วันนี้เมฆหม่นฝนเทรัวมา ฝนหนัก แต่ก็ตกมาแบบเงียบๆ คงเพราะนางเมขลากำลังร้องห่มร้องไห้อยู่ รามสูรคงแย่งแก้วของนางไปเล่นแล้วสินะ ถึงไม่เห็นฟ้าร้องฟ้าแลบสักแอะ

ฝนตกเงียบๆ ความเงียบงันมันมีอะไรให้เรียนรู้มากมาย ถ้าเราจะหัดเลียนแบบมัน

ผมหนีงานมานั่งอัดบุหรี่เงียบๆ บนลานจอดรถ 

บ่ายกว่าแล้ว รุ้งยังคงไม่มา ถึงเย็นนี้ ถ้าฝนยังไม่หยุด เธอก็อาจเลยกลับบ้านไปและไม่แวะมาแล้ว

มองโลกในแง่ดี ฝนตกหนัก ใครๆ ก็ติดฝน ทำไมรุ้งจะติดฝนไม่ได้

ตั้งแต่รู้จักกันมา ผมยังไม่เคยเห็นรุ้งพกร่มสักครั้ง ใช่ครับ เรารู้จักกันมานานมาก เพียงแต่สามร้อยเจ็ดสิบหกวันที่ผ่านมา ผมยังไม่ได้เจอรุ้งเลยสักครั้งเดียว ผมได้ข่าวของเธอเรื่อยๆ ในหน้า feed ของผมก็มีเพื่อนๆ มักจะไปเจอและถ่ายรูปของเธอมาอวด

แต่ระหว่างเรา เหมือนจะคลาดกันราวกับพระ-นางในหนังเถียนมี่มี่ 

ฝนในวันนี้ ทำให้ผมนึกถึงเพลงๆ หนึ่ง ที่ผมเคยเปิดให้เขาคนนั้นฟัง ตอนนั้น ยังเป็นสมัยที่เราได้คุยกันอยู่อย่างสม่ำเสมอ วันนั้น เขารู้สึกเหนื่อย ท้อแท้ อ่อนแรง 

ผมอยากเล่าบทสนทนาวันนั้นให้รุ้งฟัง แต่รุ้งยังคงมาไม่ถึง และผมไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้รุ้งจะมาไหม?

ฝนยังคงตกเงียบๆ ตอนที่ผมเก็บของกลับจากที่ทำงาน กว่าฝนจะหยุด ผมคงถึงบ้านหลับไหลไปแล้ว