เพียงแรกพบสบนัยน์เนตร พระองค์เจ้าสฤษดิ์รังสรรค์ ก็ทรงหมายปองในตัว เต็มเดือน สตรีสามัญที่มิคู่ควรกับขัตติยบุรุษผู้สืบสายพระโลหิตอันสูงส่ง ทางเดียวที่จะได้หล่อนมาครอบครองคือ "ชายจะเลี้ยงเธอเป็นเมีย เป็นหม่อมห้ามของชาย ภายหน้าเจอกุลสตรีที่คู่ควร คุณแม่ค่อยรับขวัญสะใภ้หลวง"
สี่ปีในฐานะนางห้าม เต็มเดือนไม่เคยขาดตกบกพร่องในหน้าที่ ด้วยเมื่อถวายตัวแล้ว หล่อนได้ถวายหัวใจแด่พระองค์ชายไปด้วย ทว่า...ที่เขาเรียก 'นางห้าม' เพราะเหตุนี้เอง 'ห้าม' อารมณ์ธรรมชาติของชาย 'ห้าม' เพื่อรอขัตติยนารีที่คู่ควร
ฟ้าสูงย่อมมิควรเคียงคู่แผ่นดินต่ำ กำแพงแห่งชนชั้นนั้นหนาหนัก ยากจะทลาย กระนั้นก็อย่าลืมเทียว...ห้ามสิ่งใดย่อมห้ามได้ แต่ห้ามความรักนั้นยากยิ่ง เมื่อขัตติยบุรุษทรงยึดมั่นในนางเดียว...ศศิธรผู้ฉายแสงกลางดวงหทัย
ตราบสุริยันยังอยู่คู่ทิวา ตราบจันทราไม่ร้างจากราตรี ดวงหทัยพี่นี้สถิตที่นวลเจ้า...ตราบสิ้นพิราลัย
_______
คำหวาน
ผู้เขียน ธาดา
สำนักพิมพ์ พิมพ์คำ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in