ไอ้คำว่าเฟรนด์โซนเนี่ย เป็นอะไรที่โคตรธรรมดาถ้าแค่พูดออกมาเฉยๆ แต่สำหรับบางคนที่ผ่านเรื่องราวมา แม่งเป็นเป็นคำที่มีพลังสูงมาก พลังบวกเหรอ? เหอะ! พลังทำลายล้างความรู้สึกกูเนี่ย!! คืองี้ ไอ้คำนี้มันมีที่มาที่ไปยังไงนี่ไม่รู้หรอก แต่เหมือนมันจะถูกใช้สำหรับกลุ่มคนกลุ่มนึง เราเรียกคนพวกนี้ว่า พวกเฟรนด์โซน เพราะต่อให้มันรู้สึกดีกับอีกฝ่ายมากแค่ไหน มันก็เป็นได้มากที่สุดก็แค่เพื่อน เหมือนติดอยู่ในโซนบัดซบนี้ โซนที่พาตัวเองหลงเข้ามาเอง

                   แต่กับคนบางกลุ่ม ที่เราเรียกพวกมันว่าพวกไร้โซน ไม่สามารถมีตัวตนอยู่ในโซนไหนได้เลยและยังโคตรบัดซบอีกต่างหาก คือนอกจากจะมันจะรู้สึกกับอีกฝ่ายมากมายแล้ว มันยังไม่สามารถจะเป็นเพื่อนกันได้อีก ไม่ใช่แบบเลิกกับแฟนนะ คือแม่งผิดตั้งแต่เริ่มเข้าหากันแล้ว คนพวกนี้น่าสงสารนะ แต่ในเรื่องของความสัมพันธ์เนี่ย มันมักจะมีฝ่ายใดฝ่ายนึงที่รู้สึกมากกว่าอีกฝ่ายเสมอแหละ แต่มันก็เป็นเรื่องละเอียดอ่อน เราจะไปตั้งกฏเกณฑ์มากมายเหมือนกฏหมายไม่ได้หรอก

                   เอาล่ะ กลับมาที่พวกไร้โซนกันดีกว่า แพทเทิร์นของคนพวกนี้ก็คือ "ความชัดเจน" คุณอ่านไม่ผิดหรอก นั่นแหละ ชอบใครก็บอกเค้าไปเลย หรือเข้าหาตรงๆไปเลย แสดงความชัดเจนออกไป มันก็ดีนะแบบนี้ แต่ควรพึงระลึกไว้ด้วยว่า มันอาจจะไม่อีซี่เหมือนที่คุณคิดเสมอไป มันก็ดีที่บอกเขาไปตรงๆ มันดูไม่เสียเวลาดี แต่เชื่อเถอะ ตรงเกินไปแม่งก็ดูตลก เผลอๆกลายเป็นเราทีี่เสียเวลาเอง เพราะว่าคนสมัยนี้ไม่ใช่จะหวั่นไหวกับอะไรแบบนี้อีกต่อไปแล้ว ทุกคนเคยผ่านเรื่องแย่ๆมา และกลไกลการป้องกันตัวเองของเขาก็ยังทำงาน

                   ทุกคนชอบคาดหวังว่าจะได้อะไรตอบแทนจากความสัมพันธ์แต่ละครั้ง แต่ก็นั่นแหละที่แย่  ยิ่งคาดหวัง ก็ยิ่งผิดหวัง การสานสัมพันธ์กับคนอื่นเป็นเรื่องที่ดี แต่การเอาใจเขามาใส่ใจเราก็เป็นเรื่องที่ควรทำ ควรลองคิดในมุมเขาบ้าง ว่าเขาโอเคแค่ไหนกับการที่เราเข้ามาแบบนี้ ถ้าเริ่มดูออกว่ามันอึดอัด ก็ควรที่จะรู้จักถอยออกมาตั้งแต่เนิ่นๆเพื่อให้ทุกอย่างมันยังโอเค ไม่ใช่ว่าฝืนไปต่อจนมันไปไม่ไหว ไม่งั้นเราก็จะกลายเป็นพวกไร้โซน พวกที่ไม่สามารถเป็นอะไรกับเขาได้เลย นอกจากคนที่เคยผ่านเข้ามา