เอ่า .. งงล่ะสิ คือไรวะ มีชีวิตอยู่ในหัวใจ 5555555

ตอนอ่านก็เปิดเพลงนี้วนไปนะ :D

ก็เป็นคนที่แบบ ต่อให้ในวันนี้คุณไม่มีเขาในชีวิตแล้ว แต่คุณก็ยังคงมองเห็นตัวตนของเขาโลดแล่นอยู่ในหัวใจของคุณอ่ะ คนที่แบบว่าต่อให้คุณไม่เจอเขามานานมากแค่ไหน แต่พอคุณกลับไปนึกถึงชีวิตของคุณที่เคยมีเขาอยู่ด้วย คุณก็จะยิ้มออกมาได้แบบเขิน ๆ เป็นรอยยิ้มที่กระตุกมุมปากเล็ก ๆ พอให้ใจกระชุ่มกระชวย คนที่ต่อให้ตอนนี้คุณไม่รู้ว่าเขาเป็นตายร้ายดียังไงแล้ว แต่คุณก็ยังคงเห็นว่าเขายังเป็นคนเดิมตอนที่อยู่กับคุณเสมอ

พอเราพูดแบบนี้แล้วคุณเริ่มเห็นใบหน้าของเขารึยัง แต่เราอ่ะเห็นแล้วนะ ชัดเจนแจ่มแจ้ง :D

เราได้มีโอกาสรู้จักคนคนหนึ่งผ่านทางแอพพลิเคชั่นเจ้านกน้อยสีขาวบนพื้นหลังสีฟ้า ด้วยความบังเอิญเหลือเกินที่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร การอ่านทวิตของเขาทำให้เราสบายใจอย่างบอกไม่ถูก และเราเดาว่าเขาก็คงคิดเช่นเดียวกับเรา จุดเริ่มต้นของเราเกิดขึ้นเมื่อต่างคนต่าง Follow ซึ่งกันและกัน

และแล้วเราก็พบอะไรที่มันโคตรจะบังเอิญมากขึ้นไปอีก

เราชอบดวงดาวเหมือนกัน

เราชอบถ่ายรูปเหมือนกัน

เราชอบการดมกลิ่นหอมของกาแฟเหมือนกัน

เราเหมือนเป็นคนประเภทเดียวกันที่เพิ่งมาเจอกัน (ซาวน์มา /แต่เราก็หากันจนเจอออ~)

ตอนนั้นสิ่งที่เราทำก็ทำได้แค่จ้องตากันผ่านตัวอักษรบนจอสี่เหลี่ยม คอยแอบดูความเคลื่อนไหวของกันไปมา ทั้งคู่ต่างไม่กล้าทักทายกัน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ แต่เพราะคุณดูเป็นคนเท่ ๆ เหลือเกิน

สาวกระจอกอย่างเราจะกล้าทักไปได้ยังไง .___.

แต่แล้วไม่รู้ว่าอะไรที่ดลบันดาลให้เราไปเจอกันในสถานการณ์ที่โคตรแปลกประหลาด

คือ ไปเจอกันที่ร้านเหล้า (ฮาาาา) เป็นครั้งแรกที่ได้มีโอกาสคุยกัน

ไม่รู้เพราะความเมาของเราทั้งคู่ หรือเพราะเพลงที่โคตรจะดังแสบหูเหลือเกิน 

เราจึงตะโกนคุยกันไปมา แล้วทำตัวเหมือนคนที่รู้จักกันมาชาติเศษ

                      ให้ตายเถอะ คนแบบนี้ คุณไปอยู่ที่ไหนมาวะ ทำไมเราเพิ่งมาเจอ ..

เป็นคนที่ให้ความรู้สึกที่ดีต่อใจ รอยยิ้มอบอุ่นเหมือนแสงแดดยามเช้าในวันที่หนาวเหน็บ (เออมันขนาดนั้นเลยอ่ะคุณ) พอถึงเวลาแยกย้ายกันกลับ ไม่รู้ว่าความบ้าจากแอลกอฮอลล์หรือความแรดของเรา (หืม?) ทำให้เรากล้าโทรศัพท์ไปชวนคุณว่า 'ไปต่อกันมั้ย'

... ปลายสายก็เงียบ ...

... (ลุ้น) ...

...

ตอนนั้นคือเรากรี๊ดลั่นไปเลยครับ .. โอโห ผู้ชายตกลงไปกินเหล้าต่อด้วย เขินไปดิวะ 55555555

แล้วเราก็นัดแนะกันที่ร้านแห่งหนึ่ง 

แล้วเพื่อนที่มากับเรานั้นก็รู้งานซะเหลือเกิน เดินออกจากโต๊ะไปไหนไม่รู้กันหมดเลย

เหลือเรากับคุณอยู่ด้วยกันสองคน นั่นเป็นครั้งแรกที่เราได้จับมือกัน ..

เรานั่งจับมือกันอยู่อย่างนั้น แล้วก็คุยกัน

ตอนนั้นเหมือนโลกหยุดหมุนไปแล้ว เสียงเพลงรอบกาย แสงไฟรอบตัว คือเรามองไม่เห็นมันอีกแล้ว

ในสายตาของเรา ในหัวสมองของเรา มีแต่คุณอ่ะ คุณคนเดียว 

แล้วเรื่องโรแมนติกแบบบ้า ๆ ก็เกิดขึ้น

เราเวียนหัว เลยชวนคุณออกไปข้างนอก ปรากฏว่าออกมาข้างนอกตอนนั้น เกือบ 6 โมงเช้า !!!

ให้ตายเถอะ ด้วยความที่เราใส่รองเท้าส้นสูงเกือบ 5 นิ้วได้ เราก็เลยถอดออก แล้วเดินบนพื้นไปทั้งอย่างนั้น เท้าเปล่าเนี่ยแหละ คุณก็อาสาถือรองเท้าให้เรา ตอนนั้นเราโคตรเกลียดตัวเองเลย ให้ผู้ชายถือรองเท้าให้เนี่ยนะ !! ไอบ้าเอ๊ยยยยย

 

แล้วพวกเราก็เดินไปนั่งที่หน้าบ้านหลังนึง รอดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน ..

หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันเรื่อยมา ให้ตายเถอะ คุณพาเราไปพบโลกใหม่ โลกที่เราไม่เคยมองเห็น

ความละมุน ความละเอียดอ่อนของคุณ ทำให้เราได้รู้จักอีกโลกหนึ่ง

โลกที่คนสองคนไม่ต้องไปเดินห้างกัน

โลกที่คนสองคนแค่ไปเดินเล่นกัน

โลกที่คนสองคนนั่งจิบกาแฟด้วยกัน

โลกที่คนสองคนแบ่งเพลงกันฟัง แชร์เพลงที่ตัวเองชอบให้อีกคนฟัง

โลกที่คนสองคนแนะนำหนังดี ๆ ให้อีกคนดู แล้วมาคุยกัน

เป็นโลกที่พาให้เราไปรู้จักคำว่า 'ชีวิต Feel Good' ของจริง

ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ชีวิตเรามีความสุขมากจริง ๆ

เราเดินเล่นด้วยกัน แม้แต่กระทั่งตอนฝนตก เรากอดกัน เราไปดูหนังแชร์มุมมองเท่ ๆ กัน

คุณทำให้เรารู้จักกับเพลง ภายใต้ท้องฟ้าสีดำ  เราได้นอนหลับตาและฟังเพลงนี้ข้าง ๆ คุณ

คุณคิดว่าชีวิตนี้มันจะมีอะไรดีไปกว่านี้อีกไหมล่ะ

บทสนทนาเล็ก ๆ ของเรา ถึงแม้จะเป็นความพยายามที่จะสบตากันผ่านตัวอักษรของเราสองคน

แต่มันก็อบอุ่น เป็นความอบอุ่นที่เรารู้สึกได้จริง ๆ เรามองเห็นคุณจริง ๆ ผ่านตัวอักษรนั้น

เหมือนว่าเราอยู่ข้างกันตลอดเวลา

ถ้าหากใครถามเราว่า เราสามารถตกหลุมรักใครสักคนผ่านตัวอักษรได้ไหม ?

เราก็จะตอบแค่ว่า จริง ๆ แล้วเราตกหลุมรักคนจากอะไรก็ได้ต่อให้เรามองไม่เห็นเขาอยู่ตรงหน้าเรา :)

_____________________________________________________________________________________________________

                                                                                                    (ภายใต้ท้องฟ้าสีดำ - Greasy Cafe)

ต่อให้ตอนนั้นเราไม่ได้เดินอยู่ด้วยกัน แต่บทสนทนาเหล่านี้ก็ทำให้เรามองเห็นความทรงจำที่เราเดินด้วยกันกับคุณวันนั้นได้อย่างชัดเจน บทสนทนา รอยยิ้ม เม็ดฝน ทุกอย่างอบอุ่นขึ้นเมื่อเป็นคุณ ความทรงจำเหล่านั้นมีชีวิตอยู่ในจิตใจเรา มันฉายภาพซ้ำ ๆ เหมือนกับการกรอเทปดูซ้ำไปซ้ำมา

_____________________________________________________________________________________________________

                              ลองปิดตาดูและปล่อยให้ความรู้สึกพาเราหนีไปภายใต้ท้องฟ้าสีดำ

เราได้เดินกับคุณอยู่ทุกคืนในทุกครั้งที่เราหลับตานั่นแหละ ทุกครั้งที่เราหลับตาลง ภาพของเรากับคุณมันปรากฏขึ้นมาในหัวชัดจริง ๆ ต่อให้ตอนนั้นฝนตกหรือไม่ตก ต่อให้ตอนนั้นมีคุณหรือไม่มีคุณ แต่เราก็แอบไปเดินข้างคุณในฝันอยู่ทุกคืนนั่นแหละ

_____________________________________________________________________________________________________

ไม่รู้ว่าเราเคยบอกกับคุณรึยังนะ ว่า 'ขอบคุณสำหรับชีวิตและความทรงจำดี ๆ นะ' คือตอนนั้นเราเชื่อจริง ๆ นะว่าถ้ามีคุณอยู่อ่ะ เราไม่ต้องกลัวอะไรเลย เราเชื่อจริง ๆ ว่าคุณจะเป็นคนเปลี่ยนชีวิตของเราไปตลอดกาล แล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ เพราะฉะนั้นไม่ใช่แค่คุณหรอกนะที่ขอบคุณเราสำหรับวันดี ๆ

เราก็อยากขอบคุณคุณเหมือนกัน สำหรับทุกอย่างเลย :)

_____________________________________________________________________________________________________

ถึงแม้ว่าวันนี้เราจะหลุดออกจากวงโคจรของกันและกันไปแล้ว

เราไม่มีคุณอยู่ในชีวิตเรา

แล้วคุณก็ไม่มีเราไปโผล่ในชีวิตคุณอีกแล้ว

แต่ทุกครั้งที่เราเดินเล่น

ทุกครั้งที่เราหลับตา

ทุกครั้งที่เราฟังเพลง

จะมีเรื่องราวของคุณปรากฏในหัวใจของเราเสมอนะ

จะมีรอยยิ้มอันแสนอบอุ่นของคุณเสมอในวันที่เราทุกข์ใจ

ไม่รู้ว่าคุณจะมีโอกาสได้อ่านมันไหม แต่ทั้งหมดนี้คือความคิดถึงที่เรามีต่อคุณ

คุณผู้มีชีวิตอยู่ภายในจิตใจของเรา :)