เรารู้สึกว่าการฝึกงานมันเป็นการเอาความจริงมาตบหน้าเราได้ดีทีเดียว ก่อนหน้านี้เราอยู่ในโลกม.ปลายที่เป็นสังคมเล็กๆ เราเป็นเด็กหัวดีแต่ขี้เกียจเลยคิดว่าทุกอย่างได้มาง่ายๆโดยไม่ต้องพยายาม เหมือนเป็นปลาตัวใหญ่ในบ่อเล็กที่ลำพองคิดว่าตัวเองใหญ่ที่สุดในโลก พอเข้ามหาลัย..บ่อน้ำนั้นก็ใหญ่ขึ้น  จากที่เคยเป็นปลาตัวใหญ่ก็กลายเป็นปลาไซส์กลางๆ เรียนกลางๆ ต้องใช้ความพยายามในการแหวกว่ายมากกว่าเดิม

แต่พอมาถึงงาน...เราถึงได้เข้าใจว่าเราเป็นเพียงปลาตัวเล็กๆที่ไร้ประสบการณ์ ต้องพยายามแหวกว่ายในน้ำที่เชี่ยวกรากในขณะที่ปลาตัวอื่นฝึกสกิลจนแข็งกล้ากันหมดแล้ว

ยอมรับเลยว่าเราเป็นคนที่อีโก้สูงในระดับนึง การได้เข้ามาฝึกงานใน environment ที่ทุกคนมีประสบการณ์มากกว่าเรา มีความรู้มากกว่าเรา มันทำให้เราตาสว่างว่า "เฮ้ย เราไม่ได้เก่งขนาดนั้น" แต่บางทีมันก็อดน้อยใจไม่ได้เวลาที่งานที่เราทำถูกมองว่าแย่หรือห่วย

หากเราเขียนรายงานส่งอาจารย์ไม่ดี..มันก็จะแค่กระทบเกรดของเรา

แต่หากเราเขียนงานให้บริษัทออกมาไม่ดี..มันจะกระทบถึงทั้งบริษัท และเราเองก็จะซวยไปด้วย (ฺฮือ)

นั่นเป็นสาเหตุที่เราเสียใจทุกครั้งที่เราโดนติเรื่องคอนเท้นที่เราเขียน เพราะมีประสบการณ์แต่ง/แปล/อ่านฟิคมาเป็นเวลาหลายปี เราจึงคิดว่าสกิลการเขียนของเรานั้นไม่ได้ขี้หมูขี้หมาอะไรนัก แต่ดูเหมือนพี่ที่ทำงานเขาจะคิดไม่เหมือนกัน

เรารู้สึกว่าการเขียนคอนเท้นมันเป็นอะไรที่ค่อนข้าง subjective ไม่มีถูกมีผิด..เราจึงน้อยใจจนถึงกับเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้พ่อฟัง พ่อบอกเราว่าโลกของการทำงานมันก็เป็นแบบนี้ แทนที่จะน้อยใจ เราควรเอาเวลาไปพัฒนาตัวเองหรือadaptตัวเองให้เข้ากับบริษัทดีกว่านะ

มันคงจะถึงเวลาที่เราลดอีโก้ตัวเองลงมาและพยายามปรับตัวให้เข้ากับบริษัทให้ได้สินะ

แต่ระหว่างนี้..เจ้าบันไดหนีไฟเพื่อนรัก เจ้าเป็นที่พึ่งเดียวของข้า

ด้วยความที่เราเป็น introvert..การที่เราต้องพบปะผู้คนเป็นเวลานานๆนั้นค่อนข้างจะดูดพลังเราไปมากทีเดียว บางทีการนั่งในออฟฟิศแบบเปิดที่ทุกคนเห็นกันหมดมันจึงทำให้เราอึดอัด จะให้หนีไปนั่งในห้องน้ำก็ดูจะเป็น loser เหมือนในหนังไฮสคูลฝรั่งเกินไปหน่อย

โชคดีที่เราพบบันไดหนีไฟเพื่อนรักที่คนไม่ค่อยใช้ ในวันที่เรารู้สึกไม่สบายหรืออึดอัดใจ เราเลยสามารถหนีไปนั่งโง่ๆได้ชั่วครู่ พักสมองพักจิตใจให้มันเคลียร์ขึ้นก่อนจะกลับไปลุยงานต่อ

แต่ชีวิตเราคงไม่ได้มีบันไดหนีไฟไว้ให้คอยพักใจตลอดไป...แต่ขอปลาตัวนี้ฝึกสกิลให้แข็งกล้ากว่านี้ก่อนนะ แล้วซักวันหนึ่งปลาตัวนี้อาจจะไม่ได้พึ่งบันไดหนีไฟอีกต่อไป :-)

ปล. ดาดฟ้าที่นี่สวยนะ