เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
SF - Fade AwayAlice SP
Chapter 3 - Hurt
  • -3-

     

    “เฮ้อ คิดถึงจัง”ฉันกลับมาบ้านก็ไม่ค่อยจะมีอะไรทำได้แต่นอนกลิ้งไปมา รอคนๆนึงตอบ แต่โทรศัพท์กลับเงียบมาก    ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจมส์มักจะตอบช้าเหมือนจะชินแต่ก็ไม่เคยชินสักที ยิ่งไกลมันยิ่งคิดถึง..

    “หายไปไหนวะ” อารมณ์หงุดหงิดที่เข้ามาภายในใจทำอะไรไม่ได้สักอย่างมันน่าหงุดหงิดชะมัดเลย

    Me : ‘หายไปไหน’ฉันตัดสินใจพิมพ์ส่งไป ทั้งที่ข้อความเก่าเขายังไม่อ่านเลยจ้องหวังว่าเขาจะกดอ่านแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่นานนักฉันก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนเฟสบุค

    J : ‘เล่นเกมอยู่ครับ’เกมส์ๆๆๆอีกแล้ว! ฉันที่หงุดหงิดอยู่แล้วยิ่งเจอข้อความตอบกลับยิ่งหงุดหงิด

    Me : ‘อืม ไม่คอลใช่ปะ จะได้นอนไม่รอละขี้เกียจ’ ฉันพิมพ์ตอบกลับไป ปิดหน้าจอโทรศัพท์พยายามหลับตานอนด้วยความหงุดหงิด

    ยังไม่ทันจะได้หลับเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ก็ดังขึ้นโชว์ชื่อคนที่ฉันเพิ่งโกรธโทรเข้ามา

    ฮัลโหล’

    งอนเค้าหรอ’

    เปล่า’

    ดูเสียงก็รู้แล้วว่างอน ไม่งอนนะคะ เค้าขอโทษ’

    อือ’

    โอ๋ๆ ไม่งอนนะ ดีกันๆ’

    ทำไมเล่นแต่เกม ก็รู้นี่ว่าเค้ารอคอลอยู่’ฉันพยายามพูดเสียงให้นิ่งที่สุดแต่กลับรู้สึกยิ่งอยากจะร้องไห้ฉันไม่เคยห้ามเขาเล่นเกมส์ แต่บางทีคนรอมันก็เหนื่อยนะ ฉันรอเขาทั้งวันตอบช้าบ้างฉันก็น้อยใจแต่ก็พอเข้าใจว่ายุ่งพอกลางคืนที่ต้อง    คอลเป็นปกติ เขากลับตอบช้าเขากลับเล่นเกมส์ เขาอยู่กับเพื่อนก็ไม่คิดไรมากนี่ แล้วฉันทำไรได้ก็ได้แต่รอ

    ขอโทษ ไม่เล่นแล้วโทรมาแล้วนี่ไงคะ โอ๋ๆ’

    ช่างมันเหอะ จะเล่นก็เล่นไป’ฉันยังคงประชดประชัน

    เค้าขอโทษ เค้ารักเธอนะ

    ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราทะเลาะกันเพราะเจมส์ตอบช้าและก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาจะเป็นฝ่ายขอโทษและง้อฉันก่อนตลอด

    เฮ้อ โอเค เค้าขอโทษที่งี่เง่าอีกแล้ว’

    ไม่เป็นไร เธองี่เง่าได้’

    ไม่เอาอะ เค้ากลัวเธอเบื่อเค้า’

    เค้าไม่เคยเบื่อเธอสักครั้งเลยรู้ไหม’

    จริงหรอ’

    จริงสิ เธอน่ารักสำหรับเค้าเสมอ’

    ไม่เชื่อหรอก’ พอได้ยินประโยคต่างๆ ฉันก็เริ่มใจเย็นรู้สึกดีขึ้น

    ‘เค้าจริงจังกับเธอมากนะ เค้าอยากคบกับเธอไปนานๆยันเราแต่งงานกันเลย’

     และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจมส์มักจะชอบพูดถึงอนาคตและในนั้นจะมีฉันอยู่ด้วยเสมอฉันดีใจมากที่เขาจริงจังและรักฉันจริง ฉันเองก็จริงจังและรักเขามากเหมือนกัน

    เหมือนกันแหละ’

     

    วันเวลาในช่วงปิดเทอมผ่านไปอย่างช้าฉันมีความสุขนะที่ได้กลับบ้านได้อยู่กับครอบครัว และฉันก็ยังได้ติดต่อกับเพื่อนอยู่ตลอดว่างก็ดูซีรี่ย์ ออกกำลังกาย ฟังเพลง ดูสอนแต่งหน้า ดูรีวิวเครื่องสำอางตามสไตล์ที่ฉันชอบทำและมีสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้เลยคือการได้คุยกับเจมส์แต่เราก็ยังคงทะเลาะกันบ่อยและเหมือนเดิมเจมส์ต้องคอยตามง้อฉันตลอดทะเลาะแต่เรื่องเดิมๆซ้ำๆ จนฉันคิดว่าหรือเราจะเข้ากันไม่ได้แล้วจริงๆ? หรือเราควรจะเลิกกัน?

    แต่พอมาคิดทบทวนซ้ำไปซ้ำมา ฉันก็พบว่าการอยู่โดยไม่มีเขามันแย่กว่าเพราะเวลาๆของเราดีๆมันก็มีเยอะ เราอาจจะแค่ไม่เข้าใจกัน ยังปรับเข้าหากันไม่ได้เดี๋ยวก็ดีขึ้นแหละ

     

    J : ‘คิดถึงจะเมื่อไหร่จะได้เจอกัน’

    Me : ‘อีกแปปเดียวแหละ’

    J : ‘ตั้งอาทิตย์นึง’

    Me : ‘ไม่นานมากหรอก อดทนๆเนอะ’

    J : ‘ครับผม รักนะ’

    ทุกครั้งเจมส์มักจะบอกคิดถึงหรือรักก่อน ฉันเป็นคนค่อนข้างปากแข็งในใจก็คิดถึงและรักมาก แต่ฉันจะไม่ค่อยพูดก่อนเพราะคิดว่าแสดงออกทางกระทำดีกว่า

     

    “ฝึกงานวันแรก เฮ้ออออ” ฉันถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายหลังจากผ่านช่วงปิดเทอมมาก็ถึงเวลาต้องเปิดเทอม แต่ครั้งนี้ไม่ได้ไปเรียนแต่ฉันต้องฝึกงานแล้วชีวิตที่น่าเบื่อยิ่งน่าเบื่อไปกว่าเดิมอีก

     

    Me : ‘ฝึกงานวันแรก ขอกำลังใจหน่อยดิ’

    J : ‘สู้ๆนะที่รัก กินข้าวด้วย’ ฉันยิ้มให้กับข้อความที่ธรรมดาแต่ไม่ธรรมดารู้สึกดีมากกว่าเดิมเยอะเลย ไม่วาจะแย่แค่ไหนก็ยังมีเจมส์คอยให้กำลังใจเสมอ

     

    ช่วงเวลาแต่ละวันของการฝึกงานผ่านไปอย่างน่าเบื่อเพราะฉันต้องฝึกงานตั้งแต่เช้าจนเย็นจากที่เคยตื่นสายได้ เรียนแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็ได้กลับหอมานอนตอนนี้ชีวิตเปลี่ยนไปหมด รู้สึกไม่ชิน ความรุ้สึกที่เบื่อเหนื่อย จากการฝึกงานส่งผลให้จิตใจฉันเหนื่อยไปด้วยความงี่เง่ามีมากอยู่แล้วยิ่งมากขึ้น และคนที่โดนเต็มๆก็คือแฟนของฉันเอง

    Me : ‘ทำไมไม่ค่อยลงรูปคู่เลยอะลงรูปคู่กับเค้านี่มันลำบากมากหรอ’

    J : ‘ไม่ใช่อย่างนั้น แต่เค้าแค่ไม่ค่อยได้เล่นเดี๋ยวลงเลยๆ’

    แล้วนี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ฉันหยิบมาทะเลาะกับเจมส์ ทั้งที่ก็รู้นะว่ามันไร้สาระมากแต่ก็ยังเป็นประเด็นมาทะเลาะกันได้

     

    เปลี่ยนรูปปกไลน์ทำไม’

    หืมม ก็รูปจับมือไง’

    มันไม่ใช่รูปเรานี่ไหนบอกจะไม่เปลี่ยนเป็นรูปอื่นที่ไม่ใช่รูปคู่ของเราแล้วไงก็รู้ไม่ใช่หรอว่าเค้าคิดมาก’

    เค้าขอโทษ เปลี่ยนกลับแล้ว’

    ทำไมชอบทำให้คิดมากจังวะ’

    เกือบทุกครั้งที่ทะเลาะกันฉันมักจะร้องไห้รู้ตัวนะว่าแย่ที่คอยแต่ชวนทะเลาะ เพื่อนฉันก็มักจะด่าว่าคิดมากเกินไปทำแบบนี้ไม่ดี นู่นนี่นั่น ฉันฟังมาก็สำนึกได้ตลอด แต่ก็ยังไม่เลิกนิสัยแย่ๆนี้สักที

    “โอยยย อีบ้า!!” ฉันนั่งหัวเสียคนเดียวหลังจากวางสายอีกแล้วเป็นแบบนี้ตลอดเลย ทำไมชอบงอนไร้สาระจังวะฉันได้แต่คิดทบทวนตลอดเป็นแบบนี้มันดีหรอ ทะเลาะกันแล้วมีความสุขหรอ

     

     

    มารู้ตัวอีกที ฉันก็รู้สึกว่าเจมส์เริ่มเปลี่ยนไปแล้ว...

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in