เรามีเรื่องที่อยากที่อยากดูอยู่ในใจอยู่แล้วคือ Brigde of spies (ทอม แฮงค์ xสปีลเบิร์ก เชียวนะผับผ่าสิ!!) แต่พี่ชายนางอยากดู The Intern เถียงกันสักแปบก็จบลงที่ The Intern ก็ได้เพราะวันรุ่งขึ้นหลังเลิกงานเราจะไปทำธุระที่สยามเลยว่าจะไปดูที่โรงหนังที่เรารักดีกว่า

 แต่ต้องบอกว่าโชคเข้าข้างเราชัด ๆ เพราะThe Intern เหลือแต่ที่นั่งแย่ ๆ เรากับพี่ชายเลยต้องมาลงเอยที่ Brigde of Spies 

เล่าคราว ๆ หนังเกี่ยวกับทนายคนเก่งแห่ง US เจมส์ โดโนแวนส์ (Tom Hanks) ต้องว่าความให้กับชายวัยกลางคนสายลับชาวรัสเซีย รูดอล์ฟ เอเบิล (Mark Rylance) ที่ถูกจับโดย FBI ในช่วงสงครามเย็นระหว่างรัสเซียและอเมริกา และช่วงยุ่งเหยิงของเบอร์ลินตะวันออก ตะวันตก 

ตรงนี้แหละที่ความขัดแย้งมันเกิดขึ้น ..

หนังเรื่องนี้เป็นตามคาดคือเป็นหนังที่พูด ๆ กัน แอคช่งแอคชั่นไม่มี แต่ที่เราคาดไม่ถึงคือ บทพูดของหนังเรื่องนี้มันดีและประทับใจมาก อย่างบทหนึ่งที่เรานำขึ้นสเตตัสไปเมื่อคืนนี้ แต่ยังมีอีกมากที่มันประทับใจและอิมแพค หนังในช่วงต้นถ้าคนไม่ชอบหนังแนวนี้อาจจะชวนง่วงนิด ๆ ถ้าคุณกินข้าวมาก่อนเข้าโรงละก็คุณคงหลับแน่นอน(แปลกใจอินางพี่ชายไม่หลับเมื่อวาน) แต่หลังจากที่เรื่องเริ่มดำเนินไปสักระยะคุณจะรู้สึกอินตามและจดจ่อกับมันได้ไม่ยากเลย 

ความขัดแย้งที่ Brigde of Spies มอบให้เราเห็นอย่างชัดเจนคือ การที่ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนสะพานที่ฝั่งด้านนึ่งคือศักดิ์ศรี ความถูกต้อง และอีกด้านของสะพานคือคำที่ค้ำคอว่ารักชาติ หนังทำให้เราเห็นถึงความความขัดแย้งของการที่เจมส์ โดโนแวนส์ต้องยืนอยู่กลางสะพานนี้และต้องถูกบังคับให้เลือกเดินไปยังฝั่ง "รักชาติ" แม้จะต้องถูกตราหน้าจากสังคมว่าเป็นคนทรยศประเทศชาติแต่เจมส์ โดโนแวนส์กลับเป็น "ชายผู้ยืนหยัด" ที่จะเชื่อมสองสิ่งที่อยู่สองฟากสะพานเข้าด้วยกัน

หนังเรื่องนี้ยังแอบความแสบสันต์เอาไว้อย่างฉลาด เหน็บแนมประเทศตัวเองแสดงให้เห็นความขี้โกง ความฟูฟ่องฉาบฉวยของอเมริกา และยังตอกหน้าชัยชยะเหนือประเทศฝั่งตรงข้ามได้อย่างเจ็บแสบด้วย

   
นอกจากนั้นแล้วคีย์ที่สำคัญของเรื่องนี้คือการ "เคารพตัวเอง" เราจะเห็นการเคารพตัวเองอย่างยิ่งใหญ่จากชายชราผู้เป็นสายลับชาวรัสเซียลุงเอเบิล ลุงเป็นตัวละครที่เราชอบมากกว่าตัวพระเอก ลุงฉลาด ทนงตนอย่างที่ควรจะเป็น ลุงไม่อ้อนวอนหรือร้องขออย่างไร้ศักดิ์ศรี แต่ลุงกลับสุภาพและถ่อมตน นอกจากนั้นลุงยังเคารพและมองคนอื่นอย่างที่ตัวเขาเป็นและเข้าใจอีกด้วย ฉากที่ทำเอาเราต้องเสียน้ำตาคือ "ของขวัญ" ที่ชายชราชาวรัสเซีย มอบให้กับเพื่อนทนายชาวอเมริกันของเขา มันทำให้ฉากเปิดตัวฉากแรกของหนังย้อนมาในสมองเราทันที