มีคำกล่าวว่า "คนฉลาดมักแกล้งโง่" ทว่าในสถานการณ์เช่นนี้จะเรียกว่า "แกล้ง" ได้หรือ เมื่อคุณหนูรองสกุลหลี่แห่งอำเภอเฉิงเป่ยที่เดิมทีเฉลียวฉลาดและงดงาม ทั้งยังเป็นผู้กุมความลับเรื่องการต่อเรือของตระกูล เกิดตกม้าจนปัญญาอ่อนไป! ความห้าวหาญและความสามารถที่ทำให้ศัตรูคู่อริต้องขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเคยโด่งดังไปทั่วเหนือจรดใต้ ยามนี้กลับเหลือเพียงหญิงสาวไร้สามารถ ที่มีความคิดอ่านเทียบเท่าเด็กหญิงตัวเล็กๆ ผู้หนึ่ง ช่างทำให้คนเห็นแล้วต้องทอดถอนใจว่า... สวรรค์อิจฉาคนงามโดยแท้! มิหนำซ้ำก่อนหน้านางยังทำให้ "มัจจุราชฉู่" ผู้มีคติ "ใครขวางข้าตาย" เจ็บแค้นจนตอนนี้เขาเข้ามาวนเวียนใกล้ชิดราวกับรอวันชำระแค้นกับนางอย่างไรอย่างนั้น โชคยังดีที่นางมีคู่หมั้นที่ไม่ทอดทิ้ง และมีน้องสาวร่วมบิดาที่พร้อมอยู่เคียงข้าง ทว่าวาสนาที่นางจะได้รับต่อจากนี้กลับมาจาก "มัจจุราชฉู่" ศัตรูร้ายกาจของนางผู้นั้น!

_______

วาสนาคนเขลา (半城烟沙) 3 เล่มจบ

ผู้เขียน ขวงซั่งจยาขวง (狂上加狂)

ผู้แปล เบบี้นาคราช

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

แนวเบาๆ สดใส ตลก เน้นเรื่องราวความรัก ชีวิตประจำ ของพระ-นางเป็นหลัก ตอนแรกเห็นว่านางเอกปัญญาอ่อนยังคิดอยู่ว่าจะเป็นยังไงนะ แต่ที่จริงคือความจำเสื่อม ความคิด ความสามารถเลยเหมือนเด็กเล็ก ต้องค่อยๆ มาปรับตัวและเริ่มเรียนรู้การใช้ชีวิตใหม่อีกครั้ง และกลายเป็นว่าเรื่องนี้สนุกและน่ารักเพราะความเป็นเด็กน้อยของนางเอกที่จะมีความซนๆ บ้างนี่แหละ ชอบเวลานางเอกอ้อนหรือน้อยใจ แทนตัวเองว่ารั่วอวี๋อย่างนั้นรั่วอวี๋อย่างนี้ แล้วเรียกพระเอกว่าพี่ฉู่ทุกคำ น่ารักน่าเอ็นดูมาก เสียดายที่ตอนหลังไม่มีแล้ว

พอมาถึงช่วงนางเอกฟื้นความทรงจำ ไม่ถึงกับไม่ชอบนะ แต่นางเอกมีเหตุผลซะจนเหมือนไม่มีเหตุผลเลย ใจแข็งมาก แต่ก็เขียนให้ได้รับรู้ถึงความคิดความรู้สึกที่แท้จริง ความรับผิดชอบมากมายที่แบกรับไว้ เลยทำให้พอเข้าใจนางเอกอยู่บ้าง และก็ถือได้ว่าเป็นตัวละครหญิงที่มีแนวคิดค่อนข้างก้าวหน้าเลยทีเดียว

ชอบพระเอกมากกกๆ คือพระเอกก็มีข้อเสียเหมือนกันนะ ขี้หึง คิดเองเออเองบ้าง เอะอะก็ลากเข้าห้อง แต่ความรักความเอาใจใส่คือยอมเลยจริงๆ ตอนที่นางเอกความจำเสื่อมก็พยายามบอกสอน ทั้งกล่อมทั้งโอ๋ คิดเผื่อมากมาย ไม่ให้นางเอกไม่มีความสุข หรือถูกใครมองไม่ดี พยายามจะไม่ตามใจจนเกินไปเพราะกลัวติดนิสัย แม้สุดท้ายจะทนน้ำตานางเอกไม่ค่อยได้ เลยต้องมาตามเก็บปัญหาให้ก็ตาม แถมยังหยอดยังง้อเก่งอีกต่างหาก ต้องอดทนหลายอย่างกว่าจะได้อยู่กับนางเอกอย่างมีความสุขจริงๆ ทุกอย่างดูขัดกับนิสัยของพระเอกมาก แต่ยอมถอยยอมวางศักดิ์ศรีลงก่อนเสมอ

อีกคู่หนึ่งที่ชอบคือคู่ของอาจารย์กับฮ่องเต้ น่าเสียดายที่พูดถึงแค่นิดเดียว แต่แค่พูดถึงนิดๆ หน่อยๆ อ่านแล้วยังปวดใจ เป็นคู่ที่ทั้งอยากให้สมหวังและอยากให้มีคนทุกข์ใจเพราะสิ่งที่ตัวเองเลือกจริงๆ

และยังมีอีกหลายๆ อย่างที่ชอบ อย่างเพื่อนนางเอกที่เวลาคุยกันคือตลกมาก ตอนหลังมีน้องชายพระเอกเพิ่มมาอีกคนยิ่งตลก มีเงื่อนงำในอดีต การเมือง การชิงอำนาจ การแข่งขันกลไก ทำให้เรื่องดูมีปมน่าติดตาม แต่ไม่เครียด อ่านได้รวดเดียวจบแบบไม่เบื่อเลย ถึงแม้ด้วยบริบทของยุคสมัยทำให้หนีไม่พ้นตรรกะชายเป็นใหญ่ ที่บางคนเรางงมากว่าโมเมเอาอย่างนี้เลยก็ได้เหรอ กับช่วงหลังๆ ก็หาทางจบ เคลียร์ปมต่างๆ แบบง่ายไปหน่อย หรือหลงลืมตัวละครบางตัวไปบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับขัดใจอะไรมาก อ่านได้เพลินๆ ยังชอบย้อนกลับไปอ่านพาร์ทของพระ-นางในช่วงที่นางเอกความจำเสื่อมอยู่หลายครั้ง :)