Fragile พัสดุตีกลับ ชำรุดง่าย และอาจสูญหายระหว่างทาง

หนังสือรวมเรื่องสั้น เหมือนอ่านสมุดบันทึกเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่าย ไม่หนักและไม่รุนแรงจนเกินไป ไม่จืด ไม่น่าเบื่อ ไม่สั้นและไม่ยาวมาก


นี่คือคำบอกเล่าเพียงสั้นๆ กระชับๆ ของเราหลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้จบ 

สำหรับเรา Fragile เป็นพัสดุที่ไม่ถูกตีกลับ เพราะจ่าหน้าชัดเจน และไปรษณีย์ส่งถึง แม้ว่าบางครั้ง พัสดุชิ้นนั้นจะบรรจุความทรงจำที่อยากจะลบเลือนมันไปก็ตาม แต่เราก็พร้อมที่จะรับมันมาจากไปรษณีย์แล้วเปิดมันออกมา

หนังสือเล่มนี้ผูกโยงความทรงจำเอาไว้กับสถานที่ บรรยากาศ รวมถึงบทเพลงต่างๆ (เราชอบเพราะมันมีเพลงหลายเพลงแทรกเข้ามาในหลายๆ เรื่อง) มันค่อยๆ ซึมซับเรื่องราวให้เกิดเป็นรูปเป็นร่าง หลายๆ เรื่องเราอ่าน แล้วก็นึกถึงตัวเอง เมื่อคราวที่ได้ไปอยู่ในสถานที่นั้น อย่างเรื่อง "ช่วงเวลาที่ผมอยากให้เป็นนิรันดร์" ในขณะที่เราอ่าน เราก็รู้สึกเหมือนเรากำลังนั่งอยู่ใต้โดมท้องฟ้าจำลอง นอนดูหมู่ดาวที่เคลื่อนที่ไปพร้อมๆ กับเสียงของคุณลุงที่กำลังเล่าเรื่องราวอยู่ด้านหลัง กลุ่มดาวต่างๆ เวียนว่ายไปรอบๆ โดม ความทรงจำต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับท้องฟ้าจำลองของเราก็พรั่งพรูออกมาหลังจากอ่านเรื่องนั้นจบ

"เพลงของคุณที่ไม่มีเนื้อร้อง" เราชอบการบรรยายเสียงกีตาร์แหลมแต่หวานจ๋อย มันจะมีช่วงนึงที่อ่านเรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมา ในหัวของเราก็จะมีเสียงกีตาร์ไฟฟ้าลอยขึ้นมาเป็นเสียงที่แหลม แต่มีความหวานในตัวมันดังก้องขึ้นมา แม้จะไม่มีอะไรมากมาย แต่ก็ทำให้เราคิดถึงเสียงนั้นขึ้นมาได้

"ผมไม่โรแมนติก" เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อ่านแล้วหัวเราะแห้งๆ ให้กับมัน มันไม่ได้ขมหรือน่าเศร้า แต่หัวเราะให้กับสัญญาณที่ถูกส่งออกมา อ่านแล้วรู้สึกสมเพชตัวเองเล็กน้อย แต่ก็นั่นแหละ เรื่องราวมันก็จบเหมือนกัน 

และ "สินค้าตัวนี้มีข้อบกพร่อง" แค่ประโยคแรกก็เอาใจเราไปเลย ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนแบบนั้นนะ แต่เราเป็นพวกตรงข้ามด้านเดียวกัน แต่ก็ไม่ได้อยู่ฝั่งตรงข้ามซะเลยทีเดียว แค่อยู่ฝั่งตรงข้ามของฝั่งตรงข้ามอีกที (กลายๆ ว่าเป็นกึ่งกลางระหว่างทั้งสองฝั่ง) มันเหมือนบันทึกการเดินทางที่มีข้อมูลที่น่าสนใจของสถานที่นั้นแทรกอยู่ และความเหงาก็เป็นตัวขับเคลื่อนเรื่องราวเรื่องนี้ 

เราชอบอะไรที่ไม่มาก ไม่หนัก และไม่รุนแรงในความสัมพันธ์ จะยิ้มก็ยิ้มไม่สุด จะเศร้าก็เศร้าไม่มาก เออ ชอบ

อีกอันที่จะลืมพูดไม่ได้เลยคือปกและภาพประกอบ เราชอบสีปกมาก (ช่วงนี้อาจจะชอบสีชมพูเป็นพิเศษ ไม่ได้มีความรักหรืออะไร แต่มันเป็นสีที่ตอนนี้เรารู้สึกว่ามันไม่ได้แย่ และสีก็สวยด้วย) เราชอบสีชมพูโทนนี้อยู่แล้วด้วยแหละ ภาพประกอบเป็นฝีมือของ patsachon เราชอบรูป Place 1, 20th Century, Place 2 แล้วก็ Verona (รูปนี้เราเห็นแล้วนึกถึงหนังเรื่อง Baby Driver เลย)

ก็นั่นแหละ ลองไปหยิบไปจับไปซื้อไปอ่านกันได้นะ อย่างที่บอก ตอนแรกเรากะไม่ซื้อเล่มนี้แล้วด้วยซ้ำ แต่พอซื้อแล้วเอามาอ่าน ก็หยุดอ่านแทบไม่ได้ อาจจะเพราะมันถูกจริตเราด้วยล่ะมั้ง

Fragile พัสดุตีกลับ ชำรุดง่าย และอาจสูญหายระหว่างทาง