"อนาคตจะเป็นยังไงไม่เป็นไร แต่ก็อย่าลืมมีความสุขกับปัจจุบัน"
เราจิ้มเรื่องนี้ เพราะมีหน้าปกเป็นผู้ชายอุ้มน้องหมาอยู่ค่ะ น่าร้ากมาก
เน็ตฟลิกก็ร้ายเหลือเกิน จับอังกอริทึ่มคนอย่างเราได้ 555555
เรื่องนี้เป็นซีรี่ส์ญี่ปุ่น ออกฉายเมื่อประมาณปี 2019 ค่ะ
มีประมาณ 10 ตอน ตอนล้ะไม่ถึง 1 ชม.
นี่ก็เลยซัดไปวันเดียวจบ 555555
เรื่องนี้มีใน Netflix นะคะ ติดตามรับชมกันได้
เราชอบสไตล์การแต่งตัวของนางเอกมาก น่ารักอ่ะ
- - -
เรื่องย่อ
การพบกันอย่างไม่คาดฝันของสึงุมิ และ อิทสึกิ เพื่อนสมัยม.ปลาย
(รักแแรกแหละ แต่นางเอกบอก บ้าบอ ไม่ๆๆๆ เก็บเป็นความลับต่อไป) หลังจากเรียนจบไปร่วม 10 กว่าปี อิทสึกิที่สามารถทำตามความฝันในการเป็นสถาปนิกได้
กลับต้องสูญเสียความรู้สึกช่วงท่อนล่างของลำตัวไป หรือก็คือเป็นอำมพาต
เพราะอุบัติเหตุเมื่อตอนอายุ 20 ทำให้เขากลายเป็นคนพิการติดรถเข็นไป การเยียวยาหัวใจ ความเข้าใจ
ความรัก การอยู่เคียงข้างกัน ของทั้งสองคน และบุคคลรอบข้าง จึงได้เริ่มต้นขึ้น
- - -
คาวานะ สึงุมิ
สาววัย 30 อาศัยและทำงานอยู่ที่โตเกียว คือตัวนางเอกเอง นางก็ไม่ได้เครียดนะเรื่องไม่มีแฟน ยังไม่ได้แต่งงาน แต่ที่บ้านเครียดให้แทนแล้วว่าทำไมยังไม่มีแฟน ยังไม่แต่งงาน เนี่ยตั้งใจจะให้กลับมาแต่งงานที่บ้านเกิด แล้วก็ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่เลย แต่นางเอกยังไม่ได้รู้สึกอยากกลับไป
ประจวบเหมาะกับเจอ อิทสึกิ พอดี ก็เลยได้อิทสึกิมาเป็นแรงผลักดันให้เดินตามความฝัน
สึงุมิกับความรัก
จริง ๆ ก็คือแอบชอบอิทสึกิมาตั้งแต่ม.ปลาย ใช่มั้ยล่ะ แล้วพออิทสึกิไปมีแฟนนางก็เหมือนห่าง ๆ ออกไป ประกอบกับช่วงนั้นก็เรียนจบไปแล้วด้วย ก็เหมือนต่างคนต่างใช้ชีวิตไปอ่ะเนอะ
แล้วอยู่ ๆ วันนึงที่ผ่านไปแล้ว 10 กว่าปี ก็ได้วนมาเจอกับรักแรกของตัวเองอีกครั้ง
แล้วก็มาเจอกับอิทสึกิ ที่ติดรถเข็น ตอนแรกก็รู้สึกสับสน แต่ความรู้สึกภายในใจที่ว่ายังไงเค้าก็คือคนที่เรารักอ่ะ มันก็ยังอยู่อย่างนั้นแหละ สึงุมิก็เลยทุ่มเทใจที่จะดูแล และเข้าใจอิทสึกิมากขึ้น
อายุคาวะ อิทสึกิ
ชายหนุ่ม สถาปนิก ที่ติดรถเข็นไป หลังจากประสบอุบัติเหตุ สมัยม. ปลายเคยเป็นกัปตันทีมบาสด้วย
ก็เจ็บอยู่นะ ทางด้านจิตใจอ่ะ จากเดิมร่างกายที่เคยแข็งแรง ทำอะไรก็ได้ เล่นกีฬาได้ กลับกลายต้องมาเป็นคนติดรถเข็นงี้ มันก็เจ็บช้ำทางความรู้สึกเป็นธรรมดา
อยู่ ๆ วันนึงก็ได้มาเจอกับ สึงุมิ เข้า ก็คือจำกันได้ว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน
แล้วสึงุมิก็มาเห็นตัวเองสภาพนี้เข้า ก็เลยเล่าให้ฟัง
ชอบตรงที่อิทสึกิมองว่า เลี่ยงที่จะไม่พูดถึงก็อึดอัดเปล่า ๆ ทับใจ ๆๆๆๆ
อิทสึกิกับความรัก
พอตัวเองประสบอุบัติเหตุ ก็เลยเลิกกับแฟน ก็ไม่อยากให้แฟนมามีแฟนเป็นคนพิการงี้ คือมันมีอะไรมากกว่าสภาพนั่งรถเข็นนะ พอสูญเสียความรู้สึกช่วงล่างของลำตัวไป ก็คือควบคุมการขับถ่ายอะไรไม่ได้ด้วย แล้วก็มีอาการแทรกซ้อนอะไรงี้อีก ซึ่งอิทสึกิมองว่ามันจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่ไปเปล่า ๆ งี้ ซึ่งแฟนในตอนนั้นก็คือโอเคยอมเลิก โดยง่าย แล้วอิทสึกิเลยมองว่า จากนี้ก็จะไม่มีความรักอีก เพราะสภาพตัวเองเป็นงี้ ก็ไม่มีเลยจะดีกว่า จนกระทั่งมาเจอสึงุมิ ความคิดตรงนั้นก็เริ่มค่อย ๆ เปลี่ยนไป
โคเรดะ ฮิโรทากะ
เพื่อนร่วมชั้นของสึงุมิ กับอิทสึกิ ก็คือรู้เห็นความแอบรักข้างเดียวของนางเอก แล้วก็รู้ว่าพระเอกมีแฟน
ณ ตอนนั้น รู้ไปหมด แล้วก็คือนางก็แอบชอบสึงุมิอยู่ ตั้งแต่ตอนม.ปลาย จนปัจจุบันจ้า
แต่สึงุมิก็คือ คิดกับฮิโรทากะแค่เพื่อน ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้นเลย
ซึ่ง ฮิโรทากะ ก็คือชอบ อยากเป็นแฟนกับสึงุมินั่นแหละ ก็เหมือนรอจังหวะ รอโอกาสอยู่
จนอยู่ ๆ อิทสึกิก็ดันปรากฎตัวขึ้นมา ก็ได้แต่ร้องห้ะ เอาไงดี จะทำยังไงต่อ
แต่ก็ไม่ตัดใจหรอกนะ ก็ยังชอบ อยากดูแล สึงุมิต่อไป
ฮิโรทากะกับความรัก
ก็เป็นการแอบรักข้างเดียวที่แสนยาวนาน ร่วม 10 กว่าปี แถมยังติดเฟรนโซนอีกต่างหาก
ชอบตรงมุมมองการซัพพอร์ตคนที่เรารักอ่ะ ไม่ว่ายังไง เราก็พร้อมที่จะซัพพอร์ตเค้าเสมอ
แล้วก็ชอบประโยคนึงในซีรีย์ว่า ไม่ว่าสึงุมิจะอยู่ที่ไหน ถ้าสึงุมิเดือดร้อน มีปัญหาอะไร
ฉันก็พร้อมที่จะไปตรงนั้น คือแบบ ปาดนั้มตา T-T
- - -
ความรู้สึกหลังดูจบ
ดีนะ เราว่าเป็นเรื่องที่ทำได้ครบรสมาก ทั้งความรักของคนหนุ่มสาว ความรักของพ่อแม่ ความห่วงใยกันในฐานะเพื่อน คนร่วมงาน หัวหน้างาน แล้วก็สะท้อนสภาพแวดล้อม สังคมในประเทศญี่ปุ่นได้ดีมาก ถึงพวกเรื่องการเอาใจใส่กับคนพิการ แบบตั้งแต่การที่มีคนพิการมาทำงานในบริษัทงี้ เรียนจบปริญญาได้ สอบใบประกอบอาชีพสถาปนิกได้ แล้วก็พวกเรื่องขนส่ง สะพานลอย พื้นที่สาธารณะต่าง ๆ
คืออำนวยความสะดวกมาก ๆ จุดนี้เราค่อนข้างประทับใจ ที่เค้าเอาเรื่องนี้มาสะท้อนให้เห็นด้วย
ส่วนประเด็นในแง่ความรัก
เรามองว่านางเอก สึงุมิ ทุ่มเทให้กับความรักมาก ๆ แบบพยายามหนักจริง ๆ
คือเข้าใจว่าอิทสึกิคือ 1 เป็นรักแรก แล้วความเพอร์เฟคของอิทสึกิในตอนแรกก็คือ กัปตันทีมบาส
แต่อยู่ ๆ คนที่ตัวเองชอบก็กลับกลายมาเป็นคนที่ติดรถเข็นไป ช็อคนะ แต่สึงุมิก็ผ่านจุดนั้นมาได้
ด้วยความเข้าใจอ่ะ คือพอรักแล้ว มันก็คือการยอมรับทั้งจุดดี จุดด้อยของอีกฝ่ายให้ได้ด้วย
แล้วก็ให้ความสำคัญมาก มันไม่ใช่แค่ความรัก แต่ก็มีเรื่องความเข้าใจมาเกี่ยวด้วย
อิทสึกิเอง ก็ชอกช้ำจากอุบัติเหตุนี้มาทั้งร่างกายและจิตใจ
บาดแผลทางกายแก้ปัญหาได้ด้วยการนั่งรถเข็น รักษากันไปตามอาการที่มี แต่ทางจิตใจ ลึก ๆ
เราว่าอิทสึกิก็ยังคงเจ็บปวดในใจ จากอุบัติเหตุครั้งนี้ เพราะพอนั่งรถเข็น ข้อจำกัดต่าง ๆ ก็เพิ่มขึ้นมามากมาย ไม่หยุดไม่หย่อน ซึ่งแรงกดดันตรงนี้ สึงุมิก็มาเข้าใจ แล้วก็พยายามเยียวยาความรู้สึกตรงนี้
พร้อมกับพลังกายและพลังใจที่ว่า เราพร้อมที่จะรัก เข้าใจ และดูแลอิสึกิจริง ๆ
ก็มองว่าเป็นการเผชิญหน้ากับปัญหาของทั้งคู่นะ คนนึงก็ต้องเยียวยาจิตใจตัวเอง
อีกคนก็คือมารักมาเข้าใจเค้า ให้เค้าเห็นค่าของการมีชีวิตอยู่อ่ะ
รวม ๆ คือน่ารัก ครอบครัวของทั้ง 2 คนก็น่ารัก ;-;
แฟชั่นนางเอกน่าใส่ตามมากกกก
อันนี้เป็นเพลงประกอบซีรี่ย์ค่ะ ชื่อเพลงว่า machigai sagashi
เราว่าเพลงนี้ถ่ายทอดเรื่องราว อารมณ์ ความรู้สึกของอิทสึกิได้ดีมาก
โดยเฉพาะท่อน
君じゃなきゃいけないと ただ強く思うだけ
คิดว่าคงมีเพียงเธอเท่านั้น ที่คอยช่วยให้เข้มแข็งขึ้นมาได้
เปนซึม ;-;
ยังไงก็ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะค้า
ตอนไม่เยอะ และตอนนึงก็ไม่นาน สบาย ๆ ดูวันเดียวจบแน่นอนค่ะ !
แล้วพบกันใหม่โพสต์หน้าฮะ >_O
เนื้อเรื่องดี เล่นกับอารมณ์คนดูได้เก่งมาก ผมน้ำตาไหลเป็นปี๊ปๆ
เรื่องนี้สอนอะไรหลายๆอย่างมากครับ
เช่น คนพิการ ในทุกวันนี้ เราแทบไม่ได้เอาตัวเองเป็นไปเป็นคนพิการเลย ทำให้เราไม่มีทางที่จะรู้ว่าพวกเค้าดำเนินชีวิตในแต่ละวัน เป็นอย่างไร สิ่งหนึ่งที่พวกเค้าต้องการคือ แค่ทำตัวหรือมองเค้าแบบปกติเท่านั้นเอง อะไรที่เค้าทำด้วยตนเองได้ก็อยากทำ ไม่ได้ต้องการอะไรพิเศษกว่าชาวบ้านเลย
นึกถึงเพื่อนที่เคยไปเรียนแคนาดา เค้ามีหลักสูตรให้เรียนเลยว่า ให้เราเล่นกีฬาคนพิการอย่างน้อย 1 ประเภท เพื่อให้รู้ว่าคนพิการดำเนินชีวิตอย่างไร ตรงนี้ผมชอบมาก แล้วเพื่อนก็เลือกเรียนบาสด้วย ก็เลยยิ่งอิน
คนพิการก็มีความรักนะ อุปสรรคที่ใหญ่หลวงมาก คือ ผู้ใหญ่ จากการดูเรื่อง The Wind Blow ซีรี่เกาหลีตัวเอกเป็นอัลไซเมอร์ ก็มีอุปสรรคเรื่องผู้ใหญ่เช่นกัน
มุมมองของผู้ใหญ่คือไม่ต้องการให้ลูกลำบาก แต่ลูกก็มีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจความรักด้วยตัวเอง เรื่องนี้ กลายเป็นว่า ทั้งคู่คอยเติมเต็มซึ่งกันละกัน ลงตัวมากๆ
เนืิ้อเรื่อง ดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็วจนช่วงแรกดูราบรื่นมาก แต่ครึ่งหลังของเรื่องเข้มข้นมาก ชอบครับ
ไม่ได้ดูซีรี่ดราม่าหนักๆแบบนี้มาพักนึงแล้ว เปิดดูเรื่องนี้เพราะนางเอกเลย เห็นน่ารักดี 55
เพลงประกอบเรื่องนี้อย่่างเจ๋ง พูดเลย 100ล้านวิว สุดจริง
ปล. แม่พระเอกกับพ่อนางเอก เล่นดีมาก ดีทั้งคู่ โคตรชอบ แต่เราเลือกฟอล IG นางเอก เพราะน่ารักคำเดียวเลย
เป็นอีกเรื่องที่ผมคิดว่าเนื้อเรื่องนำเสนอคนพิการในมุมมองความรักได้ดีเยี่ยม แนะนำให้ดูจริงๆครับ