เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ไดอารี่ของคนขาเป๊ชื่อไร
เกริ่นนำ
  • อาทิตย์นึงผ่านมาแล้วก็ดีขึ้นนะ รู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะเดินได้แล้วแต่ก็ยังไม่กล้าเสี่ยงอยู่ดีมันก็กลัวละเนาะ ก็ในเมื่อไอ้หมอหน้าตี๋นั้น(เอ็งก็ตี๋ไอ้คนเขียน!!) บอกว่าเอาขาลงก็ได้ครับ แต่หักขึ้นมาไม่รับผิดชอบนะครับ(กวนตีนอีก!!) แถมคำตอบของคำถามที่ว่า

    ผม : คือผมจะขึ้นบันได้ได้ไหมครับพอดีว่าเรียนอยู่ชั้น 4 นี้ก็หยุดเรียนมาอาทิตย์นึงแล้วด้วย

    ไอ้หมอตี๋หิด : ก็แล้วแต่ครับ

    ในห้องเงียบ การสนทนาเราเงียบ จากนั้นผมก็ได้ปลดปล่อยฮาคิที่มือขวาแล้วพุ่งหมัดปืนผ่านโมเลกุลที่ล่องลอยอยู่ในอากาศทะลุแว่นหนาเตอะๆของไอ้หมอตี๊หิดกระเด็นไป ร้อยหลา (แต่ก็แค่จินตนาการนะ)

    ตามนั้นแหละ ผมก็ยังไม่กล้าที่จะลงแรงกับขาข้างขวาหรอก แล้วก็ต้องใส่เฝือกอยู่อย่างงี้ไปอีก1 เดือนด้วย อืม....1เดือน.....  ตอนนี้20 ธันวาคม.....

     ไอ้ห่า!! จะปีใหม่ละนี่กูต้องนอนตายอยู่บ้านในวันปีใหม่เหรอวะเนี่ยยยยยยย!!!!!


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in