ข้ามไปยังฝั่งมาเลเซียคือเยอะจนรถติดแอ้กเลย

    ที่รถติดนานขนาดนี้ ก็เพราะว่าเราต้องต่อคิวสแตมป์พาสปอร์ต
    และสแกนกระเป๋าเดินทางต่าง ๆ ด้วยการลงจากรถ ก็เลยอาจจะทำให้นานไปบ้าง

    แต่พอเมื่อทำการเข้าตม.มาเลเซียเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
    รถแท็กซี่ก็จะพาเราไปที่สถานีรถไฟปาดังเบซาร์
    เป็นไงงงง ใกล้จะถึงความจริงแล้ววว

    เมื่อถึงสถานีรถไฟปาดังเบซาร์แล้ว
    เราก็เดินไปที่ตู้ซื้อตั๋วทันที โดยเราซื้อกับตู้จ่ายตัวอัตโนมัติ
    จิ้ม ๆ กด ๆ ไม่อยาก ก็เลือกเลย "สถานีบัตเตอร์เวิร์ท"

    แล้วเราก็เดินตามทางมาเรื่อย ๆ ที่ชานชาลาที่ 2
    รถไฟจะมาเวลา 12.30น. ก็มาตามเวลานั้นเลย (เลทไปบ้าง 3-5 นาที)
    พวกเราก็จัดแจงเลือกที่นั่งให้เรียบร้อย

    รถไฟฟ้าที่เรานั่งไปยังบัตเตอร์เวิร์ท จะเรียกว่า KTM 
    ข้างในขบวนที่นั่งถือว่าใช้ได้เลย
    แต่ติดอยู่อย่างเดียวคือ เขาไม่มีจอดิจิตอลบอกว่าตอนนี้ถึงสถานีไหน
    อีกทั้งเสียงประกาศของพนักงานบนรถไฟฟ้าก็ไม่ใช้ภาษาอังกฤษเลยแม่~
    เราต้องคอยเงี่ยหูฟังว่าตอนนี้ถึงไหนแล้วน้า
    พยายามเดินไปดูป้ายบอกสถานีในขบวนรถก็ดันไม่มีคำว่าบัตเตอร์เวิร์ทอีกต่างหาก
    นั่งงงเป็นไก่ตาแตกเลยว่า เรามาขึ้นถูกมั้ยเนี่ย TT

    เรานั่งไปได้ถึงสถานีที่ 10 ก็เตรียมตัวแบกเป้ลงจากรถไฟ
    แต่โชคดีมาก ๆ ที่เจอพี่คนไทยคนนึง
    เขามาสะกิดบอกว่า "น้อง ๆ บัตเตอร์เวิร์ทอีก 2 ป้ายนะ"
    ก่อนที่พี่เขาจะลงที่สถานีนี้ ก็ยังหันมาตะโกนบอกอีกด้วยว่า "2 ป้ายนะน้องงง บัตเตอร์เวิร์ท!!"

    ดีนะเนี่ยที่มีพี่คนใจดีคนนี้บอก ไม่งั้นต้องรอรถไฟขบวนต่อไปนานแน่..

    นั่งอยู่บนรถไฟฟ้าจนก้นชา ในที่สุดก็ถึงแล้ว
    "สถานีบัตเตอร์เวิร์ท" ระยะทางที่จะถึงปีนังเริ่มเข้าใกล้มาทุกทีแล้ว!!
    แต่ก็ยัง..

    เพราะเรายังต้องต่อเรือเฟอร์รี่จากบัตเตอร์เวิร์ทนี่แหละ
    ไปยังปีนังงงง ความพีคคือ ก่อนที่เราจะลงเรือนั้น
    เราต้องเดินไปซื้อตั๋วเรือกันก่อน
    ตอนแรกเราตั้งใจจะไปรอบ 15.00น. เราก็ยืนต่อคิวชิล ๆ เพราะเวลายังเหลือ
    ยืนคุย ยืนเม้ากันสักพัก หันไปมองเคาน์เตอร์อีกที
    เอ้า!! รอบ 15.00น. ไม่ทันแล้ว ต้องได้ขึ้น 16.00น. 
    โอ้ยยย เหลือเวลาตั้ง 1 ชั่วโมงนั่งรอจนหลับไปเลย~

    นั่งรอเรือเฟอร์รี่ได้ 1 ชั่วโมงเต็ม
    ก็ได้เวลาขึ้นเรือกันแล้วจ้า
    คนเดินต่อแถวกันยาวมาก และในที่สุดเราก็ได้เข้ามานั่งในเรือกันสักที!!

    (รูปเรือเฟอร์รี่)

    น่ั่งชมวิวบนเรือได้ประมาณ 15 นาที
    ในที่สุด.. 

    "เรา ก็ มา ถึง ปีนัง เรียบร้อยแล้วค่า"



    ที่เราเลือกเดินทางไปมาเลเซียครั้งนี้ด้วยทางบกก็มาจากหลาย ๆ เหตุผล
    ทั้งดูรีวิวมาบ้าง อ่านเจอบ้าง 
    และก็อยากลองกลับมาเที่ยวแบกเป้อีกครั้งหลังจากที่ห่างหายไปนานถึง 5 ปี 
    ที่สำคัญเลยคือ เราเป็นคนชอบมองวิวข้างทางมาก ๆ ไม่ว่าจะนั่งรถ นั่งเรือ นั่งเครื่อง 
    ถึงแม้จะเป็นวิวซ้ำ ๆ เดิม ๆ ก็ยังคงชอบหันหน้าไปทางหน้าต่างอยู่ดี 

    การเดินทางครั้งนี้มันเลยทำให้เราได้มองเห็นบรรยากาศรอบข้าง สังเกตสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแบบชัดเจน
    และได้เก็บเกี่ยวความรู้สึกระหว่างทางหลาย ๆ อย่าง 
    และเมื่อไปถึงจุดหมายปลายทางแล้วก็ทำให้ความรู้สึกเหนื่อย เมื่อย ล้า หายไปโดยพลัน...

    สรุปการเดินทางไปมาเลเซียด้วยทางบก
    1. นั่งรถไฟขบวน CNR จากสถานีศาลายา >> สถานีชุมทางหาดใหญ่ 
    นั่ง ๆ นอน ๆ รวมกันแล้ว 16 ชั่วโมงเต็ม
    2. นั่งรถตุ๊กตุ๊กจากสถานีชุมทางหาดใหญ่ >> ขนส่งหาดใหญ่
    3. นั่งรถตู้จากขนส่งหาดใหญ่ >> ด่านตรวจคนเข้าเมืองปาดังเบซาร์
    4. นั่งแท็กซี่จากตม. >> สถานีรถไฟปาดังเบซาร์
    5. รถไฟฟ้า KTM สถานีรถไฟปาดังเบซาร์ >> สถานีรถไฟบัตเตอร์เวิร์ท
    6. สถานีรถไฟบัตเตอร์เวิร์ท >> ท่าเรือเฟอร์รี่
    7. นั่งเรือเฟอร์รี่ข้ามไปยังปีนัง

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in