2

Divided

(ภาษาไทยด้านล่างจ้า)

Have you ever imagine where you would go after you die? I’ve never thought about it. Maybe a divided road. One to heaven, another one to hell. I might see Grim Reaper who would take me somewhere. Maybe I might see god and ask him why did he do this to me. I’ve waited for anything to come.

It’s so frustrating that nothing happened. I have to watch myself held by my beloved man. That man who shouldn’t have cried so hard. He doesn’t know me, does he? He never cared, didn’t he? Then why? Why making that face when I can’t do anything for him?

I don’t want to go. I can’t leave him like this. Not when he looks heartbroken because of me stupidly ran behind his car. He couldn't see me and drove backward.

“Riley, what happened?”

“I hit a cat, mom. He doesn’t breathe. He died! What can I do? ”

You don’t have to do anything. Just stop crying, please.

“Poor thing. We should make a grave for him. If you feel so sorry, maybe add some nice flowers. Or you want to bury him at the back of our yard.” She stopped for a second, then murmurs. “I thought you hate cat. Why are you crying so much? ”

“I hate cat. But I don’t want to kill him. He’s walking with me everyday, mom. I don’t know why but he seemed to like me a lot.” His voice shakes and so his hand. I’ve never seen him cry. He always has a poker face. I want to see his smile not his tears.

But… Does he know I like him? He never looked back while I was following him.

“So he was the most adorable cat for you.”

“He is.”

What? Why do you say it now? Why not before? I’m so confused what I should feel right now. Happy to know his real feeling or sad for the fact that I won’t have a chance to be with him anymore.

He holds my soulless body up and goes to the yard. Make a grave for a stray cat like me very beautifully. I tried to wipe his tear. But I can’t. Even if I didn’t die, I still can’t.

This is crazy. He isn’t mine. I wasn’t his. He never pet me properly. Why does my heart ache so much just from watching his depressive face? Why am I still here? If someone wants me to be here, at least let me touch him. Let me tell him, everything is alright.

“So do you want to stay? ” abruptly, unknowingly mysterious sound come out of nowhere. I spin my head. Glare around. There is nothing but my grave.

“Can I? ” Anyway, who and what am I speaking to?

“Of course you can.”

“Can I look like human too? ”

It will be pointless to come back with cat form. He will never understand what I want to say. It doesn’t matter who is speaking and give me this chance. I will do anything to make sure that my human is happy.

“Someone is greedy, huh? Fine. You can be human for 30 days. But only at night. By the sunrise you will turn to be your original form, black cat.”

Is this real? The wish which I always want is granted.

“Don’t be so happy. I will come back for you at halloween, midnight. Good luck little kitty. Remember death’s following you.”

If this is how you choose a divided road after death, I will be volunteering to die long time ago. I always wish just for one day to speak to him. Now I got 30!

Never thought that death can be so kind.

------------------------------------------------------------------------------------------------

คุณเคยจินตนาการไหม ว่าคุณจะไปที่ไหนหลังความตาย ผมไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้น บางทีอาจเป็นถนนที่แบ่งออกเป็นสองทาง ทางหนึ่งไปสวรรค์ ทางหนึ่งไปนรก ผมอาจพบยมฑูตผู้ซึ่งจะพาผมไปที่ไหนสักแห่ง อาจพบพระเจ้าและได้ถามเขาว่าทำไมทำแบบนี้กับผม ผมรอคอยอะไรก็ตามที่จะมาหา

มันน่าอึดอัดท้อแท้ ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ผมจึงต้องมองตัวเองถูกผู้ชายที่ผมรักอุ้ม ผู้ชายที่ไม่สมควรจะต้องร้องไห้หนักเช่นนั้น เขาไม่รู้จักผมไม่ใช่เหรอ เขาไม่เคยสนใจไม่ใช่เหรอ ถ้างั้นทำไมล่ะ ทำไมเขาทำหน้าแบบนั้นในเวลาที่ผมไม่สามารถทำอะไรให้เขาได้

ผมไม่อยากไป ไม่อยากทิ้งเขาไว้แบบนี้ ไม่ใช่ตอนที่เขามีสีหน้าเหมือนหัวใจแตกสลาย แค่เพราะว่าผมโง่วิ่งไปอยู่หลังรถของเขา เขาไม่เห็นผม และขับถอยหลังมา

"ไรลีย์ เกิดอะไรขึ้น"

"ผมชนแมว..แม่ เขาไม่หายใจ เขาตายแล้ว ผมจะทำยังไงดี"

คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่หยุดร้องไห้ ได้โปรด

"แย่จริง เราควรทำหลุมศพให้ หรือถ้าลูกรู้สึกแย่จริงๆ เพิ่มดอกไม้สวยๆ ไปสักหน่อย หรืออยากฝังเขาที่สวนหลังบ้านของเรา" เธอหยุดไปชั่วอึดใจ จากนั้นจึงพึมพำ "แม่คิดว่าลูกเกลียดแมว ทำไมร้องไห้หนักแบบนี้"

"ผมเกลียดแมว แต่ผมไม่ได้อยากฆ่าเขา เขาเดินกับผมอยู่ทุกวันเลยแม่ ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่ดูเหมือนเขาชอบผมมาก" เสียงของเขาสั่น มือของเขาก็ด้วย ผมไม่เคยเห็นเขาร้องไห้ เขามักจะมีสีหน้านิ่งๆ เสมอ ผมอยากเห็นรอยยิ้มของเขา ไม่ใช่น้ำตา

แต่...เขารู้หรือว่าผมชอบเขา เขาไม่เคยมองกลับหลังมาเวลาที่ผมเดินตามเขา

"เขาเป็นแมวที่น่ารักที่สุดสำหรับลูกสินะ"

"ครับ"

อะไรนะ ทำไมถึงพูดออกมาตอนนี้ ทำไมไม่พูดก่อนหน้านี้ ตอนนี้ผมสับสนและไม่รู้ว่าควรรู้สึกอะไร มีความสุขที่ได้รู้ความรู้สึกที่แท้จริงของเขา หรือเศร้ากับความจริงที่ว่าผมไม่มีโอกาสจะอยู่กับเขาอีกแล้ว

เขาอุ้มร่างไร้วิญญาณของผมขึ้น เดินไปที่สวนหลังบ้าน สร้างหลุมศพให้แมวจรจัดอย่างผมเสียสวยเชียว ผมพยายามเช็ดน้ำตาให้เขา แต่ผมทำไม่ได้ แม้ว่าผมจะยังไม่ตาย ผมก็ทำไม่ได้อยู่ดี

นี่มันบ้า เขาไม่ใช่ของผม ผมไม่เคยเป็นของเขา เขาไม่เคยเลี้ยงดูผมอย่างเหมาะสม แต่ทำไมหัวใจของผมถึงเจ็บมากขนาดนี้ แค่เพียงได้เห็นสีหน้าเศร้าสร้อยของเขา ทำไมผมยังอยู่ที่นี่ ถ้าใครสักคนต้องการให้ผมอยู่ อย่างน้อยให้ผมได้สัมผัสเขา ให้ผมได้บอกเขา ว่าทุกอย่างมันโอเค

"นายอยากจะอยู่ต่อใช่ไหม" ทันใดนั้นในขณะที่ผมไม่ทันตั้งตัว เสียงปริศนาดังขึ้นอย่างไม่รู้ที่มา ผมหันหัวไปมา มองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นอะไรนอกจากหลุมศพของผม

"ได้เหรอ? " อย่างไรก็ตาม ผมกำลังคุยกับใครและอะไร

"แน่นอนว่าได้"

"ให้ผมดูเหมือนมนุษย์ด้วยได้ไหม"

มันคงจะไร้ประโยชน์ถ้าผมได้กลับไปในร่างของแมว เขาไม่มีวันเข้าใจสิ่งที่ผมอยากบอก มันไม่สำคัญแล้วว่าใครที่กำลังพูดและให้โอกาสนี้กับผม ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่ามนุษย์ของผมมีความสุข

"ใครบางคนช่างโลภมากนะ ก็ได้ นายจะเป็นมนุษย์สามสิบวัน เฉพาะตอนกลางคืน เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นนายจะกลับร่างเดิม เจ้าแมวดำ"

นี่เรื่องจริงหรือ สิ่งที่ผมหวังมาตลอดกลายเป็นจริง

"อย่ามีความสุขมากนัก ฉันจะกลับมาหานายในวันฮาโลวีน เที่ยงคืน โชคดีนะเจ้าแมวน้อย อย่าลืมว่าความตายยังตามติดนายอยู่"

ถ้านี่คือวิธีเลือกทางแยกบนถนนหลังความตาย ผมคงจะอาสาที่จะไปนานแล้ว ผมหวังเอาไว้เสมอว่าอยากได้สักวันหนึ่งที่จะพูดกับเขา แต่ตอนนี้ผมได้สามสิบวัน!

ไม่เคยคิดเลยว่าความตายจะใจดีขนาดนี้

------------------------------------------------------------------------------------------------

.

.

.

2 ตุลาคม หัวข้อที่สองของ Fictober 2017

Divided แบ่งหรือแยก เลยเลือกเป็นทางแยกหลังความตายมา ตอนหน้านี่สิยากแล้ว 5555

มีคนทายถูกด้วยว่าน้องเป็นแมว ใครเห็นคำผิดบอกได้ค่าบางทีก็เบลอๆ